استرس و اضطراب می‌توانند به عنوان واکنش‌های طبیعی بدن در برابر مواقع خطرناک در نظر گرفته شوند. این دو اصطلاح معمولا با هم ارتباط داده می‌شوند و نشانگر نوعی ترس و نگرانی هستند، اما در زمینه روانشناسی تفاوت‌های مهمی دارند.
تقریبا همه ما حداقل یکبار با احساسات و افکار ناراحت‌کننده روبرو شده‌ایم. زمانی که نمی‌دانیم آیا حال ناراحت ما ناشی از استرس است یا از اضطراب شدید، گیج می‌شویم و نمی‌دانیم چه کاری باید انجام دهیم. زمانی که درگیر مسائل کاری یا اضطراب از انجام درست یک قسمت از وظایفمان می‌شویم، استرس و اضطراب همه جنبه‌های مختلف زندگی را برایمان پیچیده و سخت می‌کنند.
اگر شما نیز دچار استرس و اضطراب فراوانی هستید بطوریکه گاهی اوقات روند زندگی شما را مختل می‌کنند، مطالعه این مقاله در دانشگاه کسب و کار می‌تواند برای شما بسیار کمک کننده باشد. پس این فرصت را از دست ندهید.
استرس به چه حالتی گفته می‌شود؟
استرس به واکنش بدن ما نسبت به فشارهایی گفته می‌شود که به ما وارد می‌شود. این فشارها معمولا از اتفاقات زندگی ما ناشی می‌شوند، مثل مواقعی که با چیزهای جدید، غیرمنتظره یا تهدیدآمیز روبرو می‌شویم یا احساس می‌کنیم کنترل ما کمتر شده است.
هر کسی به نحو متفاوتی به استرس واکنش نشان می‌دهد. این واکنش‌ها به ژنتیک، رخدادهای کودکی، شخصیت، و شرایط اجتماعی و اقتصادی فرد بستگی دارد. زمانی که با استرس روبرو می‌شویم، بدن ما هورمون‌های استرس تولید می‌کند که باعث تحریک به منظور مقابله یا فرار می‌شوند، و به همین دلیل سیستم ایمنی بدن ما فعال می‌شود. این به ما این امکان را می‌دهد که به سرعت به مواقع خطرناک واکنش نشان دهیم.
گاهی اوقات احساس استرس می‌تواند مفید باشد و به ما کمک کند که با ترس یا درد خود مقابله کنیم. علاوه بر این، هورمون‌های استرس معمولا پس از پایان موقعیت‌های استرس‌زا به حالت طبیعی بازمی‌گردند و هیچ تاثیر دائمی ندارند. اما استرس زیاد تأثیرات منفی را به همراه دارد، زیرا همیشه ما را وادار به مقابله یا فرار می‌کند و در نهایت، ما را از پای درمی‌آورد.
اضطراب چیست و چه نشانه‌هایی دارد؟
اضطراب به معنای ترس و نگرانی شدید است که ممکن است بدون وجود یک محرک خاصی ایجاد شود. به عبارت دیگر، شما ممکن است در مواجهه با موقعیت‌های تنفری یا به مواقعی فکر کنید که به نظر دلهره‌آور می‌آید و این باعث افزایش ضربان قلب و احساس استرس می‌شود. این واکنش طبیعی است و معمولاً به سرعت به حالت طبیعی بازمی‌گردد. اما در اضطراب، احساس ترس و نگرانی بدون ایجاد محرک خاصی پس از گذشت زمان، حتی ماه‌ها، همچنان باقی می‌ماند.
