زندگی‌نامه کامل آلفرد نوبل؛ متفکری که جهان را دگرگون کرد

آلفرد نوبل دانشمند سوئدی شخصیت شناخته شده‌ای بود که با اختراع دینامیت به شهرت جهانی رسید و با پایه‌گذاری جایزه نوبل نام و اعتبار خود را در تاریخ ماندگار کرد. آلفرد نوبل شیمی‌دان، مهندس، مخترع، تاجر و دانشمند بشردوست، متولد کشور سوئد بود. نوبل صاحب شرکت تولید تجهیزات نظامی Bofors  نیز بود. او علاوه بر دینامیت، ۳۵۴ پتنت ثبت‌شده‌ی دیگر نیز در کارنامه‌ی خود دارد. جالب است بدانید عنصر نوبلیم در جدول تناوبی عناصر نیز به پاس قدردانی از مطالعات نوبل به نام این شیمی‌دان ثبت شده است. میراث بزرگی که از آلفرد نوبل باقی مانده، بنیاد صلح نوبل و جایزه‌ی آن است که هرساله به دانشمندان علوم مختلف، ادیبان و فعالان صلح جهانی اهدا می‌شود.

حتما با خواندن عنوان مقاله برای شما نیز این سوال پیش آمده است که چگونه یک دانشمند و شیمی‌­دان می‌­تواند دینامیت را اختراع کند و دقیقا همان انسان جایزه صلح نوبل را نیز پایه گذاری کند؟

برای پیدا کردن پاسخ این سوال دانشگاه کسب و کار تصمیم دارد در این مقاله به معرفی دانشمند بزرگ آلفرد نوبل و زندگی پر فراز و نشیب او بپردازد. تا انتهای مقاله همراه ما باشید.

آنچه در این مقاله خواهید خواند:

• زندگی نامه آلفرد نوبل
• شروع فعالیت کاری
• اختراع دینامیت
• جایزه نوبل

زندگی نامه آلفرد نوبل

آلفرد برنارد نوبل در ۲۱ اکتبر سال ۱۸۳۳ در استکهلم، پایتخت سوئد متولد شد. پدر او، امانوئل نوبل یک مهندس خودساخته بود که تنها تا ۱۴ سالگی تحصیلات رسمی را گذرانده بود. مادر او، آندریت آشل نام داشت و پدربزرگ مادری‌اش حسابدار بود. به‌طور کلی او در خانواده‌ای فرهیخته و با سواد متولد شد. آلفرد در دوران کودکی و بلافاصله پس از تولد به بیماری دچار شد. این بیماری‌ها در طول عمر همیشه با نوبل همراه بودند. بیماری‌های متعدد الفرد نوبل و نگهداری مادرش از او، پیوندی عمیق بین این مادر و پسر ایجاد کرد. پدر و مادر آلفرد در سال ۱۸۲۷ با هم ازدواج کردند و ۸ فرزند داشتند. البته فقر این خانواده و بیماری‌های شایع آن دوران باعث شد تنها آلفرد و سه برادرش در کودکی زنده بمانند و به سن جوانی برسند.

پدر آلفرد تاجر بود اما کمی پس از به دنیا آمدن او دچار ورشکستگی شد. پدر خانواده نوبل، در تجارت‌های اولیه موفق بود؛ اما این ورشکستگی و یک آتش‌سوزی که بعدا منزل آن‌ها را به کلی تخریب کرد، خانواده‌ی نوبل را با فقر مطلق روبرو کرد. وقتی آلفرد نوبل چهار ساله بود، پدرش برای شروع کسب ‌وکار جدید راهی فنلاند شد. پیشنهادات متعدد کاری از این کشور برای او ارسال شده بود و به همین دلیل امانوئل خانواده را تنها گذاشت و به فنلاند رفت.

