زبان های برنامه نویسی دارای ویژگیها و محدودیتهای منحصر به فرد خود هستند و میتوان آنها را به چندین دسته تقسیم کرد.
هر سال، تعدادی زبان برنامهنویسی جدید معرفی میشوند، اما تنها تعدادی از آنها موفق به جلب محبوبیت گسترده میشوند. برنامهنویسان حرفهای غالباً از زبانهای مختلف در پروژههای خود استفاده میکنند تا بتوانند نیازهای متفاوت را برآورده کنند. زبانهای برنامهنویسی برای کنترل و مدیریت عملکرد کامپیوترها یا دستگاههای مختلف به کار میروند. امروزه، برنامهنویسان با توجه به نوع پروژه و نیازمندیهای آن، انتخابهای متعددی در زمینه زبانهای برنامهنویسی در اختیار دارند. هر یک از این زبانها تفاوتهای چشمگیری با یکدیگر دارند، که این تفاوتها بر قابلیتها و کاربردهای آنها تأثیر میگذارد. در نتیجه، در این مقاله که شما آن را در سایت دانشگاه کسب و کار مطالعه میکنید، به ارائه اطلاعات مختصر و مفیدی درباره انواع زبانهای برنامهنویسی و تفاوتهای میان آنها میپردازیم.
منظور از زبان برنامه نویسی چیست؟
زبان برنامهنویسی نمادی است که به منظور اتصال دستورالعملها به ماشین یا کامپیوتر طراحی شده است.
این زبانها عمدتا برای کنترل عملکرد ماشینها و بیان الگوریتمها مورد استفاده قرار میگیرند. بسیاری از زبانهای برنامهنویسی در زمینه کامپیوتر به صورت دستوری بیان میشوند، در حالی که برخی دیگر از فرم اعلانی استفاده میکنند.
در زبانهای برنامهنویسی دستوری، برنامهنویس دقیقا مشخص میکند که کامپیوتر باید چه کارهایی را و به چه ترتیب انجام دهد. این نوع زبانها شامل دستوراتی هستند که به ترتیب اجرا میشوند و حالت سیستم را تغییر میدهند. مثالهایی از این زبانها شامل C، Java و Python است.
از سوی دیگر، زبانهای برنامهنویسی اعلانی تمرکز خود را بر روی مشخص کردن *چه چیزی* باید انجام شود، بدون اینکه دقیقا تعیین کنند *چگونه* باید انجام شود. زبانهای اعلانی مانند SQL و HTML، به جای دستورات گام به گام، شرایط و قیود را توصیف میکنند.
اعلانها در برنامهنویسی کامپیوتر به طور معمول برای تعریف تابعها، متغیرها و کلاسها به کار میروند. این اعلانها به کامپیوتر اطلاعاتی درباره ساختار دادهها و رفتارهای مورد انتظار ارائه میدهند. علاوه بر این، اعلانها برای سایر موجودیتها در برنامهنویسی مانند فهرستها (enumerations) و تعریف نوع داده نیز استفاده میشوند. این نوع اعلانها به برنامهنویسان امکان میدهند که دادهها و رفتارها را به صورت دقیق و منظم تعریف و مدیریت کنند.
به طور کلی، زبانهای برنامهنویسی ابزارهایی قدرتمند برای ایجاد و کنترل نرمافزارها هستند، و درک تفاوتهای میان زبانهای دستوری و اعلانی به برنامهنویسان کمک میکند تا زبان مناسب برای پروژههای خود را انتخاب کنند.
چه کسانی از زبان های برنامه نویسی استفاده میکنند؟
برنامهنویسان کامپیوتر از انواع زبان های برنامه نویسی برای کدنویسی وبسایتها، ویرایش ظاهر صفحات، و سازماندهی دادهها استفاده میکنند. برخی از مشاغلی که به شدت به زبانهای برنامهنویسی وابسته هستند عبارتند از:
- توسعهدهنده وب: این افراد مسئول طراحی ساختار و پایگاه داده وبسایتها هستند و از زبانهایی مانند HTML، CSS، JavaScript و SQL برای ایجاد و مدیریت وبسایتها استفاده میکنند.
- طراح وب: تیمهای حرفهای طراح وب وظیفه برنامهریزی و پیادهسازی ویژگیهای بصری و تعاملی وبسایتها را بر عهده دارند. آنها از زبانهای برنامهنویسی و ابزارهای طراحی مانند HTML، CSS و JavaScript استفاده میکنند تا تجربه کاربری بهتری ارائه دهند.
- توسعهدهنده بازیهای ویدئویی: این افراد تخصص در توسعه و طراحی نرمافزارهای بازیهای ویدئویی دارند. آنها از زبانهای برنامهنویسی مانند #C++, C, و Java برای ایجاد بازیهای ویدئویی با کیفیت بالا استفاده میکنند.
- مهندس سیستمهای کامپیوتری: مهندسان کامپیوتر نرمافزارهایی را برای رایانههای شخصی و سیستمهای پیچیدهتر توسعه میدهند. آنها از زبانهایی مانند #C++، C، و Python برای ایجاد نرمافزارهای کاربردی و سیستمهای عملیاتی استفاده میکنند.
- مهندس تضمین کیفیت نرمافزار: این متخصصان بر فرآیند توسعه، عملکرد، و طراحی نرمافزار نظارت میکنند تا از کیفیت و کارایی بالای نرمافزار اطمینان حاصل کنند. آنها از زبانهای برنامهنویسی و ابزارهای تست نرمافزار مانند Java، Python، و ابزارهای تست خودکار استفاده میکنند.
- توسعهدهنده برنامه: این برنامهنویسان برنامههایی را برای رایانهها یا دستگاههای تلفن همراه طراحی میکنند. آنها از زبانهای برنامهنویسی مختلف مانند Swift برای iOS، Kotlin برای Android، و Java برای برنامههای دسکتاپ و وب استفاده میکنند.
این تخصصها نشاندهنده تنوع و گستردگی کاربرد زبانهای برنامهنویسی در حوزههای مختلف فناوری اطلاعات هستند و نقش حیاتی آنها در توسعه و بهبود نرمافزارها و سیستمهای دیجیتالی را برجسته میکنند.
بررسی انواع زبان های برنامه نویسی
معمولا وقتی افراد به این درک میرسند که برنامهنویسی چیست و زبان های برنامه نویسی چه کاربردهایی دارند، به دنبال این پرسش میروند که انواع زبان های برنامه نویسی کدامند و هر یک چه کاربردهایی دارند.
زبانهای برنامهنویسی به دستههای مختلفی تقسیم میشوند و هر یک با روش و رویکرد خاص خود وظایف مشخصی را انجام میدهند. همچنین، هر زبان برای کاربردهای خاصی طراحی شده است. در این بخش از مقاله، انواع زبان های برنامه نویسی و کاربردهای آنها مورد بررسی قرار میگیرند.
۱- زبانهای برنامهنویسی سطح پایین
این زبانها نزدیک به زبان ماشین هستند و به برنامهنویس اجازه میدهند که مستقیما با سختافزار کامپیوتر در تعامل باشد. مثالهای بارز این دسته شامل Assembly Language و زبان ماشین است. این زبانها برای کارهایی که نیاز به کنترل دقیق سختافزار دارند، مانند برنامهنویسی سیستمعاملها و درایورها، استفاده میشوند.
۲- زبانهای برنامهنویسی سطح بالا
این زبانها از زبان ماشین دورتر هستند و برای راحتی بیشتر برنامهنویسان طراحی شدهاند. آنها از نحو (syntax) سادهتر و ساختارهای قابل فهمتری استفاده میکنند. مثالهای معروف شامل Python، Java، و C++ است. این زبانها برای توسعه نرمافزارهای کاربردی، بازیها، و برنامههای وب استفاده میشوند.
۳- زبان های برنامه نویسی اسکریپتی
زبان های برنامه نویسی اسکریپتی نوعی از زبانهای برنامهنویسی رویهای هستند که شامل عناصر زبان های برنامه نویسی شیگرا نیز میشوند. این زبانها دارای دستهبندی مخصوص به خود هستند زیرا معمولا به عنوان زبان های برنامه نویسی کامل برای توسعه سیستمهای بزرگ طراحی نشدهاند. به عنوان مثال، زبانهای اسکریپتی معمولا قادر به چک کردن نوع در زمان کامپایل نیستند.
