بیوگرافی آرش فردوسی؛ جوانِ ایرانیِ بنیان‌گذار دراپ باکس

در این مقاله از دانشگاه کسب و کار قصد داریم تا به بررسی بخشی از مسیر زندگی حرفه‌ای و شخصی آرش فردوسی و راز موفقیت او بپردازیم. آرش فردوسی بنیان گذار شرکت دراپ باکس و یک کارآفرین موفق ایرانی-آمریکایی است.

جالب است بدانید که او دانشجوی انصرافی دانشگاه ام آی تی است و دراپ باکس را به همراه یکی از دوستان خود راه اندازی کرده است. شرکتی که حتی از سوی استیو جابز نیز پیشنهاد خرید داشت؛ اما آرش فردوسی و شریک کاری‌اش این پیشنهاد را نپذیرفتند. مسئله‌ای که به عقیده بسیاری از متخصصین این حوزه یکی از اشتباهات استراتژیک این تیم بوده است. در ادامه مقاله به طور کاملی مسیر زندگی و داستان موفقیت آرش فردوسی را بررسی می‌کنیم.

آرش فردوسی کیست؟

آرش فردوسی یکی از کارآفرینان برتر و موفق ایرانی آمریکایی و یکی از مؤسسان و بنیان گذاران اشتراکی شرکت دراپ باکس است. دراپ باکس توسط آرش فردوسی و یکی از دوستان دوره‌ی دانشجویی‌اش درو هوستون بنیان گذاری شد. یکی از نکات جالبی که در مورد آرش فردوسی وجود دارد این است که او دانشجوی کامپیوتر در دانشگاه معتبر ام آی تی بود؛ اما در ترم آخر از این دانشگاه انصراف داد. او در واقع یک دانشجوی انصرافی دانشگاه ام آی تی است.

فردوسی در حال حاضر در شرکت تأسیس شده توسط خودش مشغول به کار است. او و همکارانش در این شرکت بارها توسط منابع مختلف به عنوان کارآفرینان برتر شناخته و معرفی شده‌اند. خود آرش فردوسی نیز بارها به عنوان کارآفرین برتر توسط مجلات کارآفرینی و کسب و کار انتخاب و تقدیر شده است. در ادامه به بخشی از مسیر موفقیت مؤسس دراپ باکس می‌پردازیم.

نکته‌ی مهمی که در رابطه با آرش فردوسی و دراپ باکس وجود دارد این است که در سال 2009 آن‌ها یک پیشنهاد خرید از سوی استیو جابز دریافت کردند. استیو جابز در سال 2009 پیشنهاد خرید دراپ باکس را داد؛ اما فردوسی و همکارانش به طور قاطعانه پیشنهاد او را رد کردند. البته بسیاری از متخصصین امر معتقد هستند که رد این پیشنهاد یکی از اشتباهات این دو شریک تجاری بود. حالا آن‌ها در شرکت تأسیس شده توسط خودشان مشغول به کار هستند و طبق برآوردهای انجام شده ارزش دارایی آرش در حدود 500 میلیون دلار است.

سال‌های ابتدایی زندگی آرش فردوسی

آرش فردوسی در هفتم ماه اکتبر سال 1985 در ایالت کانزاس آمریکا چشم به جهان گشود. او یک خانواده‌ی کاملاً ایرانی دارد. در واقع پدر و مادر او از دانشجویان مهاجرت کرده به آمریکا بودند که پس از انقلاب دیگر به ایران بازنگشتند و در آمریکا ماندگار شدند. خانواده آرش اصالتاً اهل تبریز بودند. به دلیل اینکه خانواده آرش اصالتاً ایرانی بودند و او در کشور آمریکا چشم به جهان گشود ملیتی ایرانی آمریکایی داشت.

او در سال 2004 تحصیل در دبیرستان را در مدرسه بلو ولی نورث وست به پایان رساند. آرش یکی از شاگردان خوب مدرسه بود و با رتبه اول توانست از مدرسه خود فارغ التحصیل شود. او همواره به تحصیل در دانشگاه‌ ام آی تی یا همان موسسه فناوری ماساچوست علاقه داشت و به همین دلیل پس از اینکه از دبیرستان فارغ التحصیل شد تصمیم گرفت تا این علاقه خود را دنبال کند.