دوران تحصیل آلفرد نوبل در مدرسه

آلفرد در هفت سالگی به مدرسه‌ی Jacob’s Parish Apologist  مخصوص کودکان فقیر رفت. دانش‌آموزان و معلمان این مدرسه رفتاری خشن داشتند و آلفرد همیشه در محیط مدرسه شاهد دعوا بود. معلم‌های آن‌ها نیز به هر بهانه‌ای دانش‌آموزان را تنبیه بدنی می‌کردند. البته آلفرد نوبل در این مدرسه به‌ خوبی تحصیل کرد و یکی از دانش‌آموزان نمونه شد.

نوبل و سفر به روسیه

امانوئل نوبل پس از سال‌ها تلاش، کسب ‌و کار خوبی راه‌اندازی کرد. او در تجارت جدید خود برای ارتش روسیه، سلاح تولید می‌کرد. پدر خانواده نوبل که ثروتمند شده بود و صاحب یک کارخانه‌ی بزرگ تولیدی بود، در سال ۱۸۴۲ خانواده‌اش را به روسیه دعوت کرد. در آن زمان آلفرد ۹ ساله بود. خانواده‌ی نوبل در سن‌پترزبورگ، پایتخت آن زمان روسیه ساکن شدند و الفرد در مدت یک سال، زبان روسی را به‌خوبی آموخت. فرزندان خانواده‌ی نوبل به‌جای تحصیل در مدارس عمومی از آموزش معلمان خصوصی بهره گرفتند. امانوئل یکی از طرفداران اصول اخلاق کاری پروتستان بود.

پدر خانواده به فرزندان خود آموزش می‌داد که آینده‌ی خود را با کار سخت و تعهد بسازند. پسران نوبل همگی در سنین کودکی و نوجوانی به‌ سختی کار می‌کردند. از دیدگاه عمومی، این رفتار پدر آلفرد می‌توانست موجب عقب ماندن فرزندان از تحصیل شود؛ در حالی‌ که داستان برای الفرد نوبل نابغه این‌گونه نبود. او علاقه‌ی زیادی به یادگیری داشت و انگلیسی، فرانسه و آلمانی را نیز به دایره‌ی زبان‌های خارجی خود اضافه کرد. علاوه بر علاقه، معلم‌های الفرد نیز همگی از آموزگاران طراز اول شهرشان بودند. او شیمی را تحت تعلیم اساتید دانشگاه آموخت. در همین دوران، کسب ‌وکار پدرش نیز به‌ خوبی پیشرفت کرد و او تنوع محصولات نظامی خود را افزایش داده بود.

آغاز فعالیت‌های کاری

آلفرد نوبل در ۱۶ سالگی علاقه‌ی زیادی به نویسندگی پیدا کرد. پس از تحصیل زبان انگلیسی، به نمایشنامه‌های شکسپیر علاقه‌مند شد و تحت تأثیر پرسی شلی، به شاعری مشغول شد. پدر آلفرد به تصمیم او احترام می‌گذاشت؛ اما قلبا راضی نبود که پسرش این مسیر را برای ادامه‌ی زندگی طی کند. به همین دلیل به آلفرد نوبل پیشنهاد داد که در صورت تمرکز روی کسب‌ وکار خانوادگی و پایان دادن به مطالعه‌ی ادبیات، فرصت مسافرت به دور اروپا و آمریکا را به او خواهد داد.

آلفرد پیشنهاد پدرش را پذیرفت و پس از مدتی به تور اروپا رفت. او در دوران سفر در مکان‌هایی مرتبط با تجارت و تحقیقات خود زمانش را می‌گذراند. او از کتابخانه‌ها و کارخانه‌های زیادی در طول دوران سفر بازدید کرد و اکثر زمان خود را در پاریس و نیویورک گذراند. نوبل در ۱۸ سالگی به آمریکا رفت و علاوه بر مطالعه‌ی بیشتر شیمی، زیرنظر دانشمند و مخترع آمریکایی جان اریکسون به تحصیل پرداخت. اریکسون مخترع اولین آیرونکلاد (نوعی کشتی جنگی) آمریکا در خلال جنگ‌های داخلی این کشور بود.

