استرس به عنوان یک احساس ناراحتکننده شناخته میشود که انسانها در برخی مواقع آن را تجربه میکنند. این احساس واکنشی است که نسبت به وقوع رویدادها یا شرایطی که ناراحتکننده هستند، نشان داده میشود. گاهی اوقات، استرس میتواند به عنوان یک عامل مثبت مد نظر گرفته شود، زیرا انسان را برای مقابله با موقعیتهای خطرناک آماده میسازد. به عنوان مثال، وقتی شما با یک امتحان مهم روبهرو هستید، استرس به بدن شما کمک میکند تا بهرهوری بیشتری داشته باشید و برای مدت طولانیتری بیدار بمانید. با این حال، استرس شدید و یا مدت زمان طولانی ممکن است به مشکلاتی منجر شود. بهترین راه برای مقابله با استرس، آشنایی با موقعیتهایی است که ما را در معرض استرس قرار میدهند.
اگر شما نیز دچار استرسهای فراوانی هستید بطوریکه گاهی اوقات روند زندگی شما را مختل میکند، مطالعه این مقاله در دانشگاه کسب و کار میتواند برای شما بسیار کمک کننده باشد. پس این فرصت را از دست ندهید.
تعریف کاملی از استرس
استرس، پاسخ طبیعی بدن به فشارهای مختلفی است که بر ما اثر میگذارد. بسیاری از اتفاقات روزمره میتوانند به عنوان منبع استرس ما عمل کنند. عمدتا زمانی به وجود میآید که با موارد جدید، غیرمنتظره، یا تهدیدآمیز روبرو میشویم، یا احساس میکنیم که در اوضاع کمی کنترل داریم.
همه ما به طریقهای به تنش واکنش نشان میدهیم. توانایی ما در مقابله با تنش به عواملی مانند ژنتیک، تجربیات دوران کودکی، شخصیت، و شرایط اجتماعی و اقتصادی ما وابسته است. زمانی که ما با استرس روبرو میشویم، بدن ما هورمونهای استرس تراشه که ما را به مبارزه یا فرار از موقعیت میترسانند، و به طور همزمان سیستم ایمنی بدن فعال میشود. به این ترتیب، ما میتوانیم سریعا به موقعیتهای خطرناک واکنش نشان دهیم.
گاهی تنش حتی میتواند به ما کمک کند تا با ترس یا درد مقابله کنیم. علاوه بر این، معمولا پس از پایان موقعیت استرسزا، هورمونهای استرس به حالت طبیعی برگشته و تاثیری باقی نمیگذارند. اما تنش زیاد ممکن است تاثیرات منفی داشته باشد، زیرا ما را در وضعیت مداوم مبارزه یا فرار نگه میدارد و در نهایت ممکن است به ما آسیب برساند.
اضطراب به چه حالتی گفته میشود؟
اضطراب یک نوع ترس یا نگرانی شدید است که ممکن است بدون نیاز به تجربه خاص یا محرک مشخصی رخ دهد. به عبارت دیگر، شما ممکن است به طور ناگهانی و بدون دلیل خاصی احساس نگرانی و ترس شدید کنید. به عنوان مثال، وقتی با یک موقعیت نگرانکننده روبهرو میشوید، ممکن است ضربان قلب شما سریعتر بزند و احساس تنش کنید. این واکنش ابتدا طبیعی است و پس از مدتی به طور خودکار کاهش مییابد. اما در مورد اضطراب، این احساس ناراحتی ممکن است بعد از گذشت زمان، حتی ماهها، همچنان با شما بماند و کنترل ناپذیر شود.
علائم و نشانههای اضطراب شباهتهای زیادی با استرس دارند. با این حال، دو مهمترین نمایانگر اضطراب عبارتند از:
- احساس بیسر و صدا و بیپایان
- کاهش توانایی تمرکز و احساس کسلی شدید
- احساس ناراحتی عمیق و پیشبینینشده
- گیجی و احساس ابهام در ذهن
تنش چه نشانههایی دارد؟
تنش ممکن است نشانههای مختلفی در افراد داشته باشد و بستگی به میزان و مدت زمان تجربه شده و نیز تاثیر آن بر شخصیت و سلامت فرد داشته باشد. برخی از نشانههای معمول استرس عبارتند از:
- تغییرات در رفتار و عواطف: شخص ممکن است عصبیتر شود، اضطراب زیادی تجربه کند، افسرده شود یا احساس خشم کند.