نشانه‌های اضطراب
استرس و اضطراب هر دو شباهت‌هایی دارند، اما علائم اصلی اضطراب شامل:
- احساس سوزن‌سوزن و بی‌آرامی
- بی‌حسی و کسلی شدید
- احساس عذاب نزدیک به حد وقوع
- گیجی و ابهام ذهنی
نشانه‌هایی که استرس دارند
استرس می‌تواند به صورت فیزیکی و روانی نشانه‌های مختلفی ایجاد کند. برخی از نشانه‌های استرس عبارتند از:
تغییر در بدن:
- افزایش ضربان قلب و تنفس
- تنش عضلات و دردهای عضلانی
- مشکلات خواب و اختلال در ساعت خواب
تغییرات در رفتار:
- افزایش یا کاهش اشتها
- افزایش مصرف مواد مخدر یا الکل
- تغییرات در فعالیت‌های روزانه
تغییر در هیجانات و روحیه:
- افسردگی یا اضطراب
- عصبانیت و تنش
- کاهش احساس خوشحالی
تغییرات در تمرکز و حافظه:
- مشکلات در تمرکز و توجه
- فراموشی و مشکلات حافظه
مشکلات گوارشی:
- مشکلات معده و روده
- سوزش معده و افزایش اسید معده
علائم فکری:
- نگرانی و فکرهای منفی مکرر
- مشکلات تصمیم‌گیری
- افکار پریشان و گیج‌کننده
تغییرات در فشار خون:
- افزایش فشار خون
- مشکلات قلبی و عروقی
همه افراد به نحوه‌های مختلفی به استرس واکنش نشان می‌دهند، و این نشانه‌ها ممکن است در هر فرد متفاوت باشند. اگر احساس می‌کنید که استرس به طور مداوم و یا به شدت بر شما تاثیر گذاشته است، مشاوره حرفه‌ای به شما کمک کرده و راهکارهای مدیریت استرس را به شما آموزش داده می‌شود.
تفاوت استرس با اضطراب چیست؟
استرس و اضطراب واکنش‌های طبیعی بدن ما در مواجهه با موقعیت‌های خطری هستند، و میان آنها تفاوت‌های کمی وجود دارد. وقتی شما احساس می‌کنید که در معرض خطر هستید، بدن شما به سرعت هورمون‌های استرس ترشح می‌کند. این هورمون باعث افزایش ضربان قلب و ارسال بیشتر خون به اندام‌های مختلف بدن می‌شود.
در این لحظه، بدن شما مواد مغذی انرژی را به خون تحریک می‌کند تا بتواند به اندام‌های مختلف انرژی لازم را تامین کند. به همین دلیل حواس و تمرکز اکثر افراد در موقعیت‌های مشابه بهبود می‌یابد. اضطراب در واقع پاسخی به استرس است.
بزرگ‌ترین تفاوت استرس و اضطراب در وجود یا عدم وجود محرک خاص است. استرس معمولاً به دلیل وقوع موقعیت جدیدی یا تغییرات مشخصی ایجاد می‌شود و پس از رفع این وضعیت به طور طبیعی کاهش می‌یابد.
البته استرس همیشه کوتاه‌مدت نیست و ممکن است به شکل مزمن و بلندمدت به دلیل فشارهای مداوم مثل مشکلات شغلی سخت یا تنش‌های خانوادگی طولانی‌مدت پایدار بماند.
در تفاوت استرس و اضطراب باید توجه داشت که اضطراب نیاز به وجود یک محرک خاص ندارد و همیشه با نگرانی‌ها همراه است که حتی بعد از رفع محرک استرس‌زا ممکن است باقی بماند.
تفاوت اضطراب با تروما چیست؟
اضطراب و تروما دو حالت مختلف در عرصه روانشناسی هستند با تفاوت‌های مهم. در اینجا تفاوت اصلی بین اضطراب و تروما را بررسی خواهیم کرد:
نوع تجربه :
اضطراب: اضطراب معمولا یک واکنش نسبتا عادی به استرس‌ها و نگرانی‌های روزمره است. افراد ممکن است در موقعیت‌های مختلف اضطراب داشته باشند، اما این اضطراب معمولا به مرور زمان کاهش می‌یابد.
تروما: تروما به یک تجربه ناراحت‌کننده و شدیدی اشاره دارد که معمولا به صورت ناگهانی و غیرمنتظره رخ می‌دهد و اثرات مستدامی بر روی روان و روانی فرد دارد. تروما معمولا به واقعه‌هایی مثل حوادث تصادف، سانحات جنگ، تجربه‌های آزار دهنده، یا تجربه‌های جسمی و روانی ناراحت‌کننده مرتبط است.
مدت زمان و ادامه:
اضطراب: اضطراب معمولاً به مدت کوتاه‌تری ادامه دارد و ممکن است در موقعیت‌های مختلف پدیدار شود. این احساس معمولاً مرتبط با موقعیت خاصی است و معمولا به مرور زمان کاهش می‌یابد.
