سرمایه گذار خطرپذیر فرشته نجات کسب و کارهای کوچک

سرمایه گذار خطرپذیر فرد یا شرکتی است که پول را در شرکت‌های نوپا یا در مراحل اولیه کسب و کارها سرمایه گذاری می‌کند که پتانسیل رشد بالایی دارند. این سرمایه گذاران در ازای سهمی از مالکیت در شرکت، به کارآفرینان و صاحبان مشاغل کمک مالی می‌کنند. سرمایه گذاران خطرپذیر معمولاً به دنبال ایده‌های نوآورانه و مدل‌های تجاری با پتانسیل ایجاد اختلال در بازارهای موجود یا ایجاد بازارهای جدید هستند. آن‌ها همچنین برای کارآفرینان، راهنمایی‌های استراتژیک ارائه می‌دهند و به آن‌ها کمک می‌کند تا کسب و کار خود را رشد دهند و مقیاس تجارت خود را بالا ببرند.

سرمایه گذاران خطرپذیر اغلب اشتیاق بالایی برای ریسک کردن دارند؛ زیرا بسیاری از شرکت‌هایی که در آن‌ها سرمایه گذاری می‌کنند ممکن است شکست بخورند! با این حال، هنگامی که یک شرکت موفق می‌شود، سود آن‌ها می‌تواند بسیار قابل توجه باشد. به طور کلی، سرمایه گذاران خطرپذیر با حمایت از شرکت‌ها در مراحل اولیه، نقش مهمی در تأمین مالی نوآوری و محرک رشد اقتصادی ایفا می‌کنند.

در این مقاله از مجموعه مقالات دانشگاه کسب و کار می‌خواهیم به موضوع سرمایه گذار خطرپذیر بپردازیم و تمام اصطلاحات مربوط به آن را در کنار هم یاد بگیریم. اگر شما نیز به این موضوع علاقه‌مند هستید حتماً ما را تا انتهای این مقاله همراهی کنید.

نگاهی به تاریخچه سرمایه گذار خطرپذیر

تاریخچه سرمایه گذاری خطرپذیر به اوایل قرن بیستم باز می‌گردد. اصطلاح «سرمایه مخاطره‌آمیز» اولین بار توسط ژرژ دوریو، اقتصاددان آمریکایی که پدر سرمایه‌گذاری خطرپذیر شناخته می‌شود، ابداع شد. در اینجا جدول زمانی دقیقی از تاریخچه سرمایه گذاری خطرپذیر آورده شده است:

• 1901 – اولین شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر مدرن، شرکت تحقیق و توسعه آمریکا (ARDC)، در بوستون، ماساچوست توسط ژرژ دوریوت تأسیس شد. ARDC اولین شرکتی بود که در ازای سهام مالکیت، به شرکت‌های نوپا سرمایه داد.
• 1946 – H. Whitney & Company توسط جان هی ویتنی، یکی از ثروتمندترین مردان آمریکا تأسیس شده است. در واقع J.H. Whitney & Company اولین شرکت سرمایه گذاری نهادی است و در تعدادی از شرکت‌های موفق از جمله Minute Maid و Technicolor سرمایه گذاری می‌کند.
• 1958 – آرتور راک، مهندس و سرمایه گذار، به تشکیل اولین شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر در سیلیکون ولی، دیویس و راک کمک کرد. اولین سرمایه گذاری این شرکت در Fairchild Semiconductor است که به یکی از موفق‌ترین شرکت‌های نیمه هادی در جهان تبدیل شد.
  این مقاله را هم بخوانید:  استارتاپ ویکند: سریع‌ترین روش برای شروع کسب‌وکار
  
• دهه 1960 – صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر رشد قابل توجهی را احساس می‌کند و تعداد شرکت‌ها از تعداد انگشت شماری به بیش از 100 شرکت افزایش یافته است. این رشد به دلیل موفقیت شرکت‌هایی مانند ARDC، H. Whitney & Company و Davis & Rock و غیره می‌باشد.
• 1978 – اولین شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر با تمرکز بر سرمایه گذاری در شرکت‌های نرم افزاری، Kleiner Perkins Caufield & Byers تأسیس شد. این شرکت به سرمایه گذاری در تعدادی از شرکت‌های موفق از جمله آمازون، گوگل و Genentech ادامه داد.
• دهه 1980 – صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر با افزایش تعداد شرکت‌ها از حدود 100 به بیش از 1000، رونق را تجربه کرد. این رونق ناشی از موفقیت شرکت‌هایی مانند Kleiner Perkins Caufield & Byers، Sequoia Capital و Accel Partners است.
• دهه 1990 – صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر رکودی را تجربه می‌کند و بسیاری از شرکت‌ها در تلاش برای یافتن سرمایه گذاری‌های موفق هستند. عوامل متعددی از جمله ترکیدن حباب دات کام و حملات تروریستی 11 سپتامبر باعث رکود اقتصادی شده است.
• دهه 2000 – صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر با تعدادی سرمایه گذاری موفق در شرکت‌هایی مانند فیس بوک، توییتر و لینکدین، تجدید حیاتی را احساس می‌کند. این صنعت همچنین تحت تأثیر بحران مالی جهانی در سال 2008 قرار گرفته است که افزایش سرمایه را برای شرکت‌ها دشوارتر کرد.
• دهه 2010 – صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر با تعدادی سرمایه گذاری موفق در شرکت‌هایی مانند Uber، Airbnb و Dropbox، رشد مداومی را تجربه کرد. این صنعت همچنین تحت تأثیر افزایش سرمایه شرکت‌های بزرگ قرار گرفته است و بسیاری از شرکت‌های بزرگ بازوهای سرمایه‌گذاری خطرپذیر خود را راه‌اندازی می‌کنند.