- اختلال در خواب: افراد ممکن است دچار مشکلات در خواب شوند، مثلا دیر به خواب بروند یا خواب ناخوشایندی تجربه کنند.
- تغییرات در تغذیه: استرس ممکن است باعث افزایش یا کاهش اشتها شود، که به عنوان اضافه وزن یا کاهش وزن ناخوشایندیهای غذایی منجر میشود.
- احساس خستگی: استرس میتواند باعث افزایش احساس خستگی و کمانرژیی شود.
- علائم جسمی: شامل سردرد، درد عضلانی، مشکلات گوارشی، تنگی نفس، تپش قلب، تعریق زیاد، و…
- کاهش توانایی تمرکز و حافظه: استرس میتواند تمرکز را کاهش دهد و باعث اشتباهات رایج در کارهای روزمره شود.
- رفتارهای اجتماعی: ممکن است افراد به اجتماع پرخاشگری، انعطاف کمتری و یا انطوائیتری نسبت به معمول ادامه دهند.
- تغییرات در روابط: استرس ممکن است باعث تغییر در رفتارها و نیازهای افراد در روابط شان شود و منجر به تنش و ناسازگاری در روابط شود.
نکته مهم این است که هر فرد ممکن است نشانههای مختلفی از استرس تجربه کند، و این نشانهها ممکن است در طول زمان تغییر کنند. اگر کسی مشکلات مرتبط با استرس را تجربه میکند و این مشکلات به مدت طولانی ادامه دارد یا به نظر میرسد که کیفیت زندگی او را تحت تاثیر قرار داده است، مشاوره و پشتیبانی حرفهای میتواند مفید باشد.
استرس و اضطراب چه تفاوتی باهمدیگر دارند؟
تنش و اضطراب واکنشهای طبیعی بدن ما به مواقع خطر یا فرار هستند که این دو یک مرز ناچیز دارند. وقتی خطر به احساس شما میرسد، بدن شما هورمون استرس را ترشح میکند. این هورمون باعث افزایش ضربان قلب و رساندن خون بیشتر به بخشهای مختلف بدن میشود.
در این شرایط، بدن شما مواد مغذی زیادی را به خون اضافه میکند تا برای ارسال انرژی به اندامهای مختلف آماده شود. این باعث میشود که حواس شما بیشتر شود و هوشیارتر عمل کنید. اضطراب نیز واکنشی به احساس استرس است.
تفاوت اصلی تنش و اضطراب در وجود یا عدم وجود یک محرک خاص است. استرس معمولا ناشی از یک تغییر یا وضعیت خاص است و پس از حل آن وضعیت از بین میرود. با این حال، تنش همیشه کوتاه مدت نیست و ممکن است به شکل مزمن و طولانی مدت برای مثال در مواقع فشارهای زیاد مثل مسائل شغف کاری یا مشکلات خانوادگی بروز کند.
اگرچه اضطراب هم میتواند به شکل کوتاه مدت باشد، اما برخلاف تنش، برای بروز نیاز به محرک خاصی ندارد و همواره با نگرانیها همراه است که حتی پس از برطرف شدن محرک استرسزا ادامه دارد.
انواع استرس که ممکن است با آن مواجه شویم
تنش به عنوان یک واکنش طبیعی بدن به موقعیتهای خطر یا فشارهای مختلف وجود دارد. این واکنش ممکن است در انواع مختلف ظاهر شود. در ادامه، انواع استرس را بررسی میکنیم:
- تنش مثبت یا استرس محیطی: این نوع استرس به عنوان استرس مثبت شناخته میشود. این استرس به افراد انگیزه میدهد و آنها را به بهبود عملکرد و مواجهه با چالشها ترغیب میکند. به عنوان مثال، انتظار یک امتحان مهم یا یک فرصت شغفآور در حیات حرفهای میتواند منجر به استرس مثبت شود.