تروما: تروما می‌تواند به مدت طولانی‌تری ادامه داشته باشد و ممکن است سال‌ها بعد از تجربه آغاز شود. اثرات تروما ممکن است تا مدت‌ها و یا حتی تمام عمر ادامه داشته باشد و نیاز به مداوا و پشتیبانی ممکن است داشته باشد.
منشا:
اضطراب: اضطراب معمولاً ناشی از فشارهای روزمره و موقعیت‌های معمول زندگی ایجاد می‌شود.
تروما: تروما معمولاً به علت تجربه‌های ناراحت‌کننده و شدید ناشی از وقوع واقعه‌های خاص ایجاد می‌شود.
علائم و اثرات:
اضطراب: علائم اضطراب معمولا شامل نگرانی، تنش عصبی، افزایش ضربان قلب، مشکلات خواب، و افکار منفی می‌شوند.
تروما: تروما می‌تواند با علائمی مانند فشار عصبی شدید، فشار خون بالا، و اختلالات خواب شدید، نیمکره قبلی، افزایش استرس پساپترومایی و تا حدی فاجعه‌ورزی همراه باشد.
بنابراین، اضطراب و تروما دو حالت مختلف هستند که از نظر ماهیت، زمان، و اثرات آنها متفاوت هستند. تروما معمولا به مواقع ناراحت‌کننده و ناگهانی نسبت داده می‌شود، در حالی که اضطراب معمولا واکنشی به فشارها و نگرانی‌های روزمره است.
چگونه استرس و اضطراب خود را کنترل کنیم؟
مدیریت استرس و اضطراب می‌تواند با انجام تغییرات در سبک زندگی، تکنیک‌های مرتبط با روانشناسی، و ایجاد عادات سالم روزانه انجام شود. در ادامه، تعدادی از راهکارهای مفید برای مدیریت استرس و اضطراب ارائه شده است:
- ورزش منظم: فعالیت‌های ورزشی منظم می‌توانند به رهایی تنش‌ها و ترسها کمک کنند. ورزش باعث ترشح هورمون‌های اندورفین می‌شود و به بهبود خلق و خوی همه افراد کمک می‌کند.
- مدیتیشن و آرام‌سازی: تمرین‌های آرام‌سازی و مدیتیشن می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند. آموزش تمرین‌های تنفسی عمیق و مراقبه می‌تواند در اینجا مفید باشد.
- تغذیه سالم: تغذیه بهینه و مصرف مواد غذایی سالم می‌توانند به تعادل روحی و جسمی کمک کنند. اجتناب از مصرف مواد محرک مثل کافئین و الکل نیز تاثیر مثبتی دارد.
- منظم خوابیدن: کافی نخوابیدن می‌تواند به افزایش استرس و اضطراب منجر شود. ایجاد عادات خواب منظم و مرتبط با ساعات خواب می‌تواند به بهبود وضعیت روانی کمک کند.
- برنامه‌ریزی و مدیریت زمان: برنامه‌ریزی کارها و مدیریت زمان به کاهش فشارها و تعادل بین کار و زندگی شخصی کمک می‌کند.
- رفع ایجادکننده‌های استرس: شناسایی عوامل ایجادکننده استرس و تلاش برای کنترل و حذف آنها می‌تواند به تقلیل اضطراب کمک کند.
- درخواست کمک کردن: صحبت کردن با دوستان و خانواده یا مشاوره حرفه‌ای می‌تواند از لحاظ روانی کمک کند. افشای احساسات و تجربیات به دیگران می‌تواند روشی موثر برای کاهش فشارها باشد.
- پذیرش و تمرین مهارت‌های مقابله: یادگیری مهارت‌های مقابله با استرس و اضطراب می‌تواند به افزایش مهارت‌های مذاکره، ایجاد تمرکز، و کاهش ترس و نگرانی کمک کند.
هر فرد می‌تواند راهکارهای مدیریت استرس و اضطراب را به شیوه‌ای مناسب برای خودش انتخاب کند. در برخی موارد، احتیاج به کمک حرفه‌ای از جانب یک روانشناس یا مشاور نیز مطرح می‌شود تا به شیوه‌های موثرتری برای مدیریت این وضعیت‌ها راه یابید.
