آلبرت انیشتین، یکی از بزرگ‌ترین فیزیک‌دانان سده 20 میلادی، با اثبات نظریه‌های نسبیت و مکانیک کوانتوم، دو ستون اصلی فیزیک مدرن را بنا نهاد. نقش او در بازآفرینی درک انسان از فیزیک مدرن، استثنایی است و او در دوره‌ای قرار داشت که تغییرات بزرگی در این علم روی می‌داد. انیشتین با بزرگان علمی همچون نیلز بوهر و ورنر هایزنبرگ هم‌عصر بود و این تعاملات تأثیر زیادی بر پیشرفت علم داشت.
این نابغه به‌خاطر تأثیرش بر فلسفه علم نیز شناخته می‌شود و در نظر عموم، بیشتر به خاطر فرمول هم‌ارزی جرم و انرژی، یعنی E=mc²، مشهور است. همچنین، او به دلیل خدماتش در زمینه فیزیک نظری، در سال 1921 موفق به کسب جایزه نوبل شد.
نام انیشتین در کنار علم فیزیک و دانشمندان بزرگ دیگری مانند استیون هاوکینگ و آلن تورینگ یادآوری می‌شود. به‌دلیل خدماتش در پیشرفت علم فیزیک و زندگی جالب و پر فراز و نشیبش، دانشگاه کسب‌وکار تصمیم دارد مقاله‌ای را به این نابغه اختصاص دهد و نکاتی را از زندگی و کار او که احتمالاً از آن‌ها بی‌اطلاع هستید، معرفی کند. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
سال‌های ابتدایی زندگی آلبرت انیشتین
دوران کودکی
آلبرت انیشتین در تاریخ 14 مارس ۱۸۷۹ میلادی در یک خانواده یهودی در شهر اولم واقع در ورتمبرگ آلمان، که در 100 کیلومتری اشتوتگارت قرار دارد، به دنیا آمد. پدرش، هرمان انیشتین، یک فروشنده بود که بعدها یک کارخانه الکتروشیمیایی تأسیس کرد و مادرش، پولین نی کوچ، نام داشت.
جالب است بدانید که آلبرت در هنگام تولد به خاطر ناهماهنگی سایز سر و بدنش به بیماری سربزرگی خوش‌خیم مبتلا بود. هرچند که با رشد او، این مشکل کمتر به چشم می‌آمد، اما از عکس‌های او مشخص است که سرش نسبت به بدنش بزرگ‌تر بوده است.
آلبرت هرگز کودک اعجوبه‌ای نبود و حتی مدت زیادی طول کشید تا بتواند صحبت کند. او در ابتدا احساس خجالت می‌کرد و فن بیان ضعیفی داشت. به‌علاوه، توانایی حل مسئله ریاضی را نداشت که این موضوع موجب نگرانی والدینش شد.
علی‌رغم این چالش‌ها، آلبرت به نوازندگی و آثار موتزارت علاقه‌مند بود و نواختن ساز ویولن را از ۵ سالگی آغاز کرد و تا پایان عمرش به این هنر ادامه داد.
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات رابرت کیوساکی، لئوناردو داوینچی، ابوعلی سینا و بیژن پاکزاد را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
دوران جوانی
آلبرت انیشتین در کارخانه الکتروشیمیایی پدرش مشغول به کار شد، اما به دلیل ورشکستگی و نداشتن انگیزه برای ادامه کار، آن‌ها مجبور به ترک شهر خود و نقل مکان به شمال ایتالیا شدند. در آن‌جا، انیشتین نوجوان مقاله‌ای نوشت که اکنون به‌عنوان اولین مقاله علمی او شناخته می‌شود. در این مقاله، او به بررسی فرضیه‌ای درباره حرکت نور در فضا پرداخت، هرچند که بعدها آن را رد کرد. جالب است بدانید که آلبرت انیشتین تا پایان عمر خود بیش از 300 مقاله علمی منتشر کرد.