او در سن ۱۹ سالگی و در سال ۱۸۵۲ به روسیه بازگشت و در کسب‌ و کار خانوادگی مشفول به فعالیت شد. در آن زمان، کارخانه  نوبل حدود هزار کارمند داشت. اولین پتنت آلفرد نوبل به زبان انگلیسی و در مورد اختراع یک حسگر جریان گاز بود که در سال ۱۸۵۷ ثبت شد. اولین پتنت سوئدی این دانشمند نیز در سال ۱۸۶۳ با عنوان «روشی برای تولید باروت» ثبت شد. بازگشت به روسیه برای آلفرد نوبل با تلاش مضاعف در تجارت ساخت اسلحه همراه بود؛ اما مشکل همیشگی آلفرد، یعنی بیماری، او را رها نمی‌کرد.

زندگی‌نامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگی‌نامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات ارشمیدس، آلفرد نوبل، هنری فورد و توماس هاردی را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.

هجوم دوباره مشکلات مالی

مشکلات مالی پس از چند سال دوباره به خانواده‌ی نوبل هجوم آوردند و در زمانی که آلفرد ۲۵ ساله بود، این مشکلات به اوج خود رسیدند.

دولت روسیه پس از شکست در جنگ کریمه در سال ۱۸۵۶، بدهی‌های خود را به کارخانه‌ی نوبل پرداخت نمی‌کرد. در طول جنگ کریمه نیز پدر خانواده تلاش کرده بود تا سلاح‌هایی با استفاده از ماده‌ی انفجاری جدید نیتروگلیسیرین تولید کند که موفق نبود. اما آلفرد در پاریس و توسط آسانیو سابررو، مخترع نیتروگلیسیرین، در مورد این ماده اطلاعات زیادی آموخته بود. خانواده‌ی نوبل پس از اتمام همکاری با دولت روسیه، توانایی جذب مشتری جدید برای تجارت خانوادگی خود را نداشتند. آن‌ها بخش زیادی از این تجارت را فروختند و موارد باقی‌مانده را تحت مدیریت برادر بزرگ‌تر الفرد یعنی لودویگ نوبل قرار دادند که بعدها این تجارت را به موفقیت‌های زیادی رساند.

آلفرد نوبل و والدینش با مقدار ناچیزی پول به سوئد بازگشتند و برادرانش رابرت و لودویگ در روسیه ماندند. آن‌ها در یک آپارتمان در سن‌پترزبورگ با هم زندگی می‌کردند. آلفرد که علاقه‌ی زیادی به تحقیق و تحصیل داشت، در همان خانه‌ی کوچک پدری یک آزمایشگاه راه‌اندازی کرد و به اختراعات خود مشغول شد. در سال ۱۸۶۲ و در سن ۲۹ سالگی، آلفرد نوبل متوجه شد که می‌توان با استفاده از ترکیب نیتروگلیسیرین و باروت، انفجار کنترل‌شده‌ای تولید کرد. برادران نوبل در آزمایشاتش در مقیاس بزرگ به او کمک کردند و انفجارهای خود را در کانالی منجمد در بیرون از سن‌پترزبروگ انجام دادند.

ماجرای سوزاندن کتاب‌های نوبل!

آلفرد نوبل در صحبت با زبان‌های متعددی از جمله سوئدی، فرانسوی، روسی، انگلیسی، آلمانی و ایتالیایی می‌درخشید. توانایی صحبت روان در این زبان‌ها تنها یکی از استعدادهای بی‌شمار او بود. همچنین، او با شور و شوق، مجموعه‌ای از شعرها را به زبان انگلیسی سروده بود، اثری که هنوز هم جاودانه است.