نقش ورزش منظم در کاهش استرس و اضطراب
تحرک و فعالیت بدنی به عنوان یک روش کارآمد برای کاهش استرس و اضطراب شناخته می‌شود. می‌توانید به انجام فعالیت‌های گوناگونی مانند پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، دویدن یا انجام تکنیک‌های آرامش آفرین مانند یوگا مشغول شوید. این تمرینات و حرکات می‌توانند به شما کمک کنند تا احساس آرامش و سکون بیشتری داشته باشید.
به عبارت دیگر اثبات شده است که فعالیت‌های ورزشی به بهبود وضعیت روحی و جسمی انسان‌ها کمک می‌کنند. در ادامه تاثیر ورزش بر کاهش استرس و اضطراب را بررسی می‌کنیم:
افزایش هورمون‌های خوشحالی:
ورزش منجر به افزایش ترشح هورمون‌های خوش‌خیالی مثل اندورفین می‌شود. این هورمون‌ها به عنوان ضداسترس عمل می‌کنند و احساس خوبی به فرد منتقل می‌کنند.
کاهش تنش عضلانی:
ورزش باعث تسکین تنش عضلانی می‌شود. این تاثیر می‌تواند به کاهش احساسات تنش و نگرانی کمک کند.
تحریک مغز:
فعالیت‌های ورزشی می‌توانند به تحریک مغز و افزایش تولید نوروپینفرین (یک هورمون مرتبط با تمرکز و توجه) منجر شوند. این موارد می‌توانند به تقویت تمرکز و کاهش اضطراب کمک کنند.
تاثیر مثبت بر روی خواب:
ورزش منجر به بهبود کیفیت خواب می‌شود. خواب کافی و با کیفیت می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند.
کاهش هورمون‌های استرس:
فعالیت‌های ورزشی می‌توانند منجر به کاهش هورمون‌های استرس مانند کورتیزول شوند. این تاثیر می‌تواند به مدت معینی پس از ورزش ادامه داشته باشد.
انگیزه و افزایش اعتماد به نفس:
تجربه پیشرفت در ورزش و دستیابی به اهداف ممکن است به افزایش اعتماد به نفس و احساس انگیزه کمک کند. این موارد می‌توانند به تقلیل اضطراب کمک کنند.
فرصت برای اندیشه و آرامش:
ورزش می‌تواند به فرصتی برای آرامش و اندیشه تبدیل شود. زمانی که درگیر ورزش هستید، فکرهای منفی و نگرانی‌ها کمتر فرصت پیدا می‌کنند تا به شما مزاحمت کنند.
تنوع در ورزش:
متنوع بودن انواع ورزش‌ها می‌تواند به افزایش تمرکز و توجه کمک کند. همچنین، انتخاب یک ورزشی که به شما لذت می‌دهد، می‌تواند به افزایش انگیزه و سرزندگی کمک کند.
چه غذاهایی به کاهش استرس و اضطراب ما کمک می‌کنند
غذاهای خاصی وجود دارند که می‌توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند، اگرچه آنها نمی‌توانند به تنهایی مشکلات استرسی را حل کنند، اما ممکن است تأثیر مثبتی بر روی سلامت روحی داشته باشند. در زیر تعدادی از این غذاها و ترکیبات غذایی را معرفی می‌کنم:
- موز: موز حاوی سرمایه‌گذارهای مفیدی مانند پتاسیم و ویتامین ب6 است که ممکن است به کاهش استرس کمک کنند.
- آووکادو: آووکادو حاوی چربی‌های سالم و ویتامین E می‌باشد که به بهبود سلامت مغز و کاهش استرس کمک می‌کند.
- ماهی چرب: ماهی‌هایی مانند ماهی سلمون و ماهی ماکرل حاوی اسیدهای چرب امگا-3 هستند که به بهبود سلامت روحی و کاهش التهاب‌های مغزی کمک می‌کنند.
- شوید: شوید یک گیاه تقویت‌کننده سیستم ایمنی است که ممکن است به کاهش استرس کمک کند. از آن به عنوان افزودنی به غذاها یا به صورت چای مصرف کنید.