از همان آغاز تحصیلات و مطالعات علمی، انیشتین نظریه‌های سنتی را به چالش می‌کشید و معتقد بود که فیزیک نیوتونی برای توضیح بسیاری از وقایع طبیعی کافی نیست.
نقاط عطف کودکی آلبرت
انیشتین در گفت‌وگوهایش از دو اتفاق دوران کودکی به‌عنوان نقاط عطف زندگی یاد می‌کند که تأثیر زیادی بر مسیر علمی‌اش داشتند.
اولین اتفاق در پنج سالگی و با مشاهده یک قطب‌نما بود. او مجذوب نیرویی نامرئی شد که سوزن قطب‌نما را به حرکت درمی‌آورد و این کنجکاوی او را تا پایان عمر در پی کشف این نیرو نگه داشت.
دومین نقطه عطف، مطالعه کتابی درباره هندسه در ۱۲ سالگی بود. او این کتاب را با دقت مطالعه کرد و از آن به‌عنوان «کتاب کوچک مقدس هندسه» یاد کرد. این تجربه نشان‌دهنده اهمیت مطالعه در شکل‌گیری تفکر او بود.
در نوجوانی، آلبرت درک می‌کرد که نور، اگر به‌صورت موجی حرکت کند، باید تأثیری ثابت و بدون حرکت داشته باشد. این درک به پذیرش او در دانشکده پلی‌تکنیک فدرال سوئیس کمک کرد.
ازدواج آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین در دوران تحصیل با یکی از هم‌کلاسی‌هایش به نام میلوا آشنا شد. متأسفانه، میلوا هرگز نتوانست از دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. آن‌ها در سال 1903 با هم ازدواج کردند، اما به دلیل سردی روابط و عدم احساس خوشحالی در کنار یکدیگر، پس از مدتی از هم جدا شدند. انیشتین سپس با دخترعمویش، السای، ازدواج کرد.
اولین پسر آن‌ها هانس آلبرت انیشتین نام داشت. جالب است بدانید که انیشتین یک دختر نامشروع از میلوا به نام لیزرل داشت که او هرگز او را ندید و سرنوشتش نامعلوم باقی ماند. لیزرل در سال 1902، یک سال قبل از ازدواج انیشتین و میلوا، به دنیا آمد.
تحول بزرگ در زندگی آلبرت انیشتین
در سال 1903، آلبرت به عنوان کارمند اداره ثبت مالکیت معنوی اختراعات در برن آلمان مشغول به کار شد. سال 1905 به‌عنوان سال معجزه انیشتین شناخته می‌شود؛ او در این سال و در سن 26 سالگی، چهار مقاله علمی مهم منتشر کرد که پایه‌های فیزیک مدرن را شکل دادند.
مقالات انیشتین در ۱۹۰۵ ابتدا توسط جامعه علمی فیزیک پذیرفته نشد، اما ماکس پلانک، یکی از تأثیرگذارترین فیزیک‌دانان آن زمان، از او حمایت کرد. این حمایت به دعوت از آلبرت برای سخنرانی در مجامع عمومی و پیشنهادات تدریس از دانشگاه‌های زوریخ، پراگ و برلین منجر شد.
نظریه نسبیت عام
در نوامبر ۱۹۱۵، انیشتین نظریه نسبیت عام را تألیف کرد و آن را به‌عنوان باارزش‌ترین اثر خود یاد می‌کرد. نخستین معرفی‌های عمومی این نظریه در شش جلسه سخنرانی دو ساعته در دانشگاه گوتنگن برگزار شد. هرچند نظریه اولیه ایراداتی داشت و جزئیات ریاضیاتی آن کامل نبود، اما یکی از نتایج مهم آن، مطالعه همگرایی گرانشی بود. انیشتین معتقد بود که جاذبه خورشید می‌تواند نور ستاره‌های دیگر را خم کند.