یکی از ویژگیهای بارز زبان های برنامه نویسی اسکریپتی، نیاز به مهارت کم در ساختار نوشتاری برای شروع کار و یادگیری است. این زبانها برای نوشتن اسکریپتهای ساده و انجام وظایف معمولی به کار میروند. از نمونههای برجسته این نوع زبانها میتوان به جاوا اسکریپت، پرل (Perl)، پیاچپی (PHP) و پایتون اشاره کرد.
۴- زبان های برنامه نویسی منطقی
این نوع از زبان های برنامه نویسی به برنامهنویسان این امکان را میدهند که عبارتهای اعلانی (Declarative) ایجاد کنند و سپس به ماشین اجازه میدهند تا بر اساس آن عبارتها استدلال کند و نتیجهگیری کند. به طور کلی، این زبانها به رایانهها نمیگویند چگونه کاری را انجام دهند، بلکه محدودیتهایی را برای انجام وظایف تعیین میکنند.
برای مثال، زبان برنامهنویسی پرولاگ (Prolog) یک زبان برنامهنویسی منطقی است که به برنامهنویسان امکان میدهد تا قوانین و روابط منطقی را تعریف کنند و سپس سیستم به صورت خودکار به دنبال راهحلهای ممکن میگردد. این رویکرد در حل مسائل پیچیدهای مانند مسائل هوش مصنوعی و سیستمهای خبره بسیار کارآمد است.
۵- زبان های برنامه نویسی تابعی
این زبانها بر اساس مفهوم توابع ریاضی و ترکیبپذیری آنها عمل میکنند. زبانهایی مانند Haskell و Lisp از این دستهاند. آنها برای حل مسائل پیچیده ریاضی و توسعه نرمافزارهای علمی و تحقیقاتی مناسب هستند.
۶- زبان های برنامه نویسی شی گرا
این زبانها بر اساس مفهوم اشیا و کلاسها طراحی شدهاند. زبانهای شی گرا مانند Java، C++ و C# به برنامهنویسان کمک میکنند تا کدهای قابلاستفاده مجدد و قابل توسعه بنویسند. این زبانها در توسعه نرمافزارهای بزرگ و پیچیده بسیار کاربردی هستند.
۷- زبان های برنامه نویسی اعلانی
این زبانها بیشتر بر روی توصیف *چه چیزی* باید انجام شود، تمرکز دارند تا *چگونه* باید انجام شود. این رویکرد به برنامهنویسان اجازه میدهد تا تمرکز خود را بر روی تعریف نتایج و اهداف بگذارند بدون اینکه نیاز باشد جزئیات پیادهسازی را مشخص کنند. زبانهایی مانند SQL و Prolog نمونههای برجستهای از این دسته هستند.
SQL (Structured Query Language) به طور گستردهای برای مدیریت و تعامل با پایگاههای داده استفاده میشود. با استفاده از SQL، کاربران میتوانند دادهها را جستجو، بهروزرسانی، حذف و مدیریت کنند. این زبان به کاربران امکان میدهد تا با نوشتن جملات اعلانی به جای دستورات اجرایی، به راحتی با دادهها تعامل داشته باشند. این ویژگی SQL را به یکی از ابزارهای اصلی در مدیریت پایگاههای داده و تحلیل داده تبدیل کرده است.
Prolog (Programming in Logic) یک زبان برنامهنویسی منطقی است که در حوزههای هوش مصنوعی و سیستمهای خبره به کار میرود. در Prolog، برنامهنویسان قوانین و روابط منطقی را تعریف میکنند و سیستم به طور خودکار به دنبال راهحلهای ممکن میگردد. این زبان برای حل مسائل پیچیده که به استدلال منطقی و جستجو نیاز دارند، بسیار مناسب است.
این زبانها به دلیل تمرکز بر روی *چه چیزی* باید انجام شود، باعث میشوند که توسعهدهندگان بتوانند سریعتر و با دقت بیشتری به نتایج مطلوب دست یابند، بدون اینکه درگیر جزئیات پیچیده پیادهسازی شوند. این ویژگیها آنها را به ابزارهای قدرتمندی در زمینههای مختلف از جمله مدیریت دادهها و توسعه سیستمهای هوشمند تبدیل کرده است.
۸- زبان های برنامه نویسی مارکاپ
این زبانها برای توصیف و ساختاردهی دادهها استفاده میشوند و شامل زبانهایی مانند HTML و XML هستند.
این زبانها بیشتر در توسعه وب و تبادل داده بین سیستمها کاربرد دارند. درک انواع مختلف زبانهای برنامهنویسی و کاربردهای آنها به برنامهنویسان کمک میکند تا زبان مناسب برای پروژههای خود را انتخاب کنند و بهرهوری خود را افزایش دهند.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان Basic
در اواسط دهه ۱۹۶۰ بود که زبان برنامهنویسی بیسیک توسط افرادی بنام جان کمنی و توماس کورتز در کالج دارتموث طراحی شد. این زبان به گونهای طراحی شده بود که یادگیری آن برای تازهکاران، بهویژه در رشتههای غیر کامپیوتری، بسیار آسان باشد. بیسیک به صورت خط به خط ترجمه و اجرا میشود، که این ویژگی امکان یافتن و تصحیح خطاهای برنامهنویسی را بسیار سادهتر میسازد.
سادگی و قابلیت دسترسی زبان برنامهنویسی بیسیک، آن را به یکی از زبانهای محبوب برای کامپیوترهای شخصی تبدیل کرد. نسخههای جدیدتر این زبان، بسیاری از دادهها و ساختارهای کنترلی مدرن را در بر میگیرند، که باعث افزایش قدرت و کارایی آن شده است. علاوه بر این، یادگیری بیسیک برای مبتدیان همچنان راحت باقی مانده است و آنها را قادر میسازد به سرعت به مهارتهای برنامهنویسی دست یابند.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان پاسکال
در حدود سال ۱۹۷۰، نیکلاوس ویرث، دانشمند سوییسی، زبان برنامهنویسی پاسکال را برای آموزش برنامهنویسی طراحی کرد. نام این زبان از بلز پاسکال، ریاضیدان مشهور فرانسوی، گرفته شده است. پاسکال یک زبان برنامهنویسی سطح بالا است که از انواع مختلف دادهها پشتیبانی میکند و به عنوان یک زبان چندمنظوره یا عمومی، از سبکهای مختلف برنامهنویسی مانند برنامهنویسی تابعی و امری حمایت میکند.
علاوه بر این، زبان پاسکال تمامی مفاهیم برنامهنویسی شیگرا نظیر کلاسها، وراثت، انتزاع و سایر مفاهیم مرتبط را نیز در بر میگیرد. این زبان در اصل برای آموزش برنامهنویسی به برنامهنویسان مبتدی طراحی شده بود تا آنان را با اصول و مبانی برنامهنویسی آشنا سازد.
زبان پاسکال برای توسعه برنامههای قابل اعتماد و کارآمد مورد استفاده قرار میگیرد و توانایی اجرا بر روی پلتفرمهای مختلف نظیر ویندوز، مک او اس، لینوکس، یونیکس و غیره را داراست.این ویژگیها باعث شدهاند که پاسکال به یک ابزار آموزشی موثر و یک زبان برنامهنویسی کارآمد برای کاربردهای مختلف تبدیل شود.
معرفی زبان های برنامه نویسی: زبان پایتون
زبان برنامهنویسی منبع باز Python توسط برنامهنویس هلندی، Guido van Rossum، در سال ۱۹۹۱ معرفی شد.
هدف از طراحی پایتون، ایجاد یک زبان برنامهنویسی ساده و قابل فهم بود که بتواند وظایف پیچیده را با چند خط کد اجرا کند.
پایتون به دلیل سادگی و کارآمدی خود، در دهه ۲۰۱۰ به همراه جاوا و جاوا اسکریپت به یکی از محبوبترین زبانهای برنامهنویسی تبدیل شد.