امروزه، صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر همچنان نقشی حیاتی در تأمین مالی نوآوری و محرک رشد اقتصادی ایفا می‌کند. در حالی که این صنعت در قرن گذشته به طور قابل توجهی تکامل یافته است؛ اما هدف اساسی آن با حال حاضر یکسان است! این هدف برابر تأمین سرمایه برای شرکت‌های نوپا در ازای سهام مالکیت و کمک به رشد و موفقیت آن شرکت‌ها می‌باشد.

چگونه برای کسب و کار خود سرمایه گذار خطرپذیر پیدا کنیم؟

پیدا کردن سرمایه‌گذار مناسب برای کسب‌وکارتان می‌تواند گامی حیاتی در تأمین بودجه لازم برای ارتقای کسب و کار شما به سطح بعدی باشد. در اینجا چند مرحله وجود دارد که می‌توانید برای پیدا کردن یک سرمایه گذار خطرپذیر انجام دهید. تا انتهای این مقاله تیم دانشگاه کسب و کار را همراهی کنید.

• تحقیق

به دنبال سرمایه گذارانی باشید که در شرکت‌هایی سرمایه گذاری کرده‌اند که از نظر صنعت، اندازه و مرحله مشابه شما هستند. می‌توانید این اطلاعات را با تحقیق آنلاین، نگاه کردن به نشریات صنعتی یا شرکت در کنفرانس‌ها یا رویدادهای مرتبط با صنعت خود بیابید.

• شبکه

در رویدادها و کنفرانس‌هایی که مربوط به صنعت شما هستند شرکت کنید و سعی کنید با افرادی که درگیر سرمایه گذاری خطرپذیر هستند ملاقات کنید. همچنین، با کارآفرینان دیگری که با موفقیت از سرمایه‌گذاران خطرپذیر پول جمع‌آوری کرده‌اند، تماس بگیرید و از آن‌ها بخواهید سرمایه گذار خود را به شما معرفی کنند و یا با آن‌ها مشورت کنید.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات فینتک، سرمایه‌گذار خطرپذیر و هک رشد را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

• از منابع آنلاین استفاده کنید

چندین منبع آنلاین مانند AngelList، Crunchbase و Gust وجود دارد که می‌تواند به شما در ارتباط با سرمایه گذاران خطرپذیر که به صنعت و صحنه شما علاقه‌مند هستند کمک کند.

• مستقیماً تماس بگیرید

هنگامی که سرمایه گذاران بالقوه را شناسایی کردید، مستقیماً از طریق ایمیل یا تلفن با آن‌ها تماس بگیرید. آماده باشید تا یک پیشنهاد مختصر و قانع کننده در مورد کسب و کار خود و اینکه چرا فکر می‌کنید برای سبد سرمایه گذاری آن‌ها مناسب است به اشتراک بگذارید.

• کار با یک شتاب دهنده استارت آپ را در نظر بگیرید

شتاب‌دهنده‌های استارتاپی سازمان‌هایی هستند که در ازای حقوق صاحبان سهام، راهنمایی، منابع و بودجه را در اختیار استارت‌آپ‌ها قرار می‌دهند. آن‌ها اغلب با سرمایه گذاران خطرپذیر رابطه دارند و می‌توانند به شما در ارتباط با سرمایه گذاران بالقوه کمک کنند. به یاد داشته باشید که تأمین منابع مالی از سرمایه گذاران خطرپذیر می‌تواند یک فرایند رقابتی و چالش برانگیز باشد. مهم است که پشتکار داشته باشید و بر ایجاد یک کسب و کار قوی متمرکز بمانید که سرمایه گذاران برای حمایت از آن هیجان زده شوند.