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات مارک زاکربرگ، استاد شهریار، مارتین لوتر کینگ و چارلز دیکنز را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
در می ۱۹۱۹، در زمان خورشیدگرفتگی، سِر آرتور ادینگتون، یکی از منجمان و فیزیک‌دانان مشهور، پیش‌بینی انیشتین را تأیید کرد. این مسأله به‌صورت عمومی در رسانه‌ها چاپ شد و به‌عنوان نمادی از همکاری دانشمندان آلمانی و انگلیسی پس از جنگ جهانی اول شناخته شد.
انیشتین همچنین در تحقیقات خود درباره نظریه نسبیت عام، مطالعات دقیقی روی کیهان داشت و علمی جدید به نام کیهان‌شناسی را ابداع کرد. او بر این باور بود که جهان هستی در حال انبساط یا انقباض است و برای توضیح ایده‌های خود از اصطلاحات و ثابت‌های کیهانی استفاده می‌کرد.
مقالات آلبرت انیشتین
همان‌طور که اشاره شد، آلبرت انیشتین پس از دو سال کار در اداره ثبت مالکیت معنوی اختراعات، تصمیم گرفت مقالات خود را در یک مجله معتبر علمی منتشر کند. او به‌سرعت سه مقاله را منتشر کرد:
- مقاله اول به تشعشع و خصوصیات نور از لحاظ انرژی می‌پردازد.
- مقاله دوم به تعیین اندازه واقعی اتم اختصاص دارد.
- سومین مقاله در واقع یک پیش‌نویس اولیه است که نسخه‌ای از نظریه فضا و زمان را در خود دارد.
در اواخر سال 1905، آلبرت چهارمین مقاله خود را منتشر کرد. این مقاله، الحاقیه‌ای بر مقاله قبلی‌اش درباره نظریه نسبیت خاص بود و رابطه‌ای تازه میان جرم و انرژی را معرفی کرد که در نهایت به معادله مشهور E=mc² منجر شد.
بدون شک، نام انیشتین در کنار نام دانشمندان بزرگ تاریخ باقی خواهد ماند و تأثیرات او بر علم و فناوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین دستاوردها در تاریخ بشریت شناخته می‌شود.
تأثیر نظریه‌های انیشتین بر ساخت بمب اتم
در سال ۱۹۰۵، انیشتین نظریه نسبیت خاص خود را منتشر کرد که به رابطه ماده و انرژی می‌پردازد. این نظریه نشان می‌دهد که از مقدار کمی ماده می‌توان مقادیر زیادی انرژی آزاد کرد، که در بمب اتم نیز کاربرد دارد.
انیشتین جوان، صلح‌جو بود و هرگز به فکر ساخت بمب اتم نبود. در سال ۱۹۲۹، او اعلام کرد که اگر جنگ گسترش یابد، از انجام خدمت سربازی خودداری خواهد کرد.
در سال ۱۹۳۸، با افزایش فعالیت‌های هسته‌ای آلمان، نگرانی‌هایی درباره احتمال ساخت بمب اتم به‌دست نازی‌ها ایجاد شد. در سال ۱۹۳۹، برخی دانشمندان از انیشتین خواستند تا جلوی ساخت بمب اتم را بگیرد و نامه‌ای به رئیس‌جمهور روزولت ارسال شد.
در سال ۱۹۴۱، فناوری ساخت بمب اتمی پیچیده به نظر می‌رسید، اما در پاییز همان سال، گزارشی منتشر شد که نشان می‌داد بشر تا سال ۱۹۴۳ به دانش ساخت بمب اتم دست خواهد یافت.
آزمایش بمب اتم در ژاپن و بیانیه انیشتین
در سال ۱۹۴۵، انفجار بمب اتم در ژاپن سه ماه پس از تسلیم آلمان آزمایش شد. افرادی که از انیشتین خواسته بودند جلوی ساخت بمب اتم را بگیرد، به طور ناخواسته راه را برای ساخت بمب متفقین هموار کردند. انیشتین تا یک سال پس از انفجار، نظری درباره این واقعه نداد.