اما در پی اخلاق‌گرایی‌های جهانی، در روزهای پایانی عمرش، نوبل نهایتاً به اثبات دستاوردهای خود پرداخت و نمایشنامه‌ای به نام «مکافات» را نگاشت. این اثر کوتاه چهارصفحه‌ای، الهام گرفته از آثار «پرسی شلی»، سرزمینی از زیبایی‌های متفاوت را با خود به همراه داشت. متأسفانه، تنها چهار نسخه از این اثر باقی‌مانده‌اند، زیرا در پی اتهاماتی از جنس کفرآمیز و غیراخلاقی، نسخه‌های بیشتری از آن به آتش کشیده شدند. اما در سال 2003، به لطف پیشرفت‌های فرهنگی، نسخه دوزبانه این اثر برای نخستین بار منتشر شد، که گامی مهم به سوی احیای یک اثر با ارزش و اصیل بود.

افسردگی آلفرد نوبل با وجود 90 کارخانه!

در دل شیمی، نوبل یک مسیر جدید پیدا کرد. او به روسیه سفر کرد، اما پس از ورشکستگی پدرش، به سوئد بازگشت و زندگی خود را به تحقیق در مورد مواد منفجره اختصاص داد. در سال 1867، او دنیامیت را به دنیا معرفی کرد، یک اختراعی که تغییرات عمده‌ای در صنعت و جنگ‌ها ایجاد کرد.

نوبل، این شخصیت برجسته سوئدی، در طول عمر خود 350 اختراع را به ثبت رساند. در زمان مرگ، او مالک 90 کارخانه تولید سلاح بود. او عمر خود را به سفر به کشورهای مختلف برای احداث کارخانه‌های جدید اختصاص داد، اما از سال 1873 تا 1891 در پاریس زندگی کرد.

نوبل، با وجود تمام دستاوردهای علمی و صنعتی خود، هرگز ازدواج نکرد و با دوره‌های متعدد افسردگی مبارزه کرد. او یک نمونه برجسته از تلاش و پشتکار برای پیشرفت علم و فناوری بود.

اختراع دینامیت

آلفرد نوبل در سال ۱۸۶۳ از روسیه به زادگاهش استکهلم رفت. او خیلی سریع مطالعه و آزمایش روی کشفیات جدید خود را در آزمایشگاهی در یک کارخانه در شهر هلنبرگ شروع کرد. آلفرد نوبل هیچ گاه فردی قوی نبود؛ اما روزانه ۱۸ ساعت به کار و تحقیق می‌پرداخت. پس از کشف روش انفجار نیتروگلیسیرین به کمک باروت، آلفرد تولید اختصاصی نیتروگلیسیرین را در سال ۱۸۶۳ شروع کرد و در سال ۱۸۶۴ به تولید انبوه رسید.

سال ۱۸۶۴ با حادثه‌ای ناگوار برای آلفرد و خانواده‌اش همراه بود امیل، برادر کوچک خانواده نوبل به همراه یک دانشجو در یکی از آزمایشگاه‌های آن‌ها در هلنبرگ در حال آماده‌سازی سفارش نیتروگلیسیرین یک شرکت ریلی بود. این شرکت از ماده‌ی خریداری‌شده برای ساخت تونل در صخره‌ها استفاده می‌کرد که یک حاثه در مراحل آزمایش باعث شد انفجاری بزرگ رخ دهد و هر دو نفر به همراه چند نفر دیگر در این حادثه جانشان را از دست بدهند.

باوجود غم و اندوه زیاد از مرگ برادر، آلفرد باز هم به تولید نیتروگلیسیرین ادامه داد. تقاضا برای این ماده‌ی منفجره به حدی بالا بود که با شروع دهه‌ی ۱۸۸۰، الفرد نوبل کارخانه‌های تولیدی متعددی برای آن تأسیس کرد. البته برخی از این کارخانه‌ها که در اقصی نقاط اروپا و آمریکا تأسیس شده بودند، در حین انجام فرآیند دچار حادثه‌ی انفجار و آتش‌سوزی می‌شدند.