نحوه درآمدزایی سرمایه گذار خطرپذیر

همان طور که در قسمت‌های قبلی یاد گرفتیم سرمایه گذاری خطرپذیر (VC) شکلی از تأمین مالی سهام خصوصی است که برای شرکت‌های نوپا یا کسب و کارهای کوچکی که پتانسیل رشد بالایی دارند ارائه می‌شود. در ازای سرمایه گذاری، سرمایه گذاران خطرپذیر معمولاً سهام مالکیت شرکت را دریافت می‌کنند که امیدوارند در نهایت آن را با سود به فروش برسانند. ایجاد درآمد از طریق سرمایه گذاری خطرپذیر شامل ترکیبی از انتخاب شرکت‌های مناسب برای سرمایه گذاری، حمایت از آن‌ها در مرحله رشد و خروج در زمان مناسب برای تحقق بازگشت سرمایه است. در اینجا چند مرحله برای ایجاد درآمد از سرمایه گذاری خطرپذیر وجود دارد:

• شناسایی استارت‌آپ‌های امیدوارکننده: اولین قدم در ایجاد درآمد از طریق سرمایه‌گذاری خطرپذیر، شناسایی استارت‌آپ‌های امیدوارکننده‌ای است که پتانسیل دستیابی به رشد بالا را دارند. این امر مستلزم تحلیل دقیق مدل کسب و کار، پتانسیل بازار، تیم و عوامل دیگر شرکت است. سرمایه‌گذاران اغلب به شبکه‌ها، تخصص صنعت و تحقیقات بازار برای شناسایی استارت‌آپ‌های امیدوارکننده تکیه می‌کنند.
• سرمایه گذاری در شرکت‌های مناسب: زمانی که استارت‌آپ‌های امیدوار کننده را شناسایی کردند، قدم بعدی سرمایه گذاری در شرکت‌های مناسب است. این امر مستلزم یک فرایند دقت کامل برای ارزیابی مالی شرکت، تیم مدیریتی، فرصت بازار و چشم انداز رقابتی است. سرمایه‌گذاران معمولاً در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که در مراحل اولیه رشد هستند، مانند دوره‌های اولیه یا سری A!
• از شرکت‌های سبدگردانی حمایت می‌کنند: زمانی که در مجموعه‌ای از استارت‌آپ‌ها سرمایه‌گذاری کردند، گام بعدی حمایت از آن‌ها در مرحله رشدشان است. این موضوع شامل ارائه راهنمایی، مشاوره و منابع برای کمک به شرکت در مقیاس‌بندی عملیات، ایجاد تیم و گسترش پایگاه مشتری است. سرمایه گذاران اغلب خدمات ارزش‌افزوده‌ای مانند معرفی مشتریان بالقوه یا شرکای استراتژیک، پشتیبانی کردن از فرایند استخدام و راهنمایی ارائه می‌دهند.
  این مقاله را هم بخوانید:  هوش مصنوعی چیست؟ + 7 راه درآمد وسوسه انگیز از آن
  

ادامه راه‌های درآمدزایی سرمایه گذاران خطرپذیر

• نظارت بر پورتفولیو: به عنوان یک سرمایه گذار، نظارت منظم بر سبد سهام شرکت‌ها برای اطمینان از اینکه آن‌ها در مسیر رسیدن به اهداف رشد خود هستند، مهم است. این کار شامل ردیابی شاخص‌های کلیدی عملکرد، معیارهای مالی و روندهای بازار است. سرمایه گذاران همچنین باید از چشم انداز رقابتی و ریسک‌های بالقوه‌ای که می‌تواند بر شرکت‌هایی که روی آن‌ها سرمایه گذاری کرده‌اند تأثیر بگذارد، با خبر بمانند.
• خروج در زمان مناسب: مرحله نهایی در ایجاد درآمد از سرمایه گذاری خطرپذیر، خروج در زمان مناسب است. این کار معمولاً شامل فروش سهام مالکیت سرمایه گذار در شرکت به یک خریدار استراتژیک یا از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) است. زمان خروج بسیار مهم است؛ زیرا می‌تواند به طور قابل توجهی بر بازگشت سرمایه تأثیر بگذارد. سرمایه گذاران معمولاً به دنبال خروجی در عرض سه تا هفت سال از سرمایه گذاری اولیه هستند.