تا اینکه مقاله‌ای در نیویورک تایمز منتشر شد که گفت: “مطمئن بودم روزولت استفاده از بمب اتم در هیروشیما را ممنوع خواهد کرد و من همواره استفاده از آن علیه ژاپن را محکوم کرده‌ام.”
در سال ۱۹۵۴، انیشتین گفت: “بزرگ‌ترین اشتباه من، ارسال نامه‌ای به روزولت درباره بمب اتم بود. اما اکنون باید پرسید اگر آلمان‌ها پیش از متفقین به این فناوری دست پیدا می‌کردند، چه خطری دنیا را تهدید می‌کرد؟”
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات انوشه انصاری، بیل گیتس، ویلیام شکسپیر و ارنست همینگوی را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
انیشتین؛ فیزیک‌دانِ فیلسوف
تأثیر انیشتین بر فلسفه علم در سده بیستم به اندازه تأثیر او بر فیزیک مهم است. فلسفه خاص او ترکیبی از عناصری چون:
- مکتب نوکانتی
- قراردادگرایی
- تجربه‌گرایی منطقی
ویژگی بارز دیدگاه انیشتین، ترکیب واقع‌گرایی با تجربه‌گرایی است. فلسفه‌اش در کارهای فیزیکی‌اش نمود پیدا می‌کند و بر اندیشه‌های فلاسفه‌ای مانند موریس شلیک و هانس رایشنباخ تأثیر گذاشته است.
انیشتین به این موضوع اشاره می‌کند که مفاهیمی که ثابت می‌شوند، به سادگی مرجعیت و تأثیرگذاری پیدا می‌کنند و گاهی فراموش می‌شود که آن‌ها منشأ زمینی دارند. او می‌گوید:
“مفاهیمی که ثابت می‌شوند، در نظم بخشی مسائل کارآمد هستند و به پدیده‌هایی غیرقابل جایگزینی تبدیل می‌شوند.”
جوایز و افتخارات
انیشتین جوایز و افتخارات متعددی کسب کرد که نشان‌دهندهٔ تأثیر عمیق او بر علم و جامعه است. از جمله مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
جایزه نوبل در فیزیک (۱۹۲۲): انیشتین به‌خاطر خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک این جایزه را دریافت کرد. این قانون به‌عنوان یکی از پایه‌های مکانیک کوانتومی شناخته می‌شود و تأثیر شگرفی بر درک ما از نور و رفتار ذرات نوری داشت.
مدال ماتئوچی: این مدال به‌خاطر دستاوردهای برجسته در علم فیزیک به انیشتین اعطا شد و نشان‌دهندهٔ تأثیر او بر پیشرفت‌های علمی است.
مدال کاپلی: این مدال که از سوی انجمن سلطنتی لندن اعطا می‌شود، به خاطر مشارکت‌های برجسته در علوم فیزیک به انیشتین تعلق گرفت.
مدال طلایی انجمن اخترشناسان: این مدال به‌خاطر دستاوردهای او در زمینه اخترشناسی به انیشتین اعطا شد و به‌عنوان نشانی از احترام به کارهای او در این حوزه شناخته می‌شود.
مدال ماکس پلانک: این جایزه به‌خاطر دستاوردهای علمی در زمینه فیزیک به انیشتین تعلق گرفت و به‌عنوان یکی از افتخارات برتر علمی شناخته می‌شود.
عضویت در آکادمی ملی علوم آمریکا: انیشتین به‌عنوان یکی از اعضای برجسته این آکادمی برگزیده شد که نشان‌دهندهٔ تأثیر او در علم و تحقیق در ایالات متحده است.
جایزه شخصیت قرن تایمز: در سال ۱۹۹۹، مجله تایمز انیشتین را به‌عنوان یکی از ۱۰۰ شخصیت تأثیرگذار قرن معرفی کرد.