ساخت اولین دینامیت توسط آلفرد نوبل

اولین تلاش‌های تحقیقاتی نوبل برای اختراع چاشنی در سال ۱۸۶۳ بود. او از یک استوانه‌ی چوبی داخل یک محفظه‌ی فلزی حاوی نیتروگلیسیرین به‌عنوان چاشنی استفاده ‌می‌کرد. انفجار اولیه در باروت داخل استوانه‌ی چوبی، منجر به انفجار نیتروگلیسیرین مایع می‌شد. در سال ۱۸۶۴، آلفرد نوبل به کشف بزرگی رسید و توانست چاشنی انفجار را برای اختراعات قبلی خود طراحی کند. این چاشنی جدید Blasting Cap نام داشت. انواع مختلف چاشنی‌های اختراع‌شده توسط نوبل هنوز هم برای تولید محصولات انفجاری استفاده می‌شود. اختراعات اولیه‌ی او نیز تا ۵۰ سال بدون تغییرات به همان شکل در صنعت استفاده شدند.

اختراع دینامیت، در دوران اوج فعالیت‌های نوبل و در نوامبر سال ۱۸۶۳ اتفاق افتاد. او توانست نیتروگلیسیرین را با موادی متخلخل مانند زغال سنگ ترکیب کند و ماده‌ای انفجاری با قابلیت کنترل انفجار بالا تولید کند. او در ژانویه‌ی سال ۱۸۶۴ برای ثبت پتنت خود به اداره‌ی ثبت اختراع سوئد رفت؛ اما پس از آن درگیری‌ها و مشغله‌های زیاد باعث شد که از روند ثبت دور بماند.

با افزایش حوادث در فرآیند تولید نیتروگلیسیرین، نوبل به آزمایشات تجربی خود در ارتباط با ترکیب این ماده و مواد متخلخل رجوع کرد. این آزمایشات در نهایت به ساخت دینامیت منجر شد که در سال ۱۸۶۶ با توضیح زیر در اداره‌ی ثبت پتنت سوئد، به نام آلفرد نوبل ثبت شد: “اختراع دینامیت، ماده‌ی منفجره‌ای امن‌تر را به بازار عرضه کرد که البته قدرت انفجاری کمتری نسبت به نیتروگلیسیرین دارد. ماده‌ی انفجاری جدید من با نام دینامیت، ترکیب ساده‌ی نیتروگلیسیرین با ماده‌ی شدیدا متخلخل سیلیکات است. این ماده رنگی نارنجی و حالتی نرم و پلاستیکی دارد که در محفظه‌های کاغذی با پوشش محکم پرس شده است.”

زندگی‌نامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگی‌نامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات فرانسوا ولتر، کارلوس اسلیم، مایکل کین و آرش فردوسی را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.

اهداف صلح آمیز از دینامیت

نام دینامیت از کلمه‌ی یونانی دینامیس (Dynamis) گرفته شده که به معنای قدرت است. نوبل در ابتدا بر این باور بود که اختراعش تنها برای مقاصد صلح‌آمیز استفاده خواهد شد. او در این باره گفته بود: “اختراع من یعنی دینامیت به زودی با بیش از هزاران کنوانسیون بین‌المللی به صلح کمک خواهد کرد. وقتی مردم بفهمند که هر ارتشی در یک لحظه انفجار احتمال نابودی دارد، ناچار به سمت صلح می‌روند.”

جایزه نوبل

زندگی آلفرد نوبل همیشه با درگیری‌ها و تضادهای درونی همراه بوده است. او خود را فردی صادق، دانشمندی سخت کوش، مخترع و تاجری موفق می‌دانست.

او ریشه‌های فقر در گذشته‌ی خود را هیچ‌گاه فراموش نمی‌کرد و همیشه برای کمک به نیازمندان آماده بود. در مقابل، ثروت او از فروش اسلحه و مواد انفجاری تأمین شده بود؛ اما جالب است بدانید آلفرد نوبل هیچگاه به نیت ویرانی و کشتن انسان‌ها دینامیت و مواد منفجره را اختراع نکرد. برادر نوبل، لودویگ در سال ۱۸۸۸ از دنیا رفت. آگهی‌های فوت در آن زمان در روزنامه‌ها به وفور پیدا می‌شدند و یک روز، آلفرد  آگهی دروغین فوت خود را در یک روزنامه دید که به اشتباه چاپ شده بود. این آگهی با تیتر «تاجر مرگ، درگذشت» چاپ شده بود. خواندن این آگهی نوبل را بسیار آزرده‌ خاطر کرد و این دانشمند را به این فکر فرو برد که در زمان مرگ هیچ‌کس او را همراهی نخواهد کرد. تفکر نوبل در مورد عاقبت شخصی، او را به تصمیمی ماندگار رساند.