در نتیجه، ایجاد درآمد از سرمایه خطرپذیر به ترکیبی از انتخاب شرکت‌های مناسب، حمایت از آن‌ها در مرحله رشد و خروج در زمان مناسب برای تحقق بازگشت سرمایه نیاز دارد. در حالی که سرمایه گذاری خطرپذیر می‌تواند بسیار پر ریسک باشد، همچنین می‌تواند پتانسیل بازده قابل توجهی را برای سرمایه گذارانی که مایل به پذیرش این ریسک هستند، ارائه دهد.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات  mvp، استارتاپ ویکند و بهترین استارتاپ های جهان را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

بررسی استراتژی‌های خروج سرمایه گذار خطرپذیر

موفقیت یک سرمایه گذاری VC نه تنها به انتخاب شرکت‌های مناسب برای سرمایه گذاری بستگی دارد، بلکه به توانایی خروج از این سرمایه گذاری‌ها و تحقق بازده سرمایه گذاری آن‌ها نیز بستگی دارد. استراتژی خروج طرحی است برای اینکه چگونه یک VC سرمایه گذاری خود را در یک شرکت بفروشد یا دفع کند. خروج معمولاً با هدف ایجاد سود انجام می‌گیرد. چندین استراتژی خروج وجود دارد که سرمایه گذارها معمولاً از آن‌ها استفاده می‌کنند. در ادامه این استراتژی‌ها را دقیق‌تر بررسی می‌کنیم.

• عرضه اولیه (IPO)

IPO زمانی است که یک شرکت سهام را برای اولین بار به عموم عرضه می‌کند. VCها می‌توانند سهام خود را در شرکت در طول IPO بفروشند، چه از طریق فروش سهام خود به مردم چه از طریق فروش آن به سرمایه گذاران نهادی! اگر سهام شرکت در بازار عمومی عملکرد خوبی داشته باشد، IPO می‌تواند یک استراتژی خروج سودآور برای سرمایه گذارها باشد.

• اکتساب

در واقع اکتساب زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت، شرکت دیگری را خریداری کند. VCها می‌توانند سهام خود را در شرکت خریداری شده به عنوان بخشی از معامله خرید بفروشند. اگر قیمت خرید بالاتر از سرمایه گذاری اولیه سرمایه گذار باشد، این کار می‌تواند یک استراتژی خروج سودآور باشد.

• فروش بازار ثانویه

VCها می‌توانند سهام خود را در یک شرکت به سایر سرمایه گذاران در بازار ثانویه بفروشند. این کار می‌تواند راهی سریع برای خروج از سرمایه گذاری و کسب سود باشد. اما قیمتی که سرمایه گذار برای سهام خود دریافت می‌کند به شرایط بازار و تقاضا بستگی دارد.

• بازپرداخت

در برخی موارد، شرکت ممکن است سهامی که در اختیار سرمایه گذارها قرار دارد را بازخرید کند. اگر شرکت منابع مالی لازم برای انجام این کار را داشته باشد و بخواهد مالکیت را تثبیت کند، ممکن است این اتفاق رخ دهد. قیمت بازخرید بین شرکت و سرمایه گذارها مذاکره خواهد شد.

• Write off

اگر سرمایه گذاری VC در یک شرکت خوب عمل نمی‌کند و شانس کمی برای بازده مثبت وجود دارد، سرمایه گذار ممکن است تصمیم بگیرد که سرمایه گذاری خود را رد کند. این بدان معنی است که آن‌ها سرمایه گذاری را به عنوان زیان در اظهارنامه مالیاتی خود اعلام می‌کنند و بدون بازیابی سرمایه اولیه خود از سرمایه گذاری خارج می‌شوند. توجه به این نکته مهم است که سرمایه گذارها معمولاً در شرکت‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که انتظار می‌رود در یک بازه زمانی مشخص، معمولاً طی 3 تا 7 سال از آن خارج شوند. استراتژی خروج یک جزء حیاتی از تصمیم سرمایه گذاری است؛ زیرا تعیین می‌کند که VC در نهایت چگونه بازگشت سرمایه خود را محقق کند.

بررسی انواع مختلف سرمایه گذاران خطرپذیر

انواع مختلفی از سرمایه گذاران خطرپذیر وجود دارد که هر کدام رویکرد سرمایه گذاری و تمرکز خاص خود را دارند. در ادامه برخی از رایج‌ترین انواع سرمایه گذاران خطرپذیر آورده شده است. تا انتهای این مقاله تیم دانشگاه کسب و کار را همراهی کنید.

• سرمایه گذاران فرشته

در واقع سرمایه گذاران فرشته افرادی با ارزش خالص هستند که پول خود را در شرکت‌هایی که در مراحل اولیه راه اندازی خود هستند، سرمایه گذاری می‌کنند. آن‌ها معمولاً برای کمک به راه اندازی استارتاپ‌ها بودجه اولیه ارائه می‌کنند و ممکن است با رشد شرکت به ارائه بودجه‌های مختلف و اضافی ادامه دهند. سرمایه گذاران فرشته اغلب علاقه شخصی به صنعت یا محصولی دارند که استارت آپ در حال توسعه است و ممکن است علاوه بر تأمین مالی، راهنمایی و مشارکت نیز ارائه دهد.