- استرس منفی (استرس پاتولوژیک): این نوع تنش منفی است و ممکن است به سلامتی و رفاه شخص آسیب برساند. این نوع استرس معمولا ناشی از موقعیتهایی مثل ضربههای ناگهانی، از دست دادن کار، یا مشکلات خانوادگی است.
- تنش روزمره (رویدادهای روزمره): این نوع تنش از رویدادها و موقعیتهای روزمره ایجاد میشود. به عنوان مثال، استرس کاری، ترافیک، یا مشکلات مالی از جمله مواردی هستند که میتوانند به استرس روزمره منجر شوند.
- تنش فیزیولوژیک (استرس بدنی): این نوع تنش به عنوان واکنشهای فیزیکی بدن به تنشها و فشارها ایجاد میشود. این شامل افزایش ضربان قلب، فشار خون بالا، تنش عضلانی و سایر تغییرات فیزیولوژیک است.
- استرس روانی (استرس عاطفی یا روانی): این نوع تنش از تاثیرات روانی تنشها و فشارهای مختلف ایجاد میشود. این میتواند شامل نگرانی، اضطراب، افکار منفی، و تغییر در حالت روحی باشد.
- استرس مزمن: استرس مزمن معمولا ناشی از تنشها و فشارهای طولانی مدت و مداوم است. این نوع استرس ممکن است به مشکلات سلامت جسمی و روانی منجر شود.
- تنش پسا ترومایی (استرس پساحادثه): این نوع تنش پس از تجربه یک واقعه ناراحتکننده و پرخطر مانند حادثههای جنگ، سانحات، یا تجربیات آزار دهنده به وجود میآید.
علائم استرس پاتولوژیک
استرس پاتولوژیک، یا همان استرس بیش از حد و ناشی از مشکلات جدی روانی یا فیزیکی است. این علائم ممکن است بر اثر شرایط و واقعیتهای زندگی ناشی از اختلالات جسمی یا روحی باشند. علائم استرس پاتولوژیک میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- اضطراب شدید: نگرانی غیرمنطقی و ناشی از امور روزمره یا وقوع مواقع نگرانکننده.
- افسردگی عمیق: افسردگی شدید که ممکن است به اختلال افسردگی منجر شود.
- افکار خودکشی: افکار مکرر و شدید درباره خودکشی یا خودآسیب رساندن به خود.
- اختلالات خواب: مشکلات در خواب مثل بیخوابی یا خواب بیش از حد.
- تغییرات در وزن و اشتها: افرازها یا کاهشهای نامتعادل در وزن و تغییرات در الگوی خوراکی.
- عصبانیت شدید: عصبانیت و عدم تحمل نسبت به مواقع روزمره و دیگر افراد.
- مشکلات شدید در تمرکز و توجه: مشکلات در تمرکز و توجه به اندازهای که کارکرد روزانه تحت تأثیر قرار میگیرد.
- علائم جسمی: شامل علائم جسمی مثل درد و فشار در قفسه سینه، سرفه، تپش قلب نامعمول، و بروز مشکلات گوارشی.
- بیاشتهایی یا افزایش اشتها: افزایش یا کاهشهای غیرعادی در اشتها.
- بیخوابی: دشواری در خوابیدن یا بیدار ماندن در شب.
- علائم جسمانی بیش از حد: مثل لرز، عرقریزی بیاختیار، و سایر علائم ناشی از استرس.
- احساسات ترسناک: ترس شدید و نامعقول از وقوع مواقع ترسناک یا خطرناک.
اگر شما یا کسی که میشناسید دچار این نوع استرس پاتولوژیک هستید، مهم است که به کمک یک حرفهای در زمینه سلامت روانی یا پزشکی متخصص مراجعه کنید. این تخصصیترین راه برای تشخیص، درمان و مدیریت استرس پاتولوژیک است.
کارهایی که استرس عامل انجام آنها است
افرادی که با استرسهای طولانیمدت مواجه میشوند، ممکن است به رفتارهای ناسالمی روی آورند تا سعی کنند استرس را مدیریت کنند. این رفتارها میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- قمار: برخی افراد به قمار روی میآورند تا فراری از استرسهایشان پیدا کنند و امیدوار به برنده شدن هستند.