نامگذاری به افتخار انیشتین
بسیاری از جوایز و نهادها به افتخار انیشتین نامگذاری شده‌اند که نشان‌دهندهٔ ارادت جامعه علمی و فرهنگی به او است. برخی از این موارد عبارتند از:
جایزه آلبرت انیشتین: این جایزه به محققانی اعطا می‌شود که دستاوردهای مهمی در زمینه علم و فناوری دارند و به نوعی تحت تأثیر کارهای انیشتین قرار گرفته‌اند.
مدال آلبرت انیشتین: این مدال به‌عنوان نشانی از احترام به دستاوردهای انیشتین در علم فیزیک به محققان اعطا می‌شود.
جایزه انیشتین در علوم لیزر: این جایزه به‌خاطر پیشرفت‌های علمی در زمینه لیزر به محققان اعطا می‌شود و به نوعی یادآور کارهای انیشتین در زمینه نور و لیزر است.
جایزه انیشتین انجمن فیزیک آمریکا: این جایزه به محققان برجسته در زمینه فیزیک اعطا می‌شود و نشان‌دهندهٔ تأثیر انیشتین بر این رشته است.
جایزه جهانی علمی آلبرت انیشتین: این جایزه به‌خاطر دستاوردهای علمی در سطح جهانی به محققان اعطا می‌شود و به نوعی به یاد انیشتین و تأثیر او بر علم اشاره دارد.
جایزه صلح انیشتین: این جایزه به افرادی اعطا می‌شود که تلاش‌هایی در راستای صلح و همزیستی مسالمت‌آمیز انجام می‌دهند و به یاد انیشتین به‌عنوان یک صلح‌جو و انسان‌دوست است.
علاوه بر این جوایز، کالج پزشکی آلبرت انیشتین در نیویورک به افتخار او تأسیس شده و به تربیت پزشکان و پژوهشگران در زمینه علوم پزشکی می‌پردازد.
همچنین، رصدخانه انیشتین، که نخستین تلسکوپ تصویربرداری کاملاً مبتنی بر پرتو ایکس بود، به یاد او نامگذاری شده است. سیارک ۲۰۰۱ اینشتین و دهانه‌ای به نام دهانه اینشتین بر روی ماه نیز به او اختصاص یافته است، که نشان‌دهندهٔ تأثیرات ماندگار او در علم و فرهنگ است.
ملاقات دکتر محمود حسابی و آلبرت انیشتین
پروفسور محمود حسابی چند نظریه مهم در علم فیزیک داشتند که مهم‌ترین و آخرین آن‌ها نظریه بی‌نهایت بودن ذرات بود. در این راستا، ایشان با چندین دانشمند اروپایی مکاتبه و ملاقات کردند و همه آن‌ها توصیه کردند که بهتر است به‌طور مستقیم با دفتر پروفسور انیشتین تماس بگیرند.
پس از مدتی، پروفسور حسابی به دانشگاه پرینستون دعوت شدند و وقتی برای ملاقات با انیشتین تعیین شد. ایشان این ملاقات را چنین توصیف می‌کنند: “وقتی برای اولین بار با بزرگ‌ترین دانشمند فیزیک جهان، آلبرت انیشتین، روبرو شدم، ایشان را بی‌نهایت ساده، آرام و متواضع یافتم و البته فوق‌العاده مودب و صمیمی!”
انیشتین زودتر از پروفسور حسابی در اتاق انتظار دفتر خود نشسته بود. وقتی حسابی وارد شد، انیشتین با استقبالی گرم او را به دفتر کارش برد و بدون اینکه پشت میزش بنشیند، کنار او روی مبل نشست. پروفسور حسابی نظریه خود را در ارتباط با بی‌نهایت بودن ذرات برای انیشتین توضیح داد.
پس از نگاهی به برگه‌های محاسباتی حسابی، انیشتین گفت: “من به عنوان کسی که در فیزیک تجربه‌ای دارم، می‌توانم با جرات بگویم نظریه شما در آینده‌ای نه‌چندان دور علم فیزیک را متحول خواهد کرد.”