• VCهای Seed-stage

VCهای Seed-stage در سرمایه گذاری در شرکت‌هایی که به تازگی شروع به کار کرده‌اند، تخصص دارند. آن‌ها معمولاً مقادیر کمتری پول نسبت به سایر انواع VCها سرمایه گذاری می‌کنند و اغلب اولین سرمایه گذار خارجی در یک شرکت هستند. سرمایه گذارهای Seed-stage ممکن است برای کمک به رشد استارتاپ و جذب بودجه اضافی، راهنمایی و مشارکت نیز ارائه دهند.

• VCهای Early-stage

سرمایه گذارهای خطرپذیر Early-stage در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که قبلاً یک محصول یا خدمات را توسعه داده‌اند و شروع به درآمدزایی کرده‌اند. آن‌ها معمولاً مقادیر بیشتری از VCهای Seed-stage سرمایه گذاری می‌کنند و ممکن است با رشد شرکت در چندین دور سرمایه گذاری سرمایه گذاری کنند. VCهای Early-stage همچنین ممکن است راهنمایی و مشارکت نیز برای کمک به افزایش مقیاس کسب و کار ارائه دهند.

• سرمایه گذارهای خطرپذیر مرحله رشد

VC های مرحله رشد در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که قبلاً به رشد قابل توجهی دست یافته‌اند و به دنبال توسعه بیشتر هستند. آن‌ها معمولاً مقادیر بیشتری پول نسبت به VCهای Early-stage سرمایه گذاری می‌کنند و ممکن است به شرکت در مشارکت‌ها و خریدهای استراتژیک کمک کنند. سرمایه گذارهای مرحله رشد همچنین ممکن است راهنمایی و مشارکت برای کمک به استارتاپ درباره افزایش مقیاس ارائه دهند.

• سرمایه گذارهای خطرپذیر شرکتی

VCهای شرکتی، شرکت‌های سرمایه گذاری خطرپذیری هستند که متعلق به شرکت‌های بزرگ‌تر می‌باشند. آن‌ها در استارت‌آپ‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که از نظر استراتژیک با کسب و کار شرکت مادر همسو هستند و ممکن است دسترسی به منابع و شبکه شرکت مادر را فراهم کنند. سرمایه گذارهای شرکتی همچنین ممکن است قادر به ارائه راهنمایی‌های خاص برای صنعت یا بازاری باشند که استارتاپ در آن فعالیت می‌کند.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات فریلنسری چیست، هوش مصنوعی چیست و کار تیمی را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

• سرمایه گذارهای خطرپذیر تأثیر اجتماعی

VCهای تأثیر اجتماعی در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که علاوه بر ایجاد بازده مالی بر ایجاد تأثیر اجتماعی یا زیست محیطی مثبت متمرکز هستند. آن‌ها ممکن است در صنایع مختلفی مانند انرژی پاک، مراقبت‌های بهداشتی یا آموزش سرمایه گذاری کنند. سرمایه گذارهای تأثیر اجتماعی همچنین ممکن است راهنمایی‌های خاص برای تأثیر اجتماعی یا زیست محیطی که استارتاپ قصد ایجاد آن را دارد ارائه دهند. به طور کلی، نوع سرمایه‌گذاری خطرپذیری که یک استارت‌آپ باید به آن روی بیاورد به مرحله توسعه، تمرکز صنعت و اهداف آن بستگی دارد. برای استارت‌آپ‌ها مهم است که قبل از نزدیک شدن به آن‌ها برای تأمین مالی، رویکرد سرمایه‌گذاری و تمرکز VCهای بالقوه را تحقیق و درک کنند.

مزایای سرمایه گذار خطرپذیر در کسب و کارهای کوچک

استفاده از سرمایه گذاران خطرپذیر (VC) چندین مزیت برای کسب و کارهای کوچک دارد. در ادامه تعدادی از این مزیت‌های را در کنار هم بررسی می‌کنیم:

• دسترسی به منابع مالی: یکی از مهم‌ترین مزایای کار با سرمایه گذاران خطرپذیر، دسترسی به منابع مالی است. VCها در کسب و کارهایی با پتانسیل رشد بالا سرمایه گذاری می‌کنند و سرمایه لازم را برای تأمین مالی تحقیق، توسعه و گسترش کسب و کار فراهم می‌کنند.
• تخصص و راهنمایی: سرمایه گذاران خطرپذیر اغلب تجربه گسترده‌ای در تجارت دارند و می‌توانند در زمینه‌هایی مانند استراتژی، عملیات و بازاریابی، راهنمایی و تخصص ارائه دهند. این حمایت می‌تواند برای کسب‌وکارهای کوچک، به‌ویژه آن‌هایی که تازه شروع به کار کرده‌اند، ارزشمند باشد.
• شبکه و ارتباطات: سرمایه گذاران خطرپذیر معمولاً شبکه‌ها و ارتباطات گسترده‌ای در صنایع خود دارند که می‌تواند برای کسب و کارهای کوچکی که به دنبال ایجاد شراکت، قراردادهای ایمن و دسترسی به بازارهای جدید هستند سودمند باشد.
• اعتبار و ارزش: با تأمین منابع مالی از یک سرمایه گذار خطرپذیر، یک کسب و کار کوچک می‌تواند اعتبار و ارزش خود را در چشم مشتریان، سرمایه گذاران و شرکای بالقوه افزایش دهد. این موضوع می‌تواند منجر به سرمایه گذاری بیشتر و فرصت‌های رشد در آینده شود.
• استراتژی خروج: سرمایه گذاران خطرپذیر معمولاً در مشاغلی سرمایه گذاری می‌کنند که انتظار بازگشت سرمایه خود را دارند. به این ترتیب، آن‌ها می‌توانند یک استراتژی خروج، مانند عرضه اولیه عمومی (IPO) یا خرید، برای کسب‌وکارهای کوچک فراهم کنند که می‌تواند برای رشد و موفقیت بلندمدت کسب‌وکار مفید باشد.