- سیگار کشیدن: سیگار کشیدن به عنوان یک راه برای کاهش تنش برخی افراد عادت میشود. آنها امیدوارند که نیکوتین موجب آرامش شده و تنش را کاهش دهد.
- مصرف مواد مخدر: برخی افراد به مصرف مواد مخدر روی میآورند تا از واقعیت فرار کنند و به مدت کوتاهی از استرس رهایی پیدا کنند.
- مصرف مداوم الکل: مصرف مداوم الکل نیز به عنوان یک راه برای فرار از تنش مورد استفاده قرار میگیرد.
- پرخوری یا اختلال در خوردن: بعضی افراد به طعام خوردن بیش از حد یا برعکس، عدم توجه به خوردن روی میآورند و این رفتارها ممکن است ناشی از استرس باشند.
توجه: این رفتارها ممکن است به مدت کوتاهی استرس شما را تسکین بدهند، اما به طور کلی نسبت به رفع اصلی کمک کننده نیستند و ممکن است به مشکلات جدیتر منجر شوند. بهترین راه برای مدیریت تنش از طریق روشهای سالم مثل مدیتیشن، ورزش، مشاوره، و تغییر در رفتارهای معمول است.
تنش محیطی و علائمش
استرس محیطی ناشی از عوامل و وقایع در محیط اطراف شما است. این عوامل میتوانند فیزیکی یا اجتماعی باشند و میتوانند بر طبق شرایط مختلف متغیر باشند. علائم استرس محیطی ممکن است به شکلهای مختلف ظاهر شوند و به عوامل محیطی خاصی بستگی داشته باشند. برخی از علائم شایع استرس محیطی عبارتند از:
- اضطراب: احساس نگرانی و عدم آرامش در موقعیتهای محیطی خاص.
- تنش و فشار: افزایش تنش و فشار در واکنش به شرایط محیطی مشکل یا استرسزا.
- بیخوابی: مشکل در خوابیدن و یا بیدار ماندن در شب به دلیل نگرانیها یا استرس.
- تغییرات در وزن: افزایش یا کاهش وزن ناشی از تغییرات در الگوی خوراکی به علت استرس.
- مشکلات گوارشی: این مشکلات شامل دل درد، معده خوردن، یا اسهال به علت استرس.
- اضطراب روانی: افزایش افکار منفی، مشکل در تمرکز، و کاهش کارایی ذهنی.
- عصبانیت: خشم زیاد، اختلافات در ارتباطات اجتماعی، و رفتارهای تعصبی.
- خستگی: احساس خستگی، و انرژی کم به علت استرس محیطی.
- علائم جسمی: شامل تپش قلب، لرز، سرفه، تعریق ناشی از تنش.
- احساس تنهایی یا انزوا: احساس تنهایی و انزوا به دلیل عدم توانایی در مقابله با استرس محیطی.
- اضطراب اجتماعی: مشکل در مواجهه با موقعیتهای اجتماعی و برقراری ارتباط با دیگران به علت استرس.
تعداد و شدت علائم تنش محیطی میتواند متناسب با نوع و میزان تنش محیطی متغیر باشد. در موارد شدیدتر، تنش محیطی ممکن است به اختلالات روانی یا جسمی منجر شود. برای مدیریت تنش محیطی، مهم است که به ابزارهای مختلفی مانند مدیتیشن، ورزش، و مشاوره روانی روی آورید. اگر تنش محیطی باعث مشکلات جدی در زندگی شما میشود، به متخصصین سلامت روانی مراجعه کنید تا راهحلهای مناسبی ارائه دهند.
علائم تنش فیزیولوژیکی
تنش فیزیولوژیکی عبارت است از واکنشهای بدن به عوامل استرسی و نگرانی، که میتوانند به طور موقتی به وجود آمده یا مدت زمان طولانیتری ادامه داشته باشند. این واکنشها ممکن است تغییرات در سیستمهای فیزیولوژیکی و جسمی شما ایجاد کنند. برخی از علائم شایع تنش فیزیولوژیکی شامل:
- افزایش ضربان قلب: ضربان قلب شما افزایش مییابد تا به بدن انرژی اضافی بدهد. این ممکن است به عنوان تپش قلب نیز احساس شود.