در همین راستا او به تحصیل در رشته مهندسی برق و کامپیوتر در دانشگاه ام آی تی مشغول شد. او در طول دوران تحصیلش به یادگیری زبان‌های برنامه نویسی سی پلاس و کیوبیسیک پرداخت و در دوره‌های آموزشی مرتبط شرکت کرد. جالب است بدانید که تسلط بر زبان برنامه نویسی کیو بیسیک برای آرش با همکاری پدرش و کمک او صورت پذیرفت. شرکت در کلاس‌های طراحی و پیاده سازی الگوریتم‌ها کمک شایانی به او برای پایه ریزی برنامه دراپ باکس کردند. البته او سال آخر تحصیل در دانشگاه را رها کرد و از تحصیل انصراف داد. او دلیل این انصراف خود را افزایش تمرکز بر روی کسب و کارش بیان کرده است.

فعالیت‌های حرفه‌ای آرش فردوسی

آرش در دوران تحصیلش در دانشگاه همواره به کارآفرینی و راه اندازی کسب و کار علاقه نشان می‌داد. البته او در اوایل مسیر فکر می‌کرد که برای کارآفرینی و کارهای استارت اپی نیاز به مدارک مدیریتی دارد؛ اما پس از مدتی حضور در دانشگاه و آشنایی با شرکت‌های استارت اپی مختلف تفکر او در این رابطه تغییر کرد. حالا پس از گذشت سال‌ها از آن زمان او یکی از کارآفرینان موفق و نام آشنای ایرانی آمریکایی است.

اولین تجربه‌ی استارت اپی فردوسی و دوستانش تأسیس یک سرویس برای قرض دادن کتاب بود. یکی از علایق او در حوزه کارآفرینی و برنامه نویسی سرویس‌های مقیاس پذیر بود. فردوسی دوران کارآموزی خود را در شرکت فیسبوک گذراند و از آنجایی که از طرفداران و علاقه‌مندان حوزه کاری این شرکت بود برای مدتی در این کمپانی حضور پیدا کرد.

طرح ذخیره سازی داده‌ها که بعدها به ایده‌ای برای دراپ باکس تبدیل شد، در ابتدا توسط درو هوستون یکی از دوستان آرش مطرح شد. هوستون این ایده را در سال 2007 مطرح کرد. این دوست دوران دانشگاه آرش که زودتر از او نیز فارغ التحصیل شده بود توانست او را پس از صحبت‌های طولانی برای توسعه این نرم افزار قانع کند.

همین ایده باعث شد که آرش سال آخر تحصیل خود را در دانشگاه رها کند تا بتواند به همراه دوست خود بر روی ایده‌ی دراپ باکس کار کند. البته شاید برای همه‌ی ما سؤال باشد که چطور می‌توان تحصیل در یک دانشگاه معتبر را به این راحتی رها کرد؟ جواب این سؤال این است که دانشگاه ام آی تی راه بازگشت را برای افرادی که می‌خواهند به سمت مدیریت پروژه‌های شخصی بروند باز می‌گذارد. در واقع وقتی برای مدیریت پروژه‌های شخصی از دانشگاه کناره گیری می‌کنید، اگر پروژه شما با شکست مواجه شود می‌توانید به دانشگاه بازگردید.

توسعه دراپ باکس

آرش فردوسی و همکار و شریکش هوستون با سرمایه اولیه‌ای معادل 7.2 میلیون دلار دفتر اصلی دراپ باکس در سانفرانسیسکو را تأسیس کردند. آرش و هوستون مکمل خوبی برای یکدیگر بودند. با اینکه آرش تجربه‌ای در زمینه‌های مدیریتی نداشت؛ اما هوستون به خوبی با این فضا آشنا بود و این دو با همکاری یکدیگر به خوبی توانستند ایده دراپ باکس را عملی کنند و شرکت خود را تأسیس کنند. مبلغ بالایی که برای شروع این کار سرمایه گذاری شد به ظاهر دارای ریسک بالایی بود؛ اما پس از مدتی شرکت توانست با سرعت خوبی پیش برود و پیشرفت کند.

امروزه دراپ باکس توسط حدود 500 میلیون نفر و در بیش از 200 کشور در سراسر دنیا مورد استفاده قرار می‌گیرد. این فضای حافظه ابری به سرعت در میان کاربران محبوبیت پیدا کرد و حالا دراپ باکس در 13 شهر دفتر دارد. امروزه طبق برآوردهای انجام شده گفته می‌شود که دراپ باکس در حدود 10 میلیارد دلار ارزش دارد. فردوسی تا سال‌ها به عنوان مدیر ارشد فناوری در شرکت مشغول فعالیت بود؛ اما از سال 2013 فعالیت خود را با عنوان عضو هیئت مدیره تغییر داد.