پایتون دارای ساختارهای داده سطح بالا و اتصال پویا است که این ویژگیها آن را برای توسعه سریع برنامهها بسیار مناسب میسازد. یادگیری آسان و تاکید بر خوانایی کد در پایتون، هزینه نگهداری برنامهها را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد. پایتون به صورت رایگان برای تمامی پلتفرمهای اصلی از جمله ویندوز، مک او اس و لینوکس در دسترس است و به صورت آزادانه توزیع میشود.
این زبان به خاطر قابلیتهای گسترده و تطبیقپذیریاش، به یکی از زبانهای اصلی در حوزههای مختلف برنامهنویسی مانند توسعه وب، علم داده، هوش مصنوعی و اتوماسیون تبدیل شده است. پایتون همچنین دارای یک جامعه کاربری بزرگ و فعال است که به توسعه و بهبود مستمر آن کمک میکند.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان جاوا
جاوا (Java) یک زبان برنامهنویسی پیشرو، همهمنظوره و فریمورک بسیار کاربردی است که در سال ۱۹۹۱ میلادی (۱۳۷۰ هجری شمسی) توسط شرکت «Sun Microsystems» معرفی شد. این زبان به عنوان یک زبان برنامهنویسی سطح بالا و کامپایلشده با مدیریت خودکار حافظه طراحی شده است. ساختار نوشتاری (Syntax) جاوا شباهت زیادی به زبانهای C و ++C دارد، اما با این تفاوت که از آکولاد برای بستن بلوکهای کد و نقطه ویرگول (Semicolon) برای پایان دادن به دستورات استفاده میکند.
یکی از ویژگیهای برجسته جاوا که به سرعت محبوبیت آن را افزایش داد، مدیریت خودکار حافظه بود. پیش از جاوا، بیشتر زبانهای برنامهنویسی مانند C و ++C نیاز به مدیریت دستی حافظه داشتند که فرآیندی پیچیده و مستعد خطا بود. جاوا با ارائه مدیریت خودکار حافظه، گامی بزرگ در جهت سادهسازی و افزایش کارایی توسعه نرمافزار برداشت.
جاوا به برنامهنویسان وعدههایی فراتر از مدیریت حافظه ارائه داد، از جمله قابلیت چندسکویی (Cross-Platform). برنامههای نوشته شده به زبان جاوا پس از کامپایل به بایتکد تبدیل میشوند که توسط ماشین مجازی جاوا (Java Virtual Machine | JVM) اجرا میشود. JVM بر روی اکثر سیستمعاملها از جمله لینوکس، مک و ویندوز قابل اجرا است. اگرچه JVM همیشه بینقص نیست، اما زمانی که درست عمل میکند، برنامههای جاوا میتوانند بر روی هر پلتفرمی که با JVM سازگار است، اجرا شوند.
جاوا در زمینههای مختلفی مانند کسبوکار، توسعه نرمافزار، وب و اپلیکیشنهای موبایل مورد استفاده قرار میگیرد. این زبان یکی از زبانهای اصلی و پایه برای سیستمعامل اندروید گوگل محسوب میشود و همچنین میلیونها ستاپباکس (Set-Top Boxes) و دستگاههای تعبیهشده (Embedded Devices) را نیز تأمین میکند. به طور کلی، مهارتهای توسعه جاوا بسیار مورد توجه قرار گرفته و این زبان از محبوبترین زبانهای برنامهنویسی به شمار میرود.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان C
پیش از معرفی زبان جاوا، زبان برنامهنویسی «C» به عنوان پیشرفتهترین زبان برنامهنویسی شناخته میشد. این زبان برای نخستین بار در سال ۱۹۷۲ میلادی (۱۳۵۱ شمسی) معرفی شد. در آن زمان، نسخههای اولیه سیستمعامل یونیکس (Unix) که به زبان اسمبلی (Assembly) نوشته شده بودند، به زبان C منتقل شدند. همچنین، در توسعه سایر سیستمهای اولیه، از جمله «IBM System/370»، نیز از زبان C استفاده شد.
زبان برنامهنویسی C سابقهای طولانی در توسعه سیستمهای قدیمی با پردازندههای کندتر و حافظه کم دارد. برنامههایی که به زبان C نوشته میشوند باید بسیار کارآمد باشند، بنابراین این زبان به دلیل عملکرد بالا در مواردی که سرعت اهمیت دارد، شهرت دارد. زبان C در توسعه سیستمعاملها، دستگاههای تعبیهشده، «Firmware»، درایورهای سختافزاری و کاربردهای عمومی بسیار محبوب است. کتابخانه استاندارد زبان C به بسیاری از پلتفرمها منتقل شده و در حوزههای مختلفی کاربرد دارد.
با این حال، برنامهنویسی سیستمهای سطح پایین که معمولا از زبان C استفاده میکنند، مهارتی تخصصیتر نسبت به برنامهنویسی در کاربردهای عمومی است.
این تخصصی بودن نشان میدهد که چرا زبان C، با وجود محبوبیتش، موقعیتهای شغلی کمتری نسبت به سایر زبانهای برنامهنویسی دارد. بازار کار این زبان برنامهنویسی با بازار کار زبان ++C همپوشانی دارد و تقریبا یکسان هستند. به طور کلی، میتوان گفت که زبان برنامهنویسی «C» محبوبیتی متوسط دارد و یادگیری آن نیز به نسبت سایر زبانها، در سطح متوسط قرار دارد.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی ++C
زبان برنامهنویسی ++C، نسخه گسترشیافته زبان برنامهنویسی C است که با افزودن ویژگیهای شیگرایی تکامل یافته است.
دو علامت بهعلاوه در نام این زبان به افزوده شدن قابلیت عملکرد افزایشی در آن اشاره دارد. زبان برنامهنویسی ++C برای انتقال ویژگیهای زبانهای برنامهنویسی قدیمی به پلتفرمهای سریعتر و قدرتمندتر جدید طراحی شده است.
بازار کار زبان برنامهنویسی ++C تقریبا مشابه بازار کار زبان C است و شامل برنامهنویسی سیستمها، توسعه سختافزار سطح پایین، خدمات تحت وب و کاربردهای عمومی و اختصاصی میشود. زبان ++C به دلیل قدرت و انعطافپذیری بالا، در زمینههای مختلفی از جمله توسعه نرمافزارهای پیچیده، بازیهای ویدئویی، برنامههای کاربردی شبکه و سیستمهای بلادرنگ (Real-Time Systems) مورد استفاده قرار میگیرد.
در طول سالهای اخیر، کتابخانههای استاندارد زبان برنامهنویسی ++C و ویژگیهای آن به طور قابلتوجهی گسترش یافتهاند. این گسترش منجر به انتقاداتی از سوی برنامهنویسان شده است که معتقدند این امر باعث پیچیدگی بیش از حد و دشواری در یادگیری این زبان شده است. با این حال، توسعهدهندگان بسیاری همچنان از ++C به دلیل قابلیتهای قدرتمند و کارایی بالای آن استفاده میکنند. به طور کلی، زبان برنامهنویسی ++C به عنوان یکی از زبانهای دشوار از نظر سطح یادگیری شناخته میشود، اما محبوبیت بالایی در میان برنامهنویسان دارد
معرفی زبان برنامه نویسی visual basic.net
زبان برنامهنویسی ویژوال بیسیک دات نت (VB.NET) یک پیادهسازی از زبان ویژوال بیسیک است که توسط مایکروسافت ارائه شده و توسط زبان واسط دات نت (NET.) کامپایل میشود. این زبان برنامهنویسی به توسعهدهندگان این امکان را میدهد تا برنامههای دات نت را با استفاده از ویژوال بیسیک بنویسند. اغلب برنامههای توسعه داده شده با VB.NET بر روی پلتفرمهای مختلفی از جمله ویندوز اجرا میشوند.
با این حال، VB.NET هیچ وقت محبوبیت زیادی برای استفاده در برنامههای تجاری و کسب و کارها نداشته است و توسعهدهندگان و برنامهنویسان بیشتر به زبانهای مانند C++، C و C# تمایل دارند. اکثر برنامههای کاربردی نوشته شده با VB.NET به عنوان برنامههای منسوخ شده در نظر گرفته میشوند و بیشتر برای از کار انداختن یا توسعه مجدد استفاده میشوند.