 او ۹۴ درصد از ثروت خود را برای اهدای جوایز سالانه در موضوعات علمی متعدد همچون شیمی، فیزیک، علوم پزشکی و ادبیات اختصاص داد. اولین جوایز نوبل در سال ۱۹۰۱ اهدا شدند. بخش مهم دیگر جوایز سالانه‌ی او به دسته‌بندی صلح تعلق داشت که با توضیح زیر بیان می‌شد: “هر فرد یا گروهی که بهترین خدمات را در جهت برابری جهانی و کاهش ارتش‌های بین‌المللی ارائه دهد یا به تأسیس و پیشرفت سازمان‌های حامی صلح کمک کند.” تعداد زیادی از افراد در طول تناریخ موفق به دریافت جایزه صلح نوبل شده‌اند. از این میان می‌توان به افرادی همچون توماس ادیسون، ماری کوری، مادر ترزا، آلبرت انیشتین، مارتین لوتر کینگ و …. اشاره کرد.

راز نبردن نوبل توسط تولستوی و ایبسن

آلفرد نوبل، مخترع دینامیت و بنیان‌گذار جوایز نوبل، در وصیت‌نامه خود شرط اعطای جایزه نوبل ادبیات را «نگارش اثری در راستای ایده‌آل‌ها» قرار داد. آکادمی سوئدی نوبل، این جمله را به معنای نگارش آثار ایده‌آلیستی تفسیر کرد. بنابراین، نویسندگانی چون «لئو تولستوی» و «هنریک ایبسن» که در آثار خود به جای رمانتیزم، به واقع‌گرایی توجه داشتند، از دریافت جایزه نوبل محروم شدند.

راز عدم وجود جایزه نوبل در ریاضی

گفته می‌شود که خصومت نوبل با یک ریاضی‌دان، دلیل عدم تخصیص جایزه در رشته ریاضی شد. همچنین، به دلیل ناقص بودن طراحی که نوبل در وصیت‌نامه خود ارائه داده بود، تاسیس بنیاد نوبل پنج سال طول کشید و اولین جایزه نوبل در 10 دسامبر 1901 اعطا شد.

اختراع ژلگنیت توسط آلفرد نوبل

آلفرد نوبل بعداً نیتروگلیسیرین را با ترکیبات مختلف نیتروسلولزی شبیه به کلودیون مخلوط کرد. اما او به یک دستورالعمل کارآمدتر با ترکیب یک ماده منفجره نیترات دیگر رضایت داد. او ماده‌ای شفاف و ژله مانند به دست آورد که از دینامیت قوی‌تر بود! ژلگنیت یا ژلاتین انفجاری در سال 1876 به ثبت رسید. پس از آن تعداد زیادی از ترکیبات مشابه با افزودن نیترات پتاسیم و مواد دیگر اصلاح شد. ژلگنیت پایدارتر از دینامیت بود، قابل حمل و نقل بود و به سرعت در حفره‌های حفاری مانند سوراخ‌هایی که در حفاری و معدن استفاده می‌شود، قابلیت استفاده داشت. این فناوری در دوران مهندسی به فناوری استاندارد معدن تبدیل شد و به قیمت سلامتی نوبل موفقیت مالی زیادی برای او به ارمغان آورد.

کشف بالسیت

تحقیقات بسیاری توسط نوبل منجر به کشف بالسیت توسط او شد. بالسیت پودری بدون دود است که از نیتروگلیسیرین و نیتروسلولز عمدتاً به نسبت 40 تا 60 درصد تشکیل شده است. این دستاورد برای بسیاری از مواد منفجره پودری بدون دود در حال حاضر استفاده می‌شود. جالب است بدانید هنوز که هنوز است برای پیشران‌های موشک‌ها از بالسیت استفاده می‌کنند.