مروری بر جوایز و افتخارات آرش فردوسی

Lnc نام مجله‌ای بود که در سال 2011 لیستی از کارآفرینان موفق که سن آن‌ها زیر 30 است را معرفی کرد. در آن لیست نام هوستون و فردوسی می‌درخشید. به مناسبت این لیست مقاله‌ای نیز در کنار این مجله منتشر شد. در این مقاله با کارآفرینان داخل لیست معرفی شده مصاحبه‌ای صورت گرفته بود و از آن‌ها خواسته شده بود که روزهای آغازین زمان تأسیس کسب و کار خود را تعریف کنند. آرش و هوستون در پاسخ به این سؤال گفته بودند که روزهای ابتدایی آن‌ها درون یک دفتر کاری کوچک و تاریک می‌گذشت و آن‌ها شبانه روز مشغول کد زدن بودند. در همان سال 2011 مجله‌ای دیگر به نام فورچن نیز تصمیم گرفت کاری مشابه مجله lnc انجام دهد. اما این بار فورچن لیستی از برترین کارآفرینانی را معرفی کرد که سن آن‌ها زیر چهل سال بود. مجدداً می‌توانستید نام هوستون و فردوسی را در این لیست مشاهده کنید.

مقاله فورچن درباره آرش و هوستون این گونه شرح می‌دهد که علت برتر دانستن آن‌ها این موضوع است که آن‌ها توانستند خیلی سریع و کم‌تر از چهار سال حدود چهل و پنج میلیون کاربر فعال را جذب استارتاپ خود کنند. سال 2011 که نام آرش و هوستون در دو تا از برترین مجلات کسب و کار ظاهر شد، دراپ باکس عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. در آن سال کاربران چیزی حدود سیزده میلیون فایل را به صورت روزانه در این وب‌سایت آپلود می‌کردند. جالب است بدانید در آن سال این آمار بسیار بیشتر از تعداد توییت‌هایی بود که کاربران توییتر در روز می‌نوشتند! همراه ما باشید تا در قسمت بعدی نگاهی به یکی دیگر از مهم‌ترین افتخارات هوستون و آرش بیندازیم. مجله تک کرانچ و جایزه مهم آن به نام جایزه کرانچی!

مروری بر جایزه کرانچی آرش و دوست قدیمی‌اش

یکی دیگر از مهم‌ترین افتخاراتی که آرش به همراه هوستون کسب کرد جایزه کرانچی بود. مجله تک کرانچ مجله‌ای معروف و مهم است که هر ساله جایزه‌ای را به عنوان جایزه کارآفرینی به برترین کارآفرین سال اهدا می‌کند. سال 2014 سالی بود که آرش فردوسی و رفیق قدیمی‌اش از نگاه این مجله برترین کارآفرینان سال بودند و جایزه مخصوص کارآفرینی خودش را به آن‌ها تقدیم کرد. یک سال قبل از این افتخار آرش و هوستون با تلاش های شبانه روزیشان توانسته بودند رشد قابل توجهی را در کسب و کار خود به وجود بیاورند.

آن‌ها شمار کارمندان خود را از 200 نفر به بیش از پانصد نفر رساندند. که این موضوع برای مجله تک کرانچ بسیار حائز اهمیت بود و در انتخاب آرش و هوستون به عنوان برترین کارآفرین بسیار نقش مهمی داشت. این مجله در لیست دلایلش برای انتخاب آرش فردوسی و رفیق قدیمی‌اش آورده است که فرهنگ سازمانی ای که این دو در کسب و کار دراپ باکس ایجاد کرده اند بسیار قابل توجه می باشد.

بنیاد شرپا و انتخاب آرش فردوسی به عنوان برنده جایزه کوروش کبیر

در همان سال 2014 آرش و هوستون موفق شدند افتخار دیگری را نیز برای خودشان و دراپ باکس کسب کنند. بنیاد شرپا نام بنیادی بود که توسط شروین پیشه ور تأسیس شده است. این بنیاد در سال 2014 تصمیم گرفت جایزه‌ای را با نام کوروش کبیر ایجاد کند. ارزش این جایزه چیزی حدود صد هزار دلار بود! شروین پیشه ور درباره جایزه کوروش کبیر این گونه می‌گوید که تصمیم گرفتم این جایزه را به ایرانیانی تقدیم کنم که در کشور آمریکا زندگی می‌کنند و تلاش می‌کنند در حوزه تجارت قدم‌های مثبتی را بردارند.