- افزایش تنفس: نفسهای شما سریعتر و عمیقتر میشوند. این افزایش تنفس به علت تأمین بیشتر اکسیژن به عضلات و مغز در مواجهه با وضعیت استرسی اتفاق میافتد.
- انقباض عضلات: عضلات به صورت غیرارادی تنش بیشتری نشان میدهند. این ممکن است منجر به درد عضلات و کمترکیبی شود.
- گرفتگی عضلات: در واکنش به استرس، عضلات ممکن است تنش کنند و به عضلات دیگری برخورد کنند، که موجب گرفتگی و درد میشود.
- افزایش ترشح هورمونها: سیستم هورمونی شما تغییر میکند و ممکن است هورمونهای استرس مثل کورتیزول افزایش یابند.
- اختلالات خواب: استرس میتواند به اختلالات خواب از جمله بیداری در شب، کابوسها و خواب ناقص منجر شود.
- تغییرات در فشار خون: فشار خون شما ممکن است افزایش یا کاهش یابد که در بلندمدت ممکن است به مشکلات قلبی و عروقی منجر شود.
- تغییرات در گوارش: استرس ممکن است تغییراتی در معده و سیستم گوارشی شما ایجاد کند و به علت مشکلات معده و ترشح اسید معده، به اسهال منجر شود.
- لرزش: افزایش تنش عضلات ممکن است به لرزش دستها یا سایر بخشهای بدن منجر شود.
این علائم تنش فیزیولوژیکی نشاندهنده واکنش طبیعی بدن به تنش و نگرانی هستند. اگر این وضعیت به مدت طولانی ادامه داشته و به مشکلات جدیتری منجر شود، ممکن است بهتر باشد به متخصصین سلامت مراجعه کنید.
تنش روانی و علائمی که دارد
تنش روانی ناشی از فشارها و نگرانیهای روانی است که میتواند به طور موقتی یا در مواجهه با موقعیتهای استرسزا و نگرانیزا ایجاد شود. علائم تنش روانی ممکن است بسته به شدت و مدت زمان تنش متغیر باشند. برخی از علائم شایع تنش روانی شامل موارد زیر میشوند:
- اضطراب: احساس نگرانی و ناراحتی در مواجهه با موقعیتهای استرسزا. افکار منفی و ترس از وقوع اتفاقات ناخواسته ممکن است ایجاد شود.
- احساس درد در قفسه سینه: درد یا فشار در قلب که معمولا به علت افزایش ضربان قلب ناشی از تنش است.
- اختلال در خواب: مشکلات در خواب شامل بیداری در شب، کابوسها، خواب ناقص یا دشواری در خوابیدن.
- اختلال در تمرکز: مشکل در تمرکز و توجه به کارهای روزمره به علت افکار پراش و نگرانیها.
- اختلال در رفتار: تغییر در رفتار ممکن است شامل عصبانیت زیاد، تعصب، یا عدم توانایی در مقابله با اتفاقات اجتماعی باشد.
- احساس تنهایی: افراد ممکن است به دلیل تنش روانی احساس تنهایی کنند و از تعامل با دیگران اجتناب کنند.
- اضطراب اجتماعی: مشکل در برقراری ارتباط با دیگران و حضور در موقعیتهای اجتماعی.
- احساس افسردگی: افسردگی و افکار منفی به علت تنش روانی.
- اختلال در جنسیت: مشکلات در روابط جنسی به علت اضطراب و تنش روانی.
- انزوا: احساس عزلت از دیگران و انزوا به علت تنش روانی.
- اختلال در روابط: مشکلات در روابط خانوادگی و ارتباط با دوستان و همکاران.
- اختلال در عملکرد اجتماعی: تغییر در عملکرد اجتماعی و حضور در فعالیتهای اجتماعی.