- کاکائو: کاکائو حاوی مواد ترکیبی مانند فلاونول‌ها و کافئین است که ممکن است بر روی سلامت روحی تاثیر مثبت داشته باشند. شکلات تارت داک که حاوی کاکائو بیشتری است، ممکن است تأثیرات ضداسترسی داشته باشد.
- نخودچی: نخودچی حاوی سرمایه‌گذارهای مفیدی مانند منیزیم و ویتامین B6 است که به تنظیم سطح استرس در بدن کمک می‌کنند.
- تخم‌مرغ: تخم‌مرغ حاوی ویتامین D و پروتئین است که ممکن است به کاهش استرس و بهبود سلامت روحی کمک کند.
- نارنگی: این میوه حاوی ویتامین C است که به تقویت سیستم ایمنی و کاهش استرس کمک می‌کند.
- سبزیجات و میوه‌ها: سبزیجات و میوه‌های تازه حاوی ویتامین‌ها، مواد آنتی‌اکسیدانی، و فیبر هستند که به بهبود سلامت عاملی و کاهش استرس می‌توانند داشته باشند.
- آب: سیراب نگه‌داشتن بدن در وضعیت بهینه و مقابله با استرس بسیار مهم است. کم‌آبی می‌تواند به افزایش سطح استرس منجر شود.
چگونه اضطراب و استرس خود را مدیریت کنیم؟
اگرچه استرس و اضطراب به نوعی به زندگی بشر امروزی متصل هستند و اجتناب ناپذیر به نظر می‌آیند، اما با تغییر در شیوه‌ی زندگی و بهره‌بردن از روش‌های مدیریت استرس، زندگی خوشحال‌تر و سالم‌تری داشت. تغییر در رفتارها و عادات می‌تواند به کاهش علائم استرس و اضطراب کمک کند، و می‌توان از طریق این تکنیک‌ها معمولا با راهکارهای پزشکی توصیه شده توسط متخصصان، می‌توانند ترکیب شوند. برخی از روش‌های مؤثر در این زمینه شامل موارد زیر می‌شوند:
- پذیرش این واقعیت که کنترل کامل بر همه‌چیز نداریم.
- آموختن تکنیک‌های آرامشی مانند مدیتیشن، یوگا، گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش و …
- ورزش کردن به عنوان یک راه موثر برای کاهش استرس.
- مدیریت بهتر زمان و اجتناب از تعطیلی‌های ناپسند.
- استفاده از مکمل‌های دارویی تحت نظر پزشک.
- کاهش میزان مصرف کافئین.
- نوشتن درباره‌ی مسائل نگرانی‌آور برای تسلیت ذهن.
- تنفس عمیق به عنوان یک روش آرامش‌بخش.
- داشتن ارتباط مؤثر با درمانگر خود.
- تمرین قدرت گفتن “نه” و تعیین مرزهای سالم.
- حفظ تغذیه سالم و خواب کافی.
- حفظ ارتباط با خانواده و دوستان.
- اختصاص زمان برای تفریح و استراحت و جلوگیری از غرق شدن در کارها.
- برنامه‌ریزی و الویت‌بندی در زندگی روزمره.
این تغییرات و راهکارها می‌توانند به مدیریت بهتر استرس و اضطراب کمک کنند و زندگیتان را بهبود بخشند.
انواع اختلالات ناشی از اضطراب
در ادامه انواع اختلالات اضطراب توضیح داده شده‌اند:
- اختلال اضطراب فراگیر: در این وضعیت، شخص به طور مداوم نگران رویدادهای مختلف می‌شود و این نگرانی ممکن است با گرفتگی عضلات یا نشانه‌های جسمی دیگر همراه باشد. او همچنین ممکن است به صورت عادتی و مداوم به ترس و نگرانی گیر کند.
- اختلال پانیک (اختلال هراس): در این وضعیت، شخص حملات غیرمنتظره و ناگهانی از ترس شدید یا هول تجربه می‌کند. این حملات معمولاً با علائم شدیدی همراه هستند و ممکن است با ترس از مرگ یا از وقوع مجدد حملات همراه باشند. یکی از مشخصات اصلی این اختلال این است که ابتدا به نظر یک مشکل فیزیکی می‌آید.