انیشتین و حضور در جلسه‌ی دفاع حسابی
پس از مدت‌ها تحقیق، نظریه دکتر حسابی آماده شد و درخواست جلسه دفاعیه به دانشگاه پرینستون ارسال گردید. بالاخره روز دفاع مشخص شد. با تشویق حاضرین در جلسه، پروفسور حسابی وارد سالن شد و با کمال شگفتی دید که انیشتین در مقابل او ایستاده است.
پروفسور حسابی در خصوص روز دفاع گفتند: “من کاملاً مضطرب شده و دست و پای خود را گم کرده بودم. با اشاره انیشتین و نشستن در کنار ایشان کمی آرام‌تر شدم. سپس به پای تخته رفتم و شروع کردم به توضیح معادلات و محاسباتم و سعی کردم با عجله نظراتم را بگویم.”
انیشتین پروفسور حسابی را صدا کرد و گفت: “چرا این‌همه با عجله و استرس؟” حسابی پاسخ داد: “نمی‌خواهم وقت شما و اساتید را بگیرم.” اما انیشتین با محبت گفت: “خیر، الان شما پروفسور حسابی هستید و من و دیگران الان دانشجویان شما هستیم. وقت ما کاملاً در اختیار شماست، با آرامش ادامه دهید.”
این تعامل نه تنها نشان‌دهنده تواضع و شخصیت بزرگ انیشتین بود، بلکه تأثیر عمیق او بر دکتر حسابی و علم فیزیک را نیز نمایان می‌کرد.
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات جبران خلیل جبران، فرانتس کافکا و عبدالحسین زرین کوب را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
سال‌های پایانی زندگی آلبرت انیشتین
اگرچه انیشتین در سال‌های پایانی عمرش تلاش‌های متعددی برای پیشرفت نظریه نسبیت عام داشت، از جامعه فیزیک دور ماند. او مطالعات دقیقی روی کرم‌چاله‌ها، فوق ابعادها، و احتمال سفر در زمان انجام داد.
انزوای او به دلیل تمرکز جامعه علمی بر نظریه کوانتوم بود که توجهی به نسبیت نداشتند. انیشتین در این سال‌ها مقاومت در برابر نظریه کوانتوم را رها کرد و تلاش کرد تا آن را به نظریات نور و گرانش اضافه کند.
او علاقه شدیدی به موسیقی داشت و از پنج سالگی ویولن می‌نواخت. موتزارت یکی از موسیقی‌دانان تأثیرگذار در زندگی‌اش بود و او گفته بود اگر فیزیک نمی‌خواند، به‌طور قطع موسیقی‌دان می‌شد.
مرگ آلبرت انیشتین
در ۱۷ آوریل ۱۹۵۵، انیشتین دچار خون‌ریزی داخلی ناشی از پارگی آنوریسم آئورت شکمی شد. او پیش‌نویسی برای سخنرانی تلویزیونی خود به مناسبت هفت سالگی اسرائیل داشت، اما زنده نماند که آن را کامل کند.
انیشتین از پذیرش جراحی خودداری کرد و گفت: “من وقتی می‌روم که بخواهم. طولانی کردن زندگی به‌صورت مصنوعی، بی‌مزه است.”
او در سن ۷۶ سالگی در بیمارستانی در پرینستون درگذشت. مغز او بدون اجازه خانواده‌اش خارج شد تا علت نبوغ او را کشف کنند. خاکستر انیشتین در مکانی نامعلوم پراکنده شد.
در مراسم بزرگ‌داشت او در ۱۳ دسامبر ۱۹۶۵، رابرت اوپنهایمر او را انسانی بدون پیچیدگی و عاری از دلبستگی به دنیا توصیف کرد و گفت: “یک خلوص فوق‌العاده همواره با او بود.”