در حالت کلی میتوانیم بگوییم که زبان برنامهنویسی ویژوال بیسیک در میان برنامه نویسان محبوبیت کمی دارد و درجه سختی آن برای یادگیری، متوسط است. زبان VB.NET در توسعه برنامههای عمومی و تحت وب کاربرد دارد اما برای پروژههای بزرگ و حساس، ترجیحا به زبانهای دیگری مانند C# متوجه میشود.
معرفی زبان برنامه نویسی سی شارپ (#C)
در سال ۱۳۷۹ هجری شمسی (2000 میلادی)، مایکروسافت زبان برنامهنویسی C# (C Sharp) را به همراه فریمورک دات نت (NET Framework) توسعه و معرفی کرد. این زبان برنامهنویسی، که با زبان واسط دات نت (NET) کامپایل میشود، ساختار نوشتاری بسیاری را با زبانهای برنامهنویسی مانند جاوا، ++C و C به اشتراک میگذارد. این زبان کامپایل شده و شیگرا است و برای توسعه برنامههای اپلیکیشنهای کاربردی عمومی و تحت وب بسیار مناسب است.
در آغاز، #C به طور اصلی برای توسعه فرمهای ویندوز و توسعه وب با ASP.NET مورد استفاده قرار میگرفت. اما با معرفی دات نت استاندارد و NET Core، فریمورک NET اخیرا بهبود یافته و پلتفرمهای چند سکویی را شامل میشود که روی ویندوز، لینوکس و مک اجرا میشوند.
برنامهنویسی #C در سیستمهایی که بر اساس فناوری مایکروسافت توسعه یافتهاند، بسیار محبوب است و برنامهنویسان این زبان را برای توسعه برنامههای کاربردی عمومی و تحت وب ترجیح میدهند. همچنین فریمورک زامارین (Xamarin) به برنامهنویسان اجازه میدهد تا برنامههای سیستمعاملهای اندروید و iOS را با استفاده از #C بنویسند.
این زبان برنامهنویسی در برخی موارد، برای برنامهنویسی سیستمها نیز مناسب است و دارای کتابخانههایی برای سیستمهای تعبیه شده است. با این همه، #C جزء زبانهای برنامهنویسی محبوب در دنیای امروز است و سطح سختی یادگیری آن در حد متوسط قرار دارد.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان PHP
زبان برنامهنویسی «PHP» در ابتدا مخفف عبارت «صفحه اصلی شخصی» (Personal Home Page) بود و با عنوان «PHP/FI» یا مفسر فُرمها (Forms Interpreter) شناخته میشد. اما امروزه مخفف رسمی آن به عنوان «پردازشگر فرامتن» یا به زبان انگلیسی «Hypertext Processor» شناخته میشود. برنامه نویسی و توسعه اپلیکیشنهای تحت وب در سمت سرور، از کاربردهای اصلی زبان برنامهنویسی PHP به شمار میآید.
این زبان برنامهنویسی ابتدا برای گسترش استفاده از برنامههای واسط دروازه مشترک (Common Gateway Interface | CGI) برای پشتیبانی از فرمهای HTML و دسترسی به پایگاه داده توسعه یافت. با ترکیب کدهای PHP با کدهای HTML، صفحات فعال سرور کلاسیک مایکروسافت، مانند آنچه قبل از دات نت وجود داشت، تولید میشد. در این ترکیب، مفسر مربوطه کدها را تفسیر و بخشهای کد صفحات سرور را اجرا میکرد.
از طرفی یکی از دلایلی که زبان برنامهنویسی «PHP» بسیار محبوب و پرطرفدار است، سادگی یادگیری آن است. این زبان برنامهنویسی اساسی برای بسیاری از وبسایتها و برنامههای مبتنی بر وب است، از جمله وردپرس و جوملا. اما نسخههای اولیه این زبان برنامهنویسی بدون کنترلهای امنیتی و ویژگیهای کاربردی بودند که باعث دشواری در توسعه برنامههای امن میشدند. اما با پیشرفتهای اخیر در فریمورک و کتابخانههای PHP، امنیت برنامههای این زبان نیز بهبود یافته است.
زبان برنامهنویسی «PHP» به عنوان یکی از ابزارهای مهم در زمینه توسعه وب شناخته میشود و برای مشاغل مختلف زیادی کاربرد دارد، از جمله سیستمهای مدیریت محتوا مانند وردپرس و سیستمهای اختصاصی توسعه یافته در PHP.
این زبان برنامهنویسی به عنوان یکی از ابزارهای محبوب برنامهنویسی وب مورد استفاده قرار میگیرد و توانایی توسعه برنامههای پویا و قدرتمند را فراهم میکند. در بخش بعدی، به بررسی زبان برنامهنویسی جاوااسکریپت اختصاص داده شده است.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان SQL
زبان برنامه نویسی SQL، برای انجام عملیات پرس و جو و تغییر دادهها در سیستمهای مدیریت پایگاه دادههای رابطهای استفاده میشود. این زبان، به عنوان یک زبان مخصوص برنامه نویسی برای پایگاههای داده طراحی شده و در نرمافزارهایی مانند PostgreSQL، PL/SQL (Oracle) و T-SQL استفاده میشود.
SQL یک زبان عمومی نیست که بتوان به صورت مستقیم برنامهها را با آن نوشت. با این حال، برای توسعه دهندگان، یادگیری آن یک مهارت ضروری است، بهویژه برای توسعهدهندگان فول استک که به عنوان توسعهدهندگانی با مهارتهای کامل در همه جنبههای برنامههای کاربردی شناخته میشوند. یکی از این جنبهها، دسترسی و ذخیره دادهها در پایگاه داده است.
یادگیری SQL در ابتدا کار سختی نیست، اما برای استفاده پیشرفته در دادههای بزرگ و تجزیه و تحلیل دادهها نیاز به تجربه قابل توجهی دارد. این زبان بین توسعهدهندگان و مدیران پایگاه داده بسیار محبوب است و مشاغلی که به مهارتهای SQL نیاز دارند، فراوان هستند. اما برخلاف اینکه SQL یک مهارت اساسی است، بهطور کلی به تنهایی به عنوان مهارت اصلی برای یک موقعیت شغلی در نظر گرفته نمیشود.
معرفی زبان برنامه نویسی objective-c
زبان برنامه نویسی Objective-C، یک زبان برنامهنویسی شی گرا، کامپایلشده و همهمنظوره است که ساختار نوشتاری آن بر پایه زبان برنامهنویسی قدیمی Smalltalk است. تا سال ۲۰۱۴ میلادی، Objective-C زبان اصلی استفاده شده توسط شرکت اپل برای توسعه برنامههای کاربردی سیستمعاملهای MacOS و iOS بود. با اینکه با معرفی زبان برنامهنویسی Swift توسط اپل، تمرکز توسعه به سمت این زبان جدید کشیده شد، Objective-C به دلیل وجود تعداد زیادی برنامه کاربردی که با آن نوشته شدهاند، هنوز هم نسبتا محبوب است.
اما با این حال، با کاهش تدریجی تعداد برنامههای کاربردی پشتیبانی شده توسط Objective-C و تمرکز بیشتر بر سوئیفت، ممکن است محبوبیت این زبان در آینده کاهش یابد. یادگیری Objective-C آسان نیست؛ زیرا از دستورات نحوی و ساختارهایی استفاده میکند که در زبانهای دیگر معمولاً یافت نمیشود. بنابراین، تجربه در زبانهای برنامهنویسی دیگر تاثیری در یادگیری این زبان ندارد.
برای توسعه نرمافزارهای سیستمعاملهای اپل، بهترین رویکرد یادگیری هر دو زبان Objective-C و Swift است. با یادگیری هر دو زبان، برنامهنویسان قادر خواهند بود به طور همزمان روی برنامههای قدیمی نوشته شده با Objective-C کار کنند و همچنین برنامههای جدید را با Swift بنویسند. برای این دو زبان، مشاغل فراوانی موجود است.
معرفی زبان برنامه نویسی پاسکال شی گرا و دلفی
Delphi یک کامپایلر و محیط توسعه یکپارچه (IDE) برای زبان شیگرا پاسکال است. این زبان برنامهنویسی از پاسکال مشتق شده و در اواخر دهه ۱۹۶۰ میلادی توسعه یافته است. Delphi به دلیل وجود تعداد زیادی نرمافزار که با Object Pascal نوشته شدهاند، در فهرست ذکر شده قرار دارد.