- افکار خودکشی: این نوع افکار یا تفکر درباره آن به عنوان یک راه برای فرار از تنش.
روشهای تشخیص استرس در زندگی روزمه
تشخیص استرس در زندگی روزمره میتواند از طریق مشاهده علائم و عوامل مختلفی صورت گیرد. این علائم میتوانند شامل فیزیکی، عاطفی و رفتاری باشند. در ادامه، به برخی از روشهای تشخیص استرس در زندگی روزمره میپردازیم:
مشاهده علائم فیزیکی:
برخی از علائم استرس در ابعاد فیزیکی ممکن است شامل افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، سردرد، درد عضلانی، گرفتگی عضلات، گلو درد، مشکلات خواب، تغییرات در فشار خون، مشکلات گوارشی، و… باشند. اگر این علائم به طور مداوم و در مواجهه با موقعیتهای مختلف تکرار شوند، ممکن است نشاندهنده وجود استرس باشند.
توجه به عوامل محیطی:
توجه به عوامل محیطی که ممکن است منجر به استرس شود، میتواند در تشخیص کمک کننده باشد. مثلا ممکن است موقعیتهای کاری، روابط خانوادگی، مسائل مالی، یا مسائل شخصی منبع استرس باشند.
توجه به علائم عاطفی:
علائم عاطفی میتوانند شامل اضطراب، افسردگی، عصبانیت، اضطراب اجتماعی، احساس تنهایی، و… باشند. اگر شما یا دیگران در ارتباط با شما این علائم را مشاهده میکنند، ممکن است نشاندهنده وجود استرس باشند.
تغییرات در رفتار:
تغییرات در رفتار افراد نیز میتواند به عنوان نشانههای استرس مورد توجه قرار گیرد. مثلا افزایش یا کاهش در اشتها، مصرف مواد مخدر یا الکل، انزوا از اجتماع، اختلال در خواب، و تغییر در عادات روزمره میتوانند نشاندهنده استرس باشند.
پرسشنامهها و ابزارهای تشخیصی:
برای ارزیابی تنش و اندازهگیری سطح استرس، از پرسشنامهها و ابزارهای تشخیصی مانند «پرسشنامه استرس اختصاصی» و «مقیاس اضطراب و افسردگی» استفاده میشود. این پرسشنامهها به افراد کمک میکنند تا سطح استرس خود را ارزیابی کرده و تغییرات را نظارت کنند.
مشاوره و ملاقات با متخصصین سلامت روانی:
اگر شما یا دیگران نگران نشانههای تنش هستید، مراجعه به متخصصین سلامت روانی میتواند به تشخیص دقیقتر و مدیریت بهتر استرس کمک کند. مشاوره روانی و تراپی ممکن است به شناخت علتها و یافتن راهحلهای موثر برای مدیریت استرس کمک کند.
تشخیص استرس در زندگی روزمره میتواند مفید باشد تا اقدامات متناسب برای مدیریت تنش انجام شود و از تاثیرات منفی آن جلوگیری شود. توجه به علائم و اعتراف به وجود استرس اولین گام برای مدیریت بهتر آن است.
چگونه استرس خود را مدیریت کنیم؟
اگرچه استرس به نوعی به زندگی بشر امروزی متصل است و اجتناب ناپذیر به نظر میآید، اما میتوانیم با تغییر در شیوهی زندگی و بهرهبردن از روشهای مدیریت استرس، زندگی خوشحالتر و سالمتری داشت. تغییر در رفتارها و عادات میتواند به کاهش علائم استرس و اضطراب کمک کند، و این تکنیکها معمولا با راهکارهای پزشکی توصیه شده توسط متخصصان، میتوانند ترکیب شوند. برخی از روشهای مؤثر در این زمینه شامل موارد زیر میشوند:
- پذیرش این واقعیت که کنترل کامل بر همهچیز نداریم.
- آموختن تکنیکهای آرامشی مانند مدیتیشن، یوگا، گوش دادن به موسیقی آرامشبخش و …
- ورزش کردن به عنوان یک راه موثر برای کاهش استرس.
- مدیریت بهتر زمان و اجتناب از تعطیلیهای ناپسند.