با وجود تمام این مزایا، مهم است که به خاطر داشته باشید که سرمایه‌گذاران خطرپذیر معمولاً انتظار بازگشت بالایی از سرمایه‌گذاری خود را دارند و ممکن است کنترل قابل‌توجهی بر مسیر کسب و کار شما داشته باشند.

معایب سرمایه گذاران خطرپذیر برای کسب و کارهای کوچک

در حالی که سرمایه گذاری خطرپذیر می‌تواند منبع ارزشمندی برای تأمین مالی برای کسب و کارهای کوچک باشد، معایبی بالقوه نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شود. در ادامه تعدادی از این معایب را در کنار هم بررسی می‌کنیم. تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید.

• از دست دادن کنترل

سرمایه گذاران خطرپذیر معمولاً در ازای سرمایه گذاری خود به سهام مالکیت قابل توجهی نیاز دارند. به این معنی است که کارآفرین ممکن است مجبور شود مقدار قابل توجهی از کنترل بر تجارت خود را کنار بگذارد. این موضوع می‌تواند به ویژه برای کسانی که علاقه‌مند به کسب و کار خود هستند و می‌خواهند در جهت گیری و فرایندهای تصمیم گیری آن نقش مهمی داشته باشند چالش برانگیز باشد.

• فشار به رشد سریع

سرمایه گذاران خطرپذیر اغلب به دنبال رشد سریع و بازگشت سریع سرمایه گذاری خود هستند. این موضوع می‌تواند فشار قابل توجهی را بر کارآفرین وارد کند تا گاهی اوقات به قیمت رشد پایدار و سودآوری به سرعت کسب و کار خود را گسترش دهد. در واقع این موضوع می‌تواند منجر به تصمیماتی شود که دستاوردهای کوتاه مدت را بر موفقیت بلندمدت ترجیح می‌دهند.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات پذیرندگان آغازین، روش تریز، هم بنیانگذار و منتور را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

• انتظارات بالای سرمایه گذار خطرپذیر

سرمایه گذاران خطرپذیر با انتظار بازگشت سرمایه بالا در کسب و کار شما سرمایه گذاری می‌کنند. این موضوع بدان معنی است که آن‌ها انتظارات زیادی برای رشد و سودآوری کسب و کار خواهند داشت و ممکن است در برابر شکست یا پیشرفت صبر کمتری داشته باشند.

• از دست دادن انعطاف‌پذیری

تأمین مالی سرمایه‌گذاری خطرپذیر اغلب با شرایط و الزامات خاصی مانند الزامات گزارش‌دهی، صندلی‌های هیئت مدیره و زمان‌بندی خروج همراه است. این شرایط می‌تواند انعطاف پذیری و توانایی کارآفرین را برای تصمیم‌گیری‌هایی که فکر می‌کند به نفع کسب و کار است محدود کند.

• تضاد منافع بالقوه

سرمایه گذاران خطرپذیر اغلب اهداف و منافع خود را دارند که ممکن است با منافع کارآفرین هماهنگ نباشد. این موضوع می‌تواند تضاد منافع احتمالی ایجاد کند که می‌تواند بر تصمیم گیری و جهت کلی کسب و کار تأثیر بگذارد. برای کارآفرینان مهم است که این معایب احتمالی را قبل از تصمیم گیری برای دنبال کردن سرمایه گذاری خطرپذیر به دقت در نظر بگیرند. ممکن است مشورت با یک مشاور مالی یا مربی برای سنجش مزایا و معایب و تعیین بهترین استراتژی تأمین مالی برای اهداف و نیازهای تجاری خاص آن‌ها مفید باشد.