در گذشته، این زبان برای کاربردهای عمومی نیز استفاده میشد. اما اکنون، زبان برنامهنویسی پاسکال شیگرا به عنوان یک زبان مرده و منسوخ شناخته میشود و یادگیری آن دیگر سودی ندارد. در ادامه، به بررسی زبان برنامهنویسی Ruby پرداخته شده است.
معرفی زبان برنامه نویسی ruby
زبان برنامهنویسی روبی (Ruby) یک زبان تفسیری، پویا و شیگرا است که برای اولین بار در اواسط دهه ۱۹۹۰ میلادی معرفی شده است. این زبان برنامهنویسی از انواع دیگر زبانهای برنامهنویسی مانند Lisp، Perl و Ada الهام گرفته است. روبی برای توسعه اپلیکیشنهای تحت وب بسیار پرطرفدار است.
فریمورک روبی آن ریلز (Ruby on Rails) که به اختصار «Rails» نامیده میشود، یک فریمورک تحت سرور است که به زبان روبی نوشته شده است. یادگیری زبان برنامهنویسی روبی نسبتا آسان است و استفاده گسترده از آن در برنامههای وب، فرصتهای شغلی را برای علاقمندان به این زمینه آسان میکند.
معرفی یکی از پرکاربردتری زبان های برنامه نویسی: متلب
متلب (MATLAB) به تنهایی یک زبان برنامهنویسی به حساب نمیآید.
به عنوان یک برنامه کاربردی، متلب برای محاسبات و مدلسازی محاسبات پیچیده ریاضی مورد استفاده قرار میگیرد. این زبان برنامهنویسی اصلی در محیطهای تحقیقاتی، دانشگاهها و آزمایشگاهها به کار میرود. متلب میتواند محاسبات پیچیده ماتریسی را انجام داده و با استفاده از برنامههای موجود، از نمادهای پیچیده ریاضی پشتیبانی کند.
همچنین، در متلب میتوان توابع نوشته شده با زبانهای برنامهنویسی C#، C و FORTRAN را فراخوانی کرد. برای استفاده از زبان برنامهنویسی متلب، دانش مورد نیاز بیشتر به مفاهیم و مهارتهای ریاضی مرتبط است. اگر فردی دارای دانش سطح بالا در علم ریاضیات باشد، یادگیری زبان برنامه نویسی متلب برای او تا حد زیادی آسان است. این زبان برنامهنویسی محبوبیت خوبی دارد و مورد توجه بسیاری از افراد محقق و دانشجویان ریاضی قرار میگیرد. در ادامه این مقاله به بررسی زبان برنامهنویسی اسمبلی (Assembly) پرداخته خواهد شد.
معرفی زبان برنامه نویسی اسمبلی
زبان اسمبلی (Assembly Language) یک اصطلاح عمومی برای کدهای سطح پایین است که دستورالعملهای ماشین را برای یک ریزپردازنده مشخص مشخص میکند.
در مقابل زبانهای برنامهنویسی سطح بالا که به زبان انسانی نزدیکتر هستند، کدهای زبان اسمبلی به صورت اسمبل شده و نه کامپایل میشوند. این زبان برنامهنویسی محبوبیت کمتری نسبت به زبانهای سطح بالا دارد. خواندن و درک کدهای زبانهای برنامهنویسی مانند C یا Ruby به سادگی امکانپذیر است، اما درک کدهای اسمبلی بدون مطالعه دقیق کل برنامه بسیار دشوار است. هر عملیات در زبان اسمبلی، از جمله عملیات ریاضی و انتقال دادهها بین رجیسترها، یک عملیات جداگانه است. برای انجام یک کار مشابه، کدهای اسمبلی نیاز به حجم بیشتری نسبت به کدهای C دارند.
کدهای اسمبلی زمانی که به کارایی برنامه توجه زیادی میشود، بسیار مفید و کارآمد هستند. این زبان برای برنامهنویسی سیستمی در سطح پایین و یا بهطور ترکیبی با کدهای برنامههای سطح بالا برای افزایش عملکرد استفاده میشود. زبان اسمبلی معمولا برای توسعه سختافزار و نرمافزارهای فریمویر استفاده میشود.
معرفی زبان برنامه نویسی نو ظهور گو یا گلنگ
زبان برنامهنویسی گو یا گلنگ (Google Language | GO | Golang) یک زبان برنامهنویسی نسبتا جدید است که در سال ۱۳۸۸ هجری شمسی (۲۰۰۹ میلادی) توسط دو مهندس گوگل معرفی شد. این زبان برنامهنویسی از ساختار نوشتاری زبانهای برنامهنویسی C و جاوا الهام گرفته است و اهداف طراحی آن شامل سادگی، سازگاری بین پلتفرمهای مختلف و پشتیبانی از پردازندههای مدرن میشود.
یادگیری زبان برنامهنویسی گو نسبتا آسان است، با این حال، برخی از پیچیدگیهایی مانند اشارهگرها (Pointers) که در زبانهای برنامهنویسی C و C++ وجود دارد، نیز در این زبان وجود دارد. با این حال، ساختار نوشتاری و متعارف این زبان برنامهنویسی به طور کلی ساده است.
استفاده از زبان برنامهنویسی گو در حوزه مشاغل نسبتا کم است و این زبان از محبوبیت کمی برخوردار است. با این حال، در حوزههای مهندسی و DevOps، این زبان برنامهنویسی به سرعت در حال رشد است. کاربردهای فعلی زبان برنامهنویسی گو اکثرا در زمینه اپلیکیشنهای تحت وب و کاربردهای عمومی مشاهده میشود.
معرفی انواع زبان های برنامه نویسی: زبان پرل
زبان برنامهنویسی پرل یا به صورت کامل Practical Extraction and Report Language در سال ۱۳۶۶ هجری شمسی (۱۹۸۷ میلادی) به عنوان یک زبان برنامهنویسی مفید (Scripting Language) معرفی شد که از طریق اسکریپتنویسی برای دروازه مشترک رابط مشترک (Common Gateway Interface | CGI) به تکامل رسید.
از آن زمان تا به امروز، نسخههای اخیر زبان برنامهنویسی پرل به طور کامل با نسخههای اولیه آن متفاوت هستند. یادگیری زبان برنامهنویسی پرل به نسبت آسان است، اما همچنین دارای مخالفان و انتقاداتی است. توسعه زبان برنامهنویسی «Perl» اتفاقی بود که به انتقاداتی درباره نبود سازماندهی مناسب آن منجر شد. این موضوع باعث شده است که شهرت زبان برنامهنویسی پرل کمتر از سایر زبانها باشد.
بسیاری از نرمافزارها توسط زبان برنامهنویسی پرل نوشته شدهاند و همچنان از آنها استفاده میشود، که این نشان میدهد که پرل یک زبان برنامهنویسی مدرن است.
یافتن شغل برای برنامهنویسان پرل سخت نیست و این زبان برای یادگیری در آغازین مسیر برنامهنویسی مناسب است، اما به تدریج از یادگیری زبانهای دیگر نیز استفاده شود.
زبان برنامه نویسی پرل جز زبانهای محبوب در میان برنامه نویسان به حساب میآید که در حوزه اپلیکیشنهای تحت وب و برنامههای عمومی از آن استفاده میشود.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی R
یکی دیگر از انواع زبانهای برنامه نویسی، زبان برنامه نویسی R میباشد. زبان برنامهنویسی «R» در ابتدا توسط کارشناسان آمار و پژوهشگران برای انجام تجزیه و تحلیل آماری مجموعه دادهها به کار گرفته میشود. این زبان برای جمعیتشناسان، حسابداران بیمه و سایر حرفههایی که بر تحلیلهای آماری تمرکز دارند، بسیار مهم است.
برای یادگیری زبان برنامهنویسی R، همانند زبان برنامه نویسی متلب، نیاز به دانش آماری بیشتری نسبت به زبانهای دیگر است.
این زبان برنامهنویسی یکی از زبانهای معقول برای تحلیل دادهها است و برنامهنویسان آن، آمار را یکی از مهارتهای ضروری در این زمینه میدانند و از آن در توسعه نرمافزارها استفاده میکنند.