سال 2014 برای اولین بار بود که جایزه کوروش کبیر به وجود آمد و اولین جایزه نیز به آرش فردوسی تعلق گرفت. هنگامی که از شروین پیشه ور درباره علت انتخاب آرش به عنوان اولین برنده پرسیدند، این گونه گفت که دوست داشتم به عنوان اولین برنده استاندارد جایزه کوروش کبیر را بالا ببرم. از طرفی دیگر با انتخاب آرش و معرفی بیشتر آن به ایرانیان مقیم کشور آمریکا می‌توانم آن‌ها را بیش از پیش تشویق کنم که از انجام فعالیت‌های بزرگی هم چون کسب و کار دراپ باکس نترسند و فقط کافی است که شروع کنند.

در باب فعالیت‌های فردوسی در فضای مجازی!

اگر آرش فردوسی را در فضای مجازی دنبال می‌کنید احتمالاً متوجه شده‌اید که او جزو افرادی است که فعالیت کردن در فضای مجازی را چندان دوست ندارد. متخصصان بسیاری نیز در حوزه‌های مختلف به همچون موضوعی اعتقاد دارند و هرگز دوست ندارند درباره زندگی شخصی خود در فضای مجازی چیزی را منتشر کنند. علاوه بر این آرش مصاحبه های زیادی را هم انجام نمی دهد. اکانت های مختلفی که در پلتفرم های معروف مانند لینکدین و یا اینستاگرام ساخته است اطلاعات مختلفی از زندگی او را نشان نمی دهد و فقط از این صفحات برای اطلاع رسانی و خبررسانی درباره موضوع های مختلف استفاده می‌کند.

عده ای از افراد به او لقب استیو وزنیاک در کسب و کار دراپ باکس را داده اند. اما برعکس استیو وزنیاک آرش فردوسی توانست با همکارش ارتباطی موفق و سازنده ای برقرار کند و به همین دلیل هم چنان در استارتاپی که خود تأسیس کرده است مشغول به کار است. هنگامی که آرش برای انجام مصاحبه به دانشگاهی رفت، دانشجویان از او خواستند که نصیحتی به آن‌ها بکند که بتوانند از آن هنگام تأسیس کردن استارتاپ خود استفاده ببرند. همراه تیم دانشگاه کسب و کار باشید تا در قست بعدی حرف های آرش به دانشجویان را بخوانیم.

نصیحت کاربردی فردوسی به دانشجویان

همان طور که در قسمت قبلی اشاره کردیم، آرش نصیحتی به دانشجویان کرد تا بتوانند هنگام تأسیس استارتاپ خود از آن استفاده ببرند. فردوسی این گونه گفت:

شما به عنوان یک دانشجو همیشه این فرصت را دارید که در یک شرکت بزرگ و نامدار مشغول به کار شوید. بنابراین به شما پیشنهاد می‌کنم تا زمانی که دغدغه و نگرانی خاصی در زندگی خود دارید ریسک کردن را به یک کار مطمئن ترجیح دهید. ریسک کردن در زندگی کاری معنای متفاوتی با زندگی معمولی دارد. شما می‌توانید با تأسیس استارتاپ خود و یا کار کردن در استارتاپ‌های خلاق در زندگی کاری خود ریسک کنید.

از نگاه من تفاوتی بین این که شما تلاش کنید استارتاپ خود را تأسیس کنید و یا این که به تیم یک استارتاپ اضافه شوید وجود ندارد! آن چیزی که بیش از همه اهمیت دارد این است که اطراف خود را با افرادی پر کنید که بسیار خلاق و باهوش هستند. این اتفاق در هر دو مورد میفتد به همین خاطر می‌گویم که از نگاه من تفاوتی بین این دو مسئله نیست. شرکت‌هایی که فناوری محور هستند و استارتاپ‌هایی که ایده‌های خلاقانه را عملی می‌کنند عموماً پر از کارمندانی می‌باشند که سرشار از هوش و خلاقیت هستند. نقطه قوت شما در این زمینه قرار گرفتن بین این افراد باهوش است.

کلام پایانی

آرش فردوسی یکی از کارآفرینان برتر ایرانی آمریکایی است که امروزه نام او را در کنار شرکت دراپ باکس می‌شناسیم. در این مقاله از دانشگاه کسب و کار تلاش کردیم تا به بررسی بخش مختصری از زندگی شخصی و فعالیت‌های حرفه‌ای او بپردازیم. امیدواریم که از این مقاله از دانشگاه کسب و کار لذت برده باشید. شما از دراپ باکس استفاده می‌کنید؟ آیا می‌دانستید که یک شخصیت ایرانی پشت این فضای حافظه ابری است؟