نگاهی به تعدادی از سرمایه گذاران خطرپذیر معروف

در این قسمت برخی از سرمایه گذاران خطرپذیر شناخته شده را معرفی می‌کنیم و مروری کوتاه بر سوابق و سرمایه گذاری‌های قابل توجه آنها انجام می‌دهیم. تا انتهای این مقاله ما همراه ما باشید.

• پیتر تیل

در واقع پیتر تیل یکی از بنیان‌گذاران PayPal و همچنین Palantir Technologies and Founders Fund است. او به‌خاطر سرمایه‌گذاری اولیه در فیس‌بوک شناخته می‌شود، جایی که تا سال 2019 در هیئت مدیره حضور داشت. تیل همچنین در شرکت‌هایی مانند SpaceX، Airbnb و Lyft سرمایه‌گذاری کرده است. او با دارایی خالص بیش از 5 میلیارد دلار یکی از موفق‌ترین و تأثیرگذارترین سرمایه گذاران خطرپذیر در تمام دوران ها محسوب می‌شود.

• مری میکر

در واقع مری میکر یک سرمایه‌گذار و تحلیلگر سابق وال استریت است که بیشتر به خاطر گزارش سالانه ترندهای اینترنتی خود شناخته شده است. او یک شریک در شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر Bond Capital است که در آنجا بر سرمایه گذاری در شرکت‌های فناوری و رسانه‌های دیجیتال تمرکز دارد. قبل از پیوستن به باند، میکر در Kleiner Perkins و Morgan Stanley کار می‌کرد، جایی که او یکی از اولین تحلیلگرانی بود که صنعت اینترنت را پوشش می‌داد.

• مارک آندرسن

در واقع مارک آندرسن یکی از بنیان‌گذاران Andreessen Horowitz است، یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر که در شرکت‌هایی مانند Airbnb، BuzzFeed و Coinbase سرمایه گذاری کرده است. او همچنین یکی از بنیان‌گذاران Netscape Communications است که به محبوبیت شبکه جهانی وب در اواسط دهه 1990 کمک کرد. آندرسن به عنوان یکی از پیش‌گامان اینترنت مدرن شناخته می‌شود و به دلیل تخصص خود در نرم افزار و فناوری بسیار شناخته شده است.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات بنیان گذار، اصول کار تیمی و تیم سازی در استارتاپ را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

• بی گورلی

در واقع بیل گورلی یک شریک عمومی در Benchmark است، یک شرکت سرمایه گذاری خطرپذیر که در شرکت‌هایی مانند Uber، Snapchat و Twitter سرمایه گذاری کرده است. او به دلیل تخصص خود در اینترنت مصرف کننده و فضاهای تجارت الکترونیک شناخته شده است و به عنوان یکی از موفق‌ترین و معتبرترین سرمایه گذاران خطرپذیر در سیلیکون ولی معرفی می‌شود. Gurley همچنین یک مدافع سرسخت برای شفافیت بیشتر در صنعت سرمایه گذاری خطرپذیر است.

• Chamath Palihapitiya

در واقع Chamath Palihapitiya یک سرمایه گذار و کارآفرین است که بنیان‌گذار و مدیر عامل سرمایه اجتماعی می‌باشد. او همچنین یکی از مدیران سابق فیس بوک است، جایی که به توسعه استراتژی کسب درآمد اولیه شرکت کمک کرد. Palihapitiya در طیف گسترده‌ای از شرکت‌ها از جمله Slack، Box و SurveyMonkey سرمایه گذاری کرده است و به دلیل رویکرد مخالف خود در سرمایه گذاری شناخته شده است.

مواردی که بررسی کردیم تنها تعدادی از بسیاری از سرمایه گذاران خطرپذیر شناخته شده هستند که سهم قابل توجهی در صنعت داشته‌اند. هر یک از این افراد پیشینه و استراتژی سرمایه گذاری منحصر به فردی دارند؛ اما همه آن‌ها تعهد مشترکی برای حمایت از شرکت‌ها و کارآفرینان نوآور دارند.

زمینه‌های مورد علاقه سرمایه گذاران خطرپذیر

سرمایه گذاران خطرپذیر مشتاق سرمایه گذاری در طیف وسیعی از صنایع هستند. در ادامه برخی از این صنایع را بررسی می‌کنیم.