تعداد مشاغل مرتبط با زبان برنامهنویسی R به دلیل تخصصی بودن آن نسبتاً کم است. اما اگر شخصی تحلیلگر داده باشد و با استفاده از روشهای آماری کار کند، احتمالا با زبان برنامهنویسی R آشنا است. برای افزایش گزینههای این زبان برنامهنویسی، میتوان از جعبهابزار R استفاده کرد.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی PL/SQL
زبان برنامهنویسی «PL/SQL» که اختصاراً برای عبارت «Procedural Language/Structured Query Language» است، یک نسخه خاص از زبان برنامهنویسی «SQL» است که برای توسعه اپلیکیشنهای پایگاه داده استفاده میشود. این زبان، ساختار نوشتاری و ویژگیهایی که با پایگاه دادههای اوراکل هماهنگ استفاده میشود.
یادگیری زبانهای مبتنی بر SQL، از جمله «PL/SQL»، نسبتا چالشبرانگیز است. در حالی که کوئری و بهروزرسانی دادهها به سادگی انجام میشود، اما برای مفاهیم پیشرفتهتر مانند پیوندها، تجمیع و مفاهیم پیچیدهتر مانند کرسرها نیاز به درک عمیقتری از نظریه پایگاه دادهها دارند.
با توجه به شهرت و پرکاربرد بودن پایگاه داده اوراکل، مشاغل مرتبط با زبان برنامهنویسی «PL/SQL» نسبتا فراوان هستند. این زبان بهطور متوسط دشواری برای یادگیری دارد و اغلب برای ایجاد کوئریها و فرآیندهای پایگاه داده در اوراکل استفاده میشود. توسعهدهندگان فول استک که در تمامی لایههای یک نرمافزار کار میکنند، باید زبانهای «SQL» و «PL/SQL» را بهخوبی یاد بگیرند، بهویژه اگر در حوزه دادهها فعالیت داشته باشند.
معرفی زبان برنامه نویسی پر کاربرد ویژوال بیسیک
زبان برنامهنویسی «ویژوال بیسیک» (VB) یکی دیگر از زبان های برنامه نویسی است که توسط شرکت مایکروسافت به عنوان یکی از زبان های برنامه نویسی اصلی معرفی شده است. این زبان به عنوان یک زبان برنامهنویسی رویدادگرا شناخته میشود و دارای محیط توسعه یکپارچه است که به طور اصلی برای توسعه برنامههای کاربردی ویندوز استفاده میشود. مایکروسافت تلاش کرده است که زبان برنامهنویسی ویژوال بیسیک را به گونهای طراحی کند که یادگیری آن برای تولید سریع نرمافزارها بسیار آسان باشد. در نسخههای قدیمی برنامههای «Microsoft Office» مانند «Access»، زبان برنامهنویسی ویژوال بیسیک در برنامههای کاربردی (VBA) تعبیه شده است.
از زبان برنامهنویسی ویژوال بیسیک برای اصلاح و تغییرات در برنامههای اسناد آفیس استفاده میشود و همچنین پایگاه دادههای «Access» نیز از این زبان برنامهنویسی برای نوشتن برنامههای کوچک استفاده میکنند. مایکروسافت در سال ۲۰۰۸ آخرین نسخه از برنامهنویسی ویژوال بیسیک یعنی نسخه ۰.۶ را منسوخ کرده است، که این باعث شده تعدادی از مشاغل مرتبط با برنامهنویسان ویژوال بیسیک کاهش یابد و مشاغل موجود نیز به تغییر و ویرایش کدها یا انتقال آنها به پلتفرمهای دیگر مربوط شوند.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی SAS
زبان برنامهنویسی «SAS» که مخفف عبارت «Statistical Analysis System» است، در سال ۱۳۴۵ هجری شمسی (۱۹۶۶ میلادی) به منظور کار با کامپیوترهای بزرگ توسعه یافت و برای تجزیه و تحلیل دادههای آماری به کار گرفته میشد. این زبان برنامهنویسی در گذشته به طور گسترده در تحلیل دادههای آماری مورد استفاده قرار میگرفت.
امروزه، اگرچه استفاده از زبان برنامهنویسی «SAS» نسبت به گذشته کاهش یافته است، اما همچنان در برخی مشاغل و سازمانها کاربرد دارد. با این حال، ابزارهای تحلیل آماری جدیدتر جایگزین این زبان شدهاند. یادگیری زبان برنامهنویسی «SAS» به دلیل پیچیدگیهای آن چالشبرانگیز است و نیاز به دانش عمیقی در زمینه آمار و تحلیل دادهها دارد.
معرفی کامل زبان برنامه نویس DART
زبان برنامهنویسی «Dart» در سال ۱۳۹۰ هجری شمسی (۲۰۱۱ میلادی) توسط مهندسین گوگل طراحی و توسعه یافت. این زبان که کامپایل شده است، دارای ساختار نوشتاری مشابه با زبان برنامهنویسی «C» بوده و شباهتهای زیادی به جاوا اسکریپت دارد. «Dart» به طور گسترده در توسعه برنامههای وب و موبایل استفاده میشود.
با این حال، این زبان برنامهنویسی نتوانست محبوبیت بالایی در بین برنامهنویسان کسب کند و به همین دلیل تعداد مشاغل مرتبط با «Dart» بسیار محدود است.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی #F (افشارپ)
زبان برنامهنویسی افشارپ (#F) توسط شرکت مایکروسافت به عنوان یکی از زبان های برنامه نویسی شیگرا و تابعی معرفی شده است که به زبان واسط داتنت (NET.) کامپایل میشود. این زبان برنامهنویسی به دلیل ترکیب ویژگیهای شیگرایی و برنامهنویسی تابعی، دارای قابلیتهای منحصر به فردی است. به عنوان یک زبان تابعی، #F برنامهها را به صورت توابع ریاضی بیان میکند و بر اساس اصول ریاضیاتی بدون استفاده از دادهها و حالتهای قابل تغییر کار میکند. این ویژگیها آن را از زبانهای برنامهنویسی شیگرا و رویهای که اغلب محبوبتر هستند، متمایز میکند.
برنامهنویسی تابعی با سبکهای دیگر برنامهنویسی تفاوت اساسی دارد؛ زیرا در این سبک، تاکید بر عدم تغییر حالت و استفاده از توابع محض است. این رویکرد به برنامهنویسی به ویژه برای محاسبات خاص و پیچیده بسیار مناسب است و این امکان را فراهم میکند که مسائل پیچیده را به صورت مختصرتر و ظریفتر نسبت به زبانهای شیگرا بیان کند.
هرچند #F از محبوبیت کمتری نسبت به دیگر زبانهای برنامهنویسی برخوردار است و یادگیری آن ممکن است چالشبرانگیز باشد، اما کاربردهای مهمی در زمینههای خاصی مانند خدمات تحت وب و یادگیری ماشین (Machine Learning) دارد. این زبان به دلیل تواناییهای خاص خود در برخی از پروژههای پیشرفته و تخصصی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، به دلیل کمتر شناخته شدن و دشواری یادگیری، فرصتهای شغلی مرتبط با #F محدودتر است.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی LISP
زبان برنامهنویسی لیسپ (Lisp) تنها یک سال بعد از زبان برنامهنویسی فرترن (Fortran) معرفی شد و به همین دلیل به عنوان یکی از پیشگامان و پدربزرگهای زبانهای برنامهنویسی شناخته میشود.
بسیاری از زبانهای برنامهنویسی مدرن مانند جاوا اسکریپت، اسکالا، پایتون و بسیاری دیگر، الهامگرفته از زبان لیسپ هستند.
یادگیری زبان برنامهنویسی لیسپ به دلیل ساختار نوشتاری خاص و پیچیدهاش چالشبرانگیز است. این زبان به دلیل استفاده گسترده از پرانتزها و نحو منحصر به فرد خود، ممکن است برای بسیاری از برنامهنویسان غیرمعمول و دشوار به نظر برسد. با این حال، برای افرادی که به تایپ کردن پرانتزها علاقهمند هستند و به دنبال یادگیری یک زبان برنامهنویسی متفاوت و قدرتمند میباشند، لیسپ گزینه مناسبی است.