- استفاده از مکملهای دارویی تحت نظر پزشک.
- کاهش میزان مصرف کافئین.
- نوشتن دربارهی مسائل نگرانیآور برای تسلیت ذهن.
- تنفس عمیق به عنوان یک روش آرامشبخش.
- داشتن ارتباط مؤثر با درمانگر خود.
- تمرین قدرت گفتن “نه” و تعیین مرزهای سالم.
- حفظ تغذیه سالم و خواب کافی.
- حفظ ارتباط با خانواده و دوستان.
- اختصاص زمان برای تفریح و استراحت و جلوگیری از غرق شدن در کارها.
- برنامهریزی و الویتبندی در زندگی روزمره.
این تغییرات و راهکارها میتوانند به مدیریت بهتر استرس و اضطراب کمک کنند و زندگیتان را بهبود بخشند.
انواع روشها برای درمان تنش
برای مدیریت و درمان تنش، بهترین راه حلها عمدتا در راهبردهای مقابلهای و مشاوره از متخصصان سلامت روانی قرار دارند. معمولا با مراجعه به رواندرمانگر، افراد میتوانند بهبود محسوسی در تنشهای روزمرهشان حاصل کنند. در صورتی که تنش به شدت و یا به صورت مزمن باشد، مراجعه به یک دکتر روانپزشک نیز امکانپذیر است تا نیاز به درمان دارویی ارزیابی شود.
استفاده از داروها، به خصوص داروی ضد افسردگی در صورت وجود اختلالات زمینهای نظیر افسردگی یا اختلال اضطراب، توسط روانپزشکان پیشنهاد میشود. اما لازم است توجه داشته باشیم که داروها تنها باید تحت نظر پزشک تجویز شوند و استفاده از آنها باید با دقت صورت گیرد. در برخی موارد، داروهای ضد افسردگی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کنند یا برخی از علائم تنش را تشدید کنند.
در هر صورت، مهمترین نکته این است که افراد در تلاش برای مدیریت تنش به شدت از منابع و خدمات معتبر و تخصصی بهرهمند شوند، سوالات خود را با متخصصان به اشتراک بگذارند و تصمیمات مرتبط با درمان را با پزشکان خود هماهنگ کنند.
تنش در یک نگاه
تنش یک واکنش طبیعی بدن به موقعیتهای نگرانکننده و تهدیدآمیز است. این واکنش به عوامل مختلفی نظیر فشار شغفآمیز، مسائل مالی، رویدادهای خانوادگی یا حتی فشار کاری واکنش نشان میدهد. علائم استرس شامل نشانههای جسمی مانند افزایش ضربان قلب، تنش عضلات، تعریق و سرفه شدید میشوند. علائم روانی همچون اضطراب، عصبیت، افزایش خستگی و مشکلات خواب نیز معمولا با تنش همراه هستند.
اگر تنش به مرزهایی برسد که توان مدیریت آن را نداشته باشید یا به صورت مداوم و مزمن ادامه داشته باشد، ممکن است به اختلالات زیرمجموعه استرس منجر شود، از جمله اختلالات اضطرابی و اختلال اضطراب فراگیر. این اختلالات علائمی شامل نگرانی بیش از حد، غیرقابل کنترل بودن، تغییر در الگوهای خواب و خوراک، افکار خودکشی، افزایش مصرف مواد مخدر یا سیگار، و ضعف اعصاب به مدت طولانی را نشان میدهند.
در نهایت، مدیریت استرس و حفظ سلامت روانی از اهمیت بسیاری برخوردار است. برای مقابله با تنش، میتوان از راهکارهای مختلفی نظیر مدیتیشن، ورزش، مشاوره روانشناسی و حتی مراجعه به متخصصان سلامت روانی استفاده کرد.
در این مقاله، در دانشگاه کسب و کار پس از توضیح درباره استرس، به اشتراکگذاری استراتژیها و روشهای مدیریت این وضعیتها پرداختهایم. نظرات و پیشنهادات شما نیز برای ما بسیار ارزشمند است، پس لطفا انتقادات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
ممنون که تا انتها همراه من در دانشگاه کسب و کار بودید.