اما آلفرد نوبل چگونه نیتروگلیسیرین را تثبیت کرد؟ نوبل نیتروگلیسیرین را با مخلوط کردن آن با سیلیکون غنی از خاک رس و کربنات سدیم تثبیت کرد تا با کوچک‌ترین تکانی منفجر نشود. این مواد با هم مخلوط بسیار پایدارتری تولید کردند و خواص انفجاری نیتروگلیسیرین را حفظ کردند.

احتمالاً به عنوان سؤال بعدی بپرسید وقتی آلفرد نوبل برای کنترل نیتروگلیسیرین کار می‌کرد، چه حادثه‌ای رخ داد؟ در سال 1864، آلفرد نوبل به طرز غم انگیزی با قدرت نهفته نیتروگلیسیرین مواجه شد. یک انفجار تصادفی در هلنبورگ کوچک‌ترین برادرش، امیل، و چندین نفر دیگر را کشت. به دلیل این انفجار رخ داده، تولید نیتروگلیسیرین در محدوده شهر استکهلم ممنوع شد.

چرا آلفرد نوبل دینامیت را اختراع کرد؟ هدفش چه بود؟

او دینامیت را برای استفاده در ساختمان و معدن اختراع کرد، اما از آن برای ساختن بمب، توپ و موشک مورد استفاده در جنگ‌ها نیز استفاده می‌شد. نوبل امیدوار بود که اختراعات او برای بشریت مفید باشد.

زندگی‌نامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگی‌نامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات آلینوش طریان، سرگی برین، سام والتون و آلن تورینگ را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.

سؤالات متداول در مورد جایزه نوبل

در ادامه می‌خواهیم به سؤالاتی که معمولاً درباره جایزه نوبل پرسیده می‌شود پاسخ دهیم. تا انتهای این مقاله ما را همراهی کنید.

1. آلفرد نوبل با وصیت‌نامه‌اش چه کرد؟

او در آخرین وصیت نامه خود نوشت که بسیاری از دارایی‌هایش باید برای اهدای جوایز به افرادی که در فیزیک، شیمی، فیزیولوژی، پزشکی، ادبیات یا صلح به بهترین شکل ممکن پیشرفت کرده‌اند، استفاده شود.

2. چرا آلفرد نوبل بیشتر ثروت خود را اهدا کرد؟

نوبل در وصیت نامه خود اظهار داشت که ثروت او باید مجموعه‌ای از جوایز را برای کسانی ایجاد کند که از طریق کمک‌های خود در فیزیک، شیمی، علوم پزشکی، ادبیات و صلح بیشترین سود را برای بشریت داشته باشند. جایزه‌ای که او در سال 1895 پایه گذاری و بنا کرد، نشان دهنده علایق متنوع او در علوم است.

3. آلفرد نوبل چقدر پول برای جایزه نوبل گذاشت؟

نوبل 94 درصد از کل دارایی خود را که بالغ بر 31 میلیون کرون سوئد می‌شود، برای جایزه نوبل اهدا کرد.

4. پنج زمینه جایزه نوبل کدام‌اند؟

در 10 دسامبر 1901، اولین جوایز نوبل در استکهلم، سوئد، در فیزیک، شیمی، پزشکی، ادبیات و صلح اهدا شد.

چند نقل قول معروف از آلفرد نوبل

• امید حجاب طبیعت برای پنهان کردن برهنگی حقیقت است.
• وکلا باید امرار معاش کنند و این کار را فقط با القای این باور به مردم می‌توانند انجام دهند که خط مستقیم کج است.
• من قصد دارم پس از مرگم صندوق بزرگی برای ترویج ایده صلح بگذارم، اما در مورد نتایج آن تردید دارم.
• نوشتن زندگینامه برای من غیرممکن است، مگر اینکه مختصر و مفید باشد، و به نظر من اینها شیواترین نحوه بیان هستند.
• گوشه نشینی بدون کتاب و جوهر در حال حاضر در زندگی یک مرد مرده وجود دارد.
• قناعت تنها ثروت واقعی است.
• عدالت را فقط در تخیل می‌توان یافت.