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه می‌کنیم مقالات پیتر دراکر، آلبرت انیشتین، علی شریعتی و ویکتور هوگو را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
لیست کتاب‌های آلبرت انیشتین
نظریه نسبیت خاص و عمومی (1916)
- این کتاب به توضیح مفاهیم بنیادی نظریه نسبیت می‌پردازد و شامل مباحثی درباره زمان، فضا و جاذبه است. انیشتین در این اثر، نظریه‌های خود را به‌طور جامع و دقیق تشریح کرده و به تأثیرات آن‌ها بر فیزیک مدرن می‌پردازد.
دنیا به‌عنوان منبع تفکر (1934)
- در این کتاب، انیشتین به بررسی روابط میان علم، فلسفه و دین می‌پردازد. او نظرات خود را درباره چگونگی درک جهان و جایگاه انسان در آن بیان می‌کند و بر اهمیت تفکر انتقادی تأکید می‌کند.
فیزیک و فلسفه (1941)
- این کتاب شامل مجموعه‌ای از مقالات است که انیشتین در آن‌ها به تأثیرات فلسفی فیزیک مدرن می‌پردازد. او به بررسی چالش‌های فلسفی ناشی از نظریه‌های جدید و ارتباط آن‌ها با واقعیت می‌پردازد.
آثار منتخب انیشتین (1950)
- این مجموعه شامل برخی از مهم‌ترین مقالات و نامه‌های انیشتین است که تأثیر عمیقی بر علم و جامعه گذاشته‌اند. کتاب به خوانندگان این امکان را می‌دهد که با تفکرات عمیق و نوآورانه او آشنا شوند.
به سوی وحدت علم (1950)
- در این کتاب، انیشتین به بررسی تلاش‌های علمی برای یافتن نظریه‌ای واحد در توضیح تمامی پدیده‌های طبیعی می‌پردازد. او بر این باور است که علم باید به یک زبان واحد برسد تا بتواند به درک بهتری از جهان کمک کند.
حقایقی از زندگی آلبرت انیشتین
- آلبرت انیشتین در 14 مارس 1879 در اولم آلمان به دنیا آمد.
- او در 1905، که به‌عنوان “سال معجزه” شناخته می‌شود، چهار مقاله کلیدی منتشر کرد که پایه‌های فیزیک مدرن را بنا نهاد.
- انیشتین در 1921 جایزه نوبل را برای کشف قانون اثر فوتوالکتریک دریافت کرد.
- او به‌عنوان یک سازمان‌دهنده ضد جنگ شناخته می‌شود و به شدت مخالف استفاده از سلاح‌های هسته‌ای بود.
- انیشتین به جز فیزیک، به موسیقی نیز علاقه‌مند بود و ویولن می‌نواخت.
- او زندگی خود را با تفکر انتقادی و کنجکاوی علمی سپری کرد و به دنبال پاسخ به سؤالات بنیادی در مورد جهان بود.
- انیشتین به عنوان یک شخصیت عمومی نیز شناخته می‌شد و در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی فعال بود.
- او در 17 آوریل 1955 در پرینستون، نیوجرسی، درگذشت و تا آخرین روزهای زندگی‌اش به کار علمی و پژوهشی ادامه داد.
کلام آخر
در این مقاله از سری مقالات دانشگاه کسب و کار، ما تلاش کردیم تا با معرفی یکی از بزرگ‌ترین دانشمندان تاریخ بشریت، یعنی آلبرت انیشتین، شما عزیزان را با اسطوره مانای علم فیزیک آشنا کنیم. همچنین، توضیحاتی مختصر در مورد زندگی و عملکرد او در ساخت بمب اتم ارائه دادیم.
انیشتین نه تنها به عنوان یک فیزیک‌دان برجسته شناخته می‌شود، بلکه تأثیرات عمیق او بر علم و جامعه، او را به یک شخصیت ماندگار تبدیل کرده است. ما خوشحال می‌شویم اگر شما نیز نظرات و تجربیات خود را در مورد این انسان بزرگ با ما در میان بگذارید.
با اشتراک گذاری دیدگاه‌های خود، می‌توانیم به درک بهتر از تأثیرات انیشتین بر جهان امروز بپردازیم.
منبع: Wikipedia