- فوبیا (هراس): فوبیا به معنای ترس بیش از حد از یک شی، موقعیت یا فعالیت خاص است.
- آگورافوبیا: این اختلال به ترس از خروج از خانه، فضاهای باز و یا ورود به مکان‌های ناآشنا اشاره دارد.
- اختلال اضطراب اجتماعی: افراد مبتلا به این اختلال وقتی در موقعیت‌های اجتماعی قرار می‌گیرند، احساس اضطراب می‌کنند و از تحت ارزیابی یا قضاوت منفی دیگران نگرانند. این اتفاق می‌تواند در موقعیت‌های خاصی مانند سخنرانی در جمع یا در موقعیت‌های عمومی تر روی دهد.
- وسواس فکری :(OCD) در این اختلال، افراد تکرار افکار غیرمنطقی دارند که به رفتارهای خاص و تکراری منجر می‌شود.
- اختلال اضطراب جدایی: افراد مبتلا به این اختلال از دوری از خانه و عزیزان ترس دارند.
- اختلال اضطراب بیماری (هیپوکندری): افراد در مورد وضعیت سلامتی خود نگرانی زیادی دارند.
- اختلال استرس پس از سانحه :(PTSD) این اختلال بعد از تجربه یک رویداد ترسناک و خطرناک پیش می‌آید و ممکن است به تکرار خاطرات و استرس شدید منجر شود.
- لالی انتخابی: در این وضعیت، شخص از صحبت کردن در موقعیت‌های خاص امتناع می‌کند.
- اختلال وسواس جبری: در این اختلال، افراد افکار ترسناک و تصورات شدیدی دارند که به طور مکرر تکرار می‌شوند.
انواع روش‌های درمان اضطراب و استرس
در ادامه به روش‌های درمانی استرس و اضطراب می‌پردازیم:
رویکرد شناختی-رفتاری:
این روش به شما کمک می‌کند تا ذهنیت منفی و افکار اضطرابی خود را شناسایی کرده و آنها را به فکرهای مثبت تغییر دهید. با این روش، شما یاد می‌گیرید چگونه با تفکر بهبودی در برخورده با موقعیت‌های استرس‌زا کمک کنید.
رویکرد مواجهه‌ای:
در این روش، شما به طور تدریجی با موقعیت‌های اضطراب‌آور مواجهه می‌شوید تا ترس و اضطراب شما به تدریج کاهش یابد. این فرآیند به شما کمک می‌کند که با تسلیم به ترس و اضطراب مواجه شوید و به تدریج با آنها کنار بیایید.
درمان دارویی:
در موارد شدید ترس و اضطراب، ممکن است روانپزشک داروهایی مانند دیازپام، لورازپام یا سرترالین تجویز کند. این داروها معمولا در مواقع اضطراب حاد به کنترل اعراض کمک می‌کنند. باید توجه داشته باشید که استفاده مداوم از این داروها ممکن است منجر به وابستگی شود، بنابراین تجویز و مصرف آنها باید تحت نظر پزشک باشد.
این روش‌ها می‌توانند به کاهش و مدیریت استرس و اضطراب کمک کنند و بستگی به شدت و نوع اضطراب شما، روش مناسبی برای شما انتخاب می‌شود. همچنین، مشاوره با یک متخصص روانشناسی یا روانپزشک نیز می‌تواند در انتخاب و اجرای بهترین روش برای شما مفید باشد.
در چه زمانی باید از پزشک کمک بگیریم؟
استرس و اضطراب می‌توانند برای بسیاری از ما بخشی از زندگی باشند. اما اگر به تدریج تمام تلاش‌ها و راهکارهایی که برای مدیریت یا کاهش استرس و اضطراب انجام داده‌اید، نتیجه مطلوبی نداشته باشید یا اگر متوجه شوید که استرس و اضطراب به شدت به زندگی روزمره‌تان آسیب می‌زنند، بهتر است به یک متخصص سلامت روان مراجعه کنید.
روانشناسان و روانپزشکان می‌توانند به شما کمک کنند تا علت و عواملی که باعث ایجاد استرس و اضطراب شما می‌شوند را درک کنید و به شما ابزارهای موثری برای مقابله با آنها ارائه دهند. تحقیقات نشان داده است که بسیاری از افرادی که در طول عمر خود با استرس و اضطراب مواجه شده‌اند، ممکن است در بلند مدت به اختلالات زیرمجموعه‌ای از اضطراب مبتلا شوند، از جمله اختلالات اضطرابی و اضطراب فراگیر.