در هفته نوبل چه اتفاقی می‌افتد؟

برندگان قبلی جایزه نوبل، اعضای کمیته نوبل و سایر روشنفکران حوزه مربوطه خود، برندگان جایزه را برای سال آینده معرفی می‌کنند و برندگان در ماه‌های اکتبر تا نوامبر اعلام می‌شوند. سپس مراسم اهدای جوایز در استکهلم سوئد و اسلو نروژ برگزار می‌شود. کل هفته با کنسرت‌های موسیقی و سخنرانی‌ها و کنفرانس‌هایی توسط برندگان پر می‌شود و آن‌ها جزئیات آثار و دیدگاه‌های خود را به اشتراک می‌گذارند. در سال 2022، هفته نوبل بین 6 تا 12 دسامبر برگزار شد.

برخی از مهم‌ترین رویدادهای هفته نوبل نیز شامل نمایشگاه‌های صلح و سایر نمایشگاه‌هایی است که جزئیات مربوط به ضیافت جایزه نوبل، گفتگوهای برندگان در این ضیافت‌ها و چراغ‌های هفته نوبل را نشان می‌دهند. چراغ‌های هفته نوبل بین 3 تا 11 دسامبر برگزار می‌شود، زمانی که خیابان‌های استکهلم با وسیله‌های هنری شگفت‌انگیز زنده می‌شوند که می‌توان آن‌ها را شعری برای اکتشافات اهدا شده دانست. این رویداد کاملاً رایگان است و از همه مردم دعوت می‌کند تا فضای شهر را از بعد کاملاً جدید ببینند.

آمار جایزه نوبل

تا به امروز، 615 جایزه نوبل به 989 فرد و سازمان داده شده است. و از آنجایی که چند نام برجسته وجود دارند که بیش از یک بار این جایزه را دریافت کرده‌اند، تعداد کل آنها به 954 نفر و 27 سازمان می‌رسد. ژاپن رکورددار برنده‌ترین جوایز نوبل در همه زمینه‌ها است. در حالی که هند اولین کشور آسیایی است که جایزه نوبل را در سال 1913 دریافت کرد، کشور همسایه پاکستان، ملاله یوسف زی، جوان‌ترین برنده جایزه نوبل است که در سن 17 سالگی در سال 2014 برنده این جایزه شد.

زندگی‌نامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگی‌نامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات پائولو کوئلیو، زکریا رازی، ماری کوری و توماس ادیسون را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.

کلام آخر

نکته‌ی قابل توجه در مورد زندگی آلفرد نوبل، این دانشمند سوئدی آن است که اکثر مواد انفجاری اختراع شده توسط او، برای مقاصد صلح‌آمیز استفاده شده‌اند. ساخت سد، راه‌های ارتباطی، تونل و کانال‌های دریایی مثال‌هایی از این استفاده‌های صلح‌آمیز هستند که پیشرفت‌های زیادی برای تمامی جوامع بشری به همراه داشته‌اند. متاسفانه برخی از انسان های سود جو و منفعت طلب از اختراع او در راه نادرست استفاده کردند. در این مقاله از سری مقالات دانشگاه کسب و کار سعی داشتیم با معرفی یکی از بزرگ­ترین مخترعین تاریخ بشریت یعنی الفرد نوبل و توضیحاتی مختصر درخصوص زندگی و عملکرد او در ساخت دینامیت و مواد منفجره، شما عزیزان را با کسی که جایزه صلح نوبل را بنیان گذاری کرد آشنا کنیم.

خوشحال می­‌شویم اگر شما نیز نظرات خود را راجع به این انسان بزرگ با ما در میان بگذارید.

منبع: Wikipedia