مشاغلی که در فهرست استخدام خود به زبان برنامهنویسی لیسپ اشاره میکنند، معمولا به دنبال برنامهنویسانی هستند که توانایی درک عمیقتر زبانهایی را دارند که از لیسپ الهام گرفتهاند. این بدان معناست که لیسپ به عنوان یک پایه و اساس برای بسیاری از مفاهیم و تکنیکهای برنامهنویسی مدرن به کار میرود، هرچند استفاده مستقیم از آن در پروژههای امروزی کمتر رایج است.
به طور کلی، لیسپ با تاریخچهای طولانی و تأثیرات گسترده بر زبانهای برنامهنویسی دیگر، همچنان به عنوان یک زبان قدرتمند و ارزشمند در دنیای برنامهنویسی محسوب میشود. یادگیری لیسپ میتواند دید عمیقتری از مفاهیم برنامهنویسی ارائه دهد و به توسعهدهندگان کمک کند تا با زبانهای مدرنتر با درک بیشتری کار کنند.
معرفی انواع زبانهای برنامه نویسی : زبان Groovy
زبان برنامهنویسی Groovy یکی دیگر از زبان های برنامه نویسی است که به شدت با زبان برنامهنویسی جاوا مرتبط است و توسط «bytecode» جاوا کامپایل میشود. از نظر ساختار نوشتاری نیز شباهت زیادی به جاوا دارد. با این حال، Groovy ویژگیهای اضافی مانند تایپ پویا (Dynamic Typing) و بارگذاری اضافی عملگر (Operator Overloading) را به جاوا اضافه کرده است که در جاوا وجود ندارند. یکی از مزایای بزرگ Groovy این است که کدهای آن میتوانند بدون کامپایل نیز اجرا شوند، که این ویژگی آن را به یک پلتفرم اسکریپتنویسی (Scripting Platform) بسیار قدرتمند تبدیل کرده است.
در میان توسعهدهندگان، زبان Groovy طرفداران زیادی پیدا کرده است و در برخی ابزارهای محبوب مانند «Jenkins» استفاده میشود. این زبان به دلیل سهولت یادگیری برای برنامهنویسان جاوا، به خصوص جذابیت دارد. یک برنامهنویس جاوا میتواند به راحتی با یادگیری Groovy، از امکانات و قابلیتهای اضافی آن بهرهمند شود.
در بازار کار، مهارت در Groovy به عنوان یک امتیاز مثبت در نظر گرفته میشود و در بسیاری از آگهیهای شغلی به عنوان یک توانمندی مورد اشاره قرار میگیرد. با این حال، تسلط بر Groovy به ندرت به عنوان نیاز اصلی شغل ذکر میشود، اما همچنان میتواند به توسعهدهندگان کمک کند تا در پروژههای مختلف نقش مؤثری ایفا کنند.
تصویر گرافیکی از یک میز کامپیوتر با مانیتوری که لوگوی زبان Groovy روی آن نمایش داده شده است، میتواند به خوبی نشاندهنده جایگاه این زبان در دنیای برنامهنویسی باشد. این زبان به عنوان ابزاری قدرتمند و منعطف در اختیار توسعهدهندگان قرار دارد و به واسطه ویژگیهای خاص خود، توانسته است جایگاه ویژهای در میان زبانهای برنامهنویسی پیدا کند.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی جولیا
زبان برنامهنویسی جولیا (Julia) نیز یکی دیگر ازز زبان های برنامه نویسی است که در سال ۱۳۹۱ هجری شمسی (۲۰۱۲ میلادی) معرفی شد و به عنوان یک زبان برنامهنویسی نسبتا جدید شناخته شد. ساختار نوشتاری این زبان شباهت زیادی به زبان برنامهنویسی «C» دارد و همانند آن، یادگیریاش میتواند کمی چالشبرانگیز باشد.
جولیا به ویژه در زمینههای علم داده (Data Science) و کاربردهای تحلیلی بسیار محبوب است. افرادی که در این حوزهها فعالیت میکنند، معمولا با این زبان آشنایی دارند و از آن برای تحلیل دادهها، مدلسازی ریاضی، و محاسبات علمی استفاده میکنند. این زبان به دلیل سرعت بالا و کارایی مناسب در پردازش دادهها، در میان دانشمندان داده و تحلیلگران محبوبیت زیادی پیدا کرده است.
یکی از ویژگیهای برجسته جولیا، توانایی آن در اجرای کدهای سطح بالا با کارایی نزدیک به زبانهای سطح پایین مانند C است. این زبان با ترکیب راحتی نوشتاری زبانهای سطح بالا و سرعت زبانهای سطح پایین، توانسته است جایگاه ویژهای در میان زبانهای برنامهنویسی علمی به دست آورد.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی Haskell
زبان برنامهنویسی هسکل (Haskell) به عنوان یک زبان برنامهنویسی تابعی و سطح بالا شناخته میشود. زبانهای تابعی به جای اجرای دستورات روی دادهها، بر بیان مقصود از طریق گزارههای ریاضی تمرکز میکنند. بسیاری از زبانهای تابعی دیگر برای طراحی و توسعه خود از زبان برنامهنویسی Haskell الهام گرفتهاند.
هسکل به دلیل استفاده از توابع محض و تاکید بر عدم تغییر حالت، رویکردی منحصر به فرد در برنامهنویسی ارائه میدهد.
یادگیری این زبان چالشبرانگیز است، اما فرصتی بینظیر برای درک عمیقتر مفاهیم برنامهنویسی تابعی فراهم میکند.
تصویر گرافیکی از یک سطح پر از معادلات ریاضی و لوگوی زبان Haskell میتواند به خوبی نشاندهنده پیچیدگیها و زیباییهای ریاضیاتی این زبان باشد. با یادگیری هسکل، برنامهنویسان نه تنها با یک زبان برنامهنویسی قوی آشنا میشوند، بلکه اصول و مفاهیم اساسی نرمافزار را نیز به طور عمیقتری درک میکنند.
تسلط بر هسکل میتواند درهای جدیدی به روی توسعهدهندگان باز کند و آنان را برای ورود به بازار کار توسعه نرمافزار آماده سازد. بسیاری از شرکتها و پروژههای پیچیده از هسکل به دلیل تواناییهای خاص آن در مدیریت و پردازش دادههای پیچیده استفاده میکنند. یادگیری این زبان میتواند به توسعهدهندگان کمک کند تا مهارتهای خود را تقویت کرده و در پروژههای پیشرفته و چالشبرانگیز موفق باشند.
معرفی کامل زبان برنامه نویسی کاتلین
زبان برنامهنویسی کاتلین (Kotlin) یکی دیگر از زبان های برنامه نویسی است که بر روی ماشین مجازی جاوا (JVM) اجرا میشود. و قابلیت کامپایل به جاوا اسکریپت را نیز دارد. ساختار نوشتاری کاتلین به زبان برنامهنویسی جاوا شباهت زیادی دارد، که این امر یادگیری و استفاده از آن را برای توسعهدهندگان جاوا آسانتر میکند. شرکت گوگل به طور رسمی از کاتلین برای توسعه برنامههای اندروید (Android OS) پشتیبانی میکند و آن را به عنوان زبان رسمی برای توسعه اپلیکیشنهای اندرویدی معرفی کرده است.
کاتلین به دلیل قابلیتهای مدرن و کاربرپسند خود، محبوبیت زیادی در بین توسعهدهندگان پیدا کرده است. این زبان ویژگیهایی مانند ایمنی در برابر نالپونترها (Null Safety)، امکانات قدرتمند برای کار با توابع و کلاسها، و سازگاری کامل با کدهای جاوا را فراهم میکند، که همه اینها موجب تسریع در توسعه و افزایش کارایی برنامهها میشود.
اگرچه محبوبیت کاتلین در طول زمان افزایش یافته است، اما همچنان به عنوان یک زبان برنامهنویسی با شهرت متوسط باقی مانده است. با این حال، جامعه کاربران کاتلین به طور پیوسته در حال رشد است و تعداد بیشتری از پروژههای نرمافزاری و شرکتها از این زبان بهره میبرند.
تصویر گرافیکی از یک محیط توسعه نرمافزار با مانیتوری که لوگوی کاتلین روی آن نمایش داده شده است، میتواند نشاندهنده نقش رو به رشد این زبان در دنیای برنامهنویسی باشد. با حمایت قوی از سوی گوگل و ویژگیهای برجستهای که ارائه میدهد، کاتلین به تدریج جایگاه خود را به عنوان یکی از زبانهای برجسته برای توسعه اپلیکیشنهای مدرن تثبیت میکند.