مشخصاتی که باید به آنها توجه داشته باشید، عبارتند از:
- تاثیر استرس و اضطراب شدید در زندگی روزمره شما که باعث خلل‌های معنی‌داری می‌شود.
- استفاده بیش از حد از مواد مخدر یا سیگار برای مقابله با استرس و اضطراب.
- ترس‌های شدید و بی‌منطق.
- تغییرات مهم در الگوی خواب و تغذیه.
- خودآزاری یا فکر کردن به خودآزاری.
- نادیده گرفتن بهداشت شخصی.
- افکار خودکشی.
- ضعف روانی مداوم به مدت طولانی.
اگر این علائم را در خود یا در دیگران مشاهده کنید، مراجعه به یک متخصص روانی یا روانپزشک بسیار مهم است تا بهترین راهکارها و درمان‌ها برای مدیریت استرس و اضطراب ارائه شوند.
اضطراب چگونه مانع احساس خوشبختی ما می شود؟
اضطراب می‌تواند به عنوان یک وضعیت ناخوشایند روانی تأثیر منفی بر احساس خوشبختی ما داشته باشد. این تأثیرات می‌توانند به شکل‌های مختلفی ظاهر شوند. در زیر چند نحوه که اضطراب ممکن است به اختلال در احساس خوشبختی ما منجر شود، آورده شده است:
- ترس و نگرانی: اضطراب اغلب با ترس و نگرانی در مورد وقوع اتفاقات ناگوار و نادرست همراه است. این ترسها و نگرانی‌ها می‌توانند به مرور زمان از شادی و خوشبختی ما کاسته و احساس ناامنی و استرس ایجاد کنند.
- تمرکز بر مسائل منفی: افراد با اضطراب ممکن است تمایل داشته باشند تا به مسائل منفی و خطرناک توجه بیشتری داشته باشند. این می‌تواند باعث افزایش استرس و کاهش احساس خوشبختی شود.
- ایجاد تنش: اضطراب ممکن است به تنش‌های جسمی و روحی منجر شود. تنش‌های بدنی ممکن است به کاهش احساس خوشبختی و افزایش احساس ناراحتی منتهی شوند.
- تاثیر بر روابط اجتماعی: افراد با اضطراب ممکن است سختی در برقراری و حفظ روابط اجتماعی داشته باشند. این می‌تواند از احساس تنهایی و انزوا منجر شود و احساس خوشبختی را کاهش دهد.
- کاهش لذت: اضطراب ممکن است باعث کاهش لذت و احساس خوشایندی در مورد فعالیت‌ها و تجربیات زندگی شود. افراد ممکن است توانایی لذت بردن از لحظات خود را از دست دهند.
- اختلال در خواب و انرژی: اضطراب می‌تواند به اختلال در الگوی خواب و کاهش انرژی ویتالیته منجر شود، که این موارد نقش مهمی در احساس خوشبختی ایفا می‌کنند.
- انجام وظایف کمتر: افراد با اضطراب ممکن است به سختی به انجام وظایف روزمره بپردازند، که این می‌تواند به افت در عملکرد حرفه‌ای و شخصی منجر شود.
سخن آخر
استرس و اضطراب دو واکنش طبیعی در بدن به موقعیت‌های نگران‌کننده و تهدیدآمیز هستند. تفاوت بین استرس و اضطراب مشابه است، اما هر یک دارای علائم مخصوص خود هستند. اگر این وضعیت‌ها به شدت بر شما تاثیر گذارند، احتمال تبدیل شدن به استرس مزمن و اختلال اضطراب فراگیر وجود دارد. در این مقاله، در دانشگاه کسب و کار پس از توضیح تفاوت استرس و اضطراب، به اشتراک‌گذاری استراتژی‌ها و روش‌های مدیریت این وضعیت‌ها پرداخته‌ایم. نظرات و پیشنهادات شما نیز برای ما بسیار ارزشمند است، پس لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ممنون که تا انتها همراه من در دانشگاه کسب و کار بودید.