• فناوری: VCها به سرمایه گذاری هنگفتی در استارتاپ‌های مبتنی بر فناوری، به ویژه آن‌هایی که در زمینه هوش مصنوعی، بلاک چین، محاسبات ابری، امنیت سایبری و اینترنت اشیا فعالیت می‌کنند، معروف می‌باشند.
• مراقبت‌های بهداشتی: با افزایش تقاضا برای خدمات مراقبت‌های بهداشتی، سرمایه گذاران خطرپذیر علاقه‌مند به سرمایه گذاری در شرکت‌هایی هستند که در حال توسعه دستگاه‌های پزشکی نوآورانه، تشخیص‌ها و راه‌حل‌های بیوتکنولوژی می‌باشند.
• تجارت الکترونیک: رشد خرید آنلاین منجر به افزایش سرمایه‌گذاری در شرکت‌های تجارت الکترونیک، به‌ویژه شرکت‌هایی که در زمینه مد، زیبایی و سبک زندگی فعالیت می‌کنند، شده است.
• فین‌تک: فناوری مالی یکی دیگر از حوزه‌هایی است که VCها مشتاق سرمایه‌گذاری در آن هستند. استارت‌آپ‌هایی که در زمینه‌هایی مانند پرداخت‌های دیجیتال، خدمات مالی مبتنی بر بلاک چین و وام‌دهی همتا به همتا مشارکت دارند، به صورت ‌ویژه برای سرمایه‌گذاران جذاب هستند.
• پایداری: با آگاهی بیشتر جهان در مورد تغییرات آب و هوا و محیط زیست، VCها مشتاق سرمایه گذاری در راه‌حل‌های پایدار می‌باشند. استارت‌آپ‌هایی که در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، مدیریت زباله و کشاورزی پایدار فعالیت می‌کنند، تقاضای بالایی برای سرمایه گذاری از طرف VCها دارند.
• آموزش: صنعت آموزش در حال تجربه یک انقلاب دیجیتالی است و VCها روی استارتاپ‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که پلتفرم‌های یادگیری آنلاین، نرم افزارهای آموزشی و سایر راه‌حل‌های نوآورانه را توسعه می‌دهند.

به طور کلی، سرمایه گذاران خطرپذیر علاقه‌مند به سرمایه گذاری در استارتاپ‌هایی با ایده‌های تازه، مدل‌های تجاری مقیاس پذیر و پتانسیل رشد قوی هستند.

مقالات مرتبط در حوزه استارتاپ: برای تکمیل دانش خودتان در زمینه استارتاپ توصیه می‌کنیم مقالات مدیر کیست، استارتاپ خدماتی و بهترین استارتاپ های ایران را در رسانۀ دانشگاه کسب‌وکار حتما مطالعه کنید.

کلام آخر

خیلی خوشحالیم که تا انتهای این مقاله همراه تیم دانشگاه کسب و کار بودید. در این مقاله یاد گرفتیم که سرمایه گذاران خطرپذیر سرمایه گذارانی هستند که در ازای سهمی از مالکیت در شرکت، به استارت‌آپ‌های اولیه و کسب و کارهای کوچک با پتانسیل رشد بالا کمک مالی می‌کنند. آن‌ها معمولاً در شرکت‌هایی سرمایه گذاری می‌کنند که هنوز سودآور نیستند؛ اما پتانسیل بالایی برای رشد در آینده دارند. سرمایه گذاران خطرپذیر از جهات مختلفی با سرمایه گذاران سنتی مانند بانک‌ها و سرمایه گذاران فردی متفاوت هستند. به عنوان مثال، آن‌ها معمولاً تمایل بیشتری به پذیرش سرمایه گذاری با ریسک بالاتر در ازای پتانسیل بازده بالاتر دارند. آن‌ها همچنین تمایل دارند مبالغ بیشتری را سرمایه گذاری کنند و معمولاً تجربه بیشتری در دنیای تجارت دارند. در ادامه برخی از ویژگی‌های کلیدی سرمایه گذاران خطرپذیر آورده شده است:

• تحمل ریسک بالا: سرمایه‌گذاران خطرپذیر مایل‌اند سرمایه‌گذاری‌های با ریسک بالا را انجام دهند؛ زیرا معتقدند که پاداش‌های بالقوه بیشتر از ریسک‌ها است. آن‌ها می‌دانند که همه سرمایه‌گذاری‌هایشان موفقیت‌آمیز نخواهد بود، اما حاضرند از این شانس استفاده کنند تا پاداش بزرگ‌تری را به دست آورند.
• چشم انداز بلندمدت: سرمایه گذاران خطرپذیر می‌دانند که رشد و سودآوری یک استارتاپ به زمان نیاز دارد. آن‌ها مایل به تأمین بودجه برای چندین سال هستند و اغلب نقش فعالی در کمک به رشد و موفقیت شرکت بازی می‌کنند.
• تخصص در صنعت: سرمایه گذاران خطرپذیر اغلب در صنایع خاصی مانند فناوری، مراقبت‌های بهداشتی یا مالی تجربه دارند. آن‌ها از این تخصص برای ارزیابی سرمایه گذاری‌های بالقوه و ارائه راهنمایی به شرکت‌ها استفاده می‌کنند.

به نظر شما سرمایه گذاران خطرپذیر از چه ویژگی‌های شخصیتی دیگری برخوردار هستند؟ استفاده کردن از VCها چه معایب دیگری می‌تواند برای کسب و کارهای کوچک داشته باشد؟