معرفی زبان های برنامه نویسی: زبان Bash
اسکریپتهای Bash برای خودکارسازی وظایفی که در پلتفرمهای یونیکس و لینوکس لازم است، استفاده میشوند. ساختار نوشتاری این زبان برنامهنویسی نسبتا ساده است و به راحتی میتوان آن را فرا گرفت. مهارت در Bash به ویژه برای مدیریت سیستمهای یونیکس و لینوکس اهمیت دارد و هنگام نیاز به نوشتن اسکریپت برای این پلتفرمها ضروری است.
Bash یکی از ابزارهای اصلی برای مدیران سیستم و توسعهدهندگان است که میخواهند فرایندهای تکراری را خودکارسازی کنند. این زبان به توسعهدهندگان امکان میدهد تا با نوشتن اسکریپتهای ساده و کارآمد، وظایف مختلف مانند نصب نرمافزار، پشتیبانگیری از دادهها، و مدیریت سیستم را به صورت خودکار انجام دهند. علاوه بر این، Bash میتواند نقش مهمی در فرآیند تحویل نرمافزار (Continuous Delivery) ایفا کند، که به توسعهدهندگان اجازه میدهد تا عملیات مستمر و خودکار تحویل نرمافزار را پیادهسازی کنند.
اگرچه Bash یک مهارت توسعه مهم به شمار میرود، اما به تنهایی یک زبان برنامهنویسی کامل نیست. این زبان برای انجام وظایف خاص و خودکارسازی فرآیندها طراحی شده است و در ترکیب با زبانها و ابزارهای دیگر، قابلیتهای بیشتری ارائه میدهد. تصویر گرافیکی از یک ترمینال با کد Bash در حال اجرا میتواند به خوبی نشاندهنده کاربرد عملی این زبان در محیطهای کاری باشد.
به طور خلاصه، Bash یک ابزار قدرتمند برای مدیریت و خودکارسازی وظایف در سیستمهای یونیکس و لینوکس است که به توسعهدهندگان و مدیران سیستم کمک میکند تا بهرهوری خود را افزایش دهند و فرآیندهای پیچیده را سادهتر کنند.
چگونه زبان های برنامه نویسی مورد علاقه خود را پیدا کنم؟
انتخاب زبان برنامهنویسی ممکن است یکی از چالشبرانگیزترین تصمیمات برای یک برنامهنویس باشد. زیرا هر زبان برنامهنویسی ویژگیها، کاربردها، مزایا و معایب خاص خود را دارد. برای اینکه یک زبان برنامهنویسی را انتخاب کنید، باید چندین عامل مهم را در نظر بگیرید.
اولین عاملی که باید در نظر بگیرید، هدف و نیازهای شخصی خود است. باید مشخص کنید که میخواهید چه نوع نرمافزاری را بسازید و چه مشکلی را حل کنید. برای مثال، اگر میخواهید یک وبسایت یا سمت کاربر بسازید، زبانهایی مانند جاوا اسکریپت، پیاچپی و روبی مناسب هستند. اگر قصد دارید یک اپلیکیشن یا نرم افزار موبایل یا مخصوص کامپیوتر(دسکتاپ) طراحی کنید،زبانهایی مثل جاوا، کاتلین و دارت برای شما مناسب هستند.
عامل دومی که باید در نظر گرفته شود، فرصتهای شغلی است. باید بررسی کنید که چه زبانهایی در بازار کار مورد تقاضا هستند و چه درآمدی را میتوانند به شما برسانند.
عامل سوم، رضایت شخصی است. باید احساس راحتی و لذت را در زبانی که انتخاب میکنید داشته باشید. میتوانید از تستهای شخصیتشناسی و مشاورههای حرفهای استفاده کنید تا زبانی را انتخاب کنید که با شخصیت و علایق شما همخوانی داشته باشد.
در نهایت، باید به خاطر داشته باشید که هیچ زبان برنامهنویسی ایدهآل و کامل نیست و انتخاب زبان مناسب بستگی به نیازها و شرایط شما دارد.
معرفی بهترین زبان های برنامه نویسی برای شروع از صفر
یادگیری برنامهنویسی یکی از مهارتهای ارزشمندی است که میتوانید با آن به کسب درآمد بپردازید. اما انتخاب زبان برنامهنویسی مناسب برای شروع ممکن است یک چالش باشد. اگر شما نیز دچار تردید شدهاید و نمیدانید کدام زبان را برای شروع انتخاب کنید، میتوانید از راهنمای زیر استفاده کنید:
۱- HTML و CSS: یادگیری این زبانها اولین قدم شما برای وارد شدن به دنیای وب و برنامهنویسی است و برای ساختاردهی و ظاهر یک وبسایت اساسی هستند.
۲- جاوا اسکریپت: با این زبان میتوانید انیمیشنها، اعمال تعاملی و افزودن دینامیک به وبسایتهای خود را انجام دهید.
۳- پایتون: یکی از زبانهای محبوب و ساده برای یادگیری و استفاده، که در زمینههای مختلف برنامهنویسی مورد استفاده قرار میگیرد.
۴- جاوا: زبان محبوبی برای توسعه اپلیکیشنهای وب و موبایل است.
۵- سی شارپ: زبانی که برای توسعه نرمافزارهای مایکروسافت استفاده میشود و برای ویندوز و برنامهنویسی وب میتواند مفید باشد.
۶- سی پلاس پلاس: یکی از زبان های برنامه نویسی پیشرفته و قدرتمند که برای توسعه نرمافزارهای عملیاتی و بازیهای رایانهای استفاده میشود.
۷- PHP: زبان برنامهنویسی متنباز و محبوب برای توسعه وبسایتهای پویا و پایگاههای داده.
۸- Swift: زبان برنامهنویسی برای توسعه اپلیکیشنهای iOS و اندروید
۹- Go: یک زبان ساده و کارآمد برای توسعه نرمافزارهای سریع و پایدار.
۱۰- SQL: برای مدیریت و پرسوجوی پایگاههای داده استفاده میشود.
با توجه به نیازها و علایق خود، میتوانید یک یا چند زبان را انتخاب کنید و به یادگیری آنها بپردازید.
سوالات متداول
زبان های برنامه نویسی پرطرفدار کدام زبانها هستند؟
زبانهایی مانند جاوا، پایتون، جاوااسکریپت، C، C++، C#، Ruby، Swift، Kotlin، PHP و Go از جمله زبانهای برنامهنویسی پرطرفدار هستند.
چگونه میتوانم بهترین زبان برنامه نویسی را برای یادگیری انتخاب کنم؟
برای انتخاب زبان برنامهنویسی مناسب برای یادگیری، میتوانید به عواملی مانند هدف و نیازهای شخصی، فرصتهای شغلی، رضایت شخصی و تواناییهای فنی خود توجه کنید.
کدام زبان برنامهنویسی برای شروع یادگیری مناسب است؟
زبانهایی مانند Python، JavaScript و HTML/CSS برای شروع به یادگیری برنامهنویسی مناسب هستند؛ زیرا آسانی یادگیری، پراکندگی در کاربرد و پشتیبانی گستردهای از جامعه برنامهنویسان دارند.
سخن پایانی
در مقاله فوق، به اهمیت زبان های برنامه نویسی و دلایل استفاده از آنها پرداخته شد. ززبان های برنامه نویسی برای ارتباط با ماشین و اجرای کد در پردازنده بسیار حیاتی هستند. همچنین، تفاوتهای میان زبانهای چندسکویی و نیتیو مورد بررسی قرار گرفت و بیان شد که زبانهای نیتیو در سیستمعاملهای خود عملکرد بهتری دارند. در پایان، به معرفی برخی از زبانهای پرکاربرد برنامهنویسی پرداخته شد و ویژگیهای هر یک از این زبانها مورد بررسی قرار گرفت.
ممنون که تا انتها همراه من در دانشگاه کسب و کار بودید. آیا نکات مهم دیگری درباره یک رزومه کاری میدانید که میتواند این نکات برای سایرین مفید باشد.