آلبرت انیشتین یکی از بزرگترین فیزیکدانان سده 20 میلادی است. این نابغه آلمانی با اثبات دو نظریه نسبیت و مکانیک کوانتوم دو ستون اصلی فیزیک مدرن را ایجاد کرد.
نقشی که آلبرت انیشتین در بازآفرینی درک انسان از فیزیک مدرن ایفا کرد، بسیار استثنایی است. دوران او دوره تغییرات بزرگ فیزیک بود. همان‌طور که از عکس به جای مانده از کنفرانس سالوی مشخص است، آلبرت انیشتین با افراد بزرگی مثل نیلز بوهر، ورنر کارل هایزنبرگ، ماکس کارل ارنست و لودویگ پلانک هم دوره بوده است.
آلبرت انیشتین به‌خاطر تاثیرش بر فلسفه علم نیز شناخته می‌شود. در نظر عامه مردم، انیشتین بیشتر به خاطر فرمول هم‌ارزی جرم و انرژی یعنی 2 E=mc شهرت دارد که از آن به‌عنوان معروف‌ترین فرمول در سراسر جهان یاد می‌شود. جالب است بدانید او برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به‌ویژه کشف قانون اثر فتو الکتریک موفق به کسب جایزه نوبل در سال ۱۹۲۱ شد.
به‌طور کلی نام آلبرت انیشتین در ذهن تمامی انسان‌ها همراه با علم فیزیک و نام دانشمندان بزرگی همچون استیون هاوکینگ، آلن تورینگ و دکتر محمود حسابی همراه است. جالب است بدانید لوکوربوزیه یکی از معماران بزرگ تاریخ به انیشتینِ معماری معروف است.
با توجه به خدمات آلبرت انیشتین در پیشرفت علم فیزیک و همچنین زندگی جالب و پر فراز و نشیب او، دانشگاه کسب و کار تصمیم دارد یکی از مقالات خود را به این نابغه فیزیک اختصاص دهد و در ضمنِ مقاله نکاتی را از این شخص یادآور شود که به احتمال زیاد شما از آن‌ها بی اطلاع هستید. تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
- بیوگرافی آلبرت انیشتین
- تحول بزرگ در زندگی آلبرت انیشتین
- مقالات آلبرت انیشتین
- فیزیکدانِ فیلسوف
- جوایز و افتخارات
- ملاقات دکتر محمود حسابی و آلبرت انیشتین
- ساخت بمب اتم
بیوگرافی آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین درتاریخ 14 مارس ۱۸۷۹ میلادی در یک خانواده یهودی در شهر اولم در ورتمبرگ آلمان، واقع در 100 کیلومتری اشتوتگارت بدنیا آمد. پدرش هرمان انیشتین یک فروشنده بود که بعدها یک کارخانه الکتروشیمیایی را تأسیس کرد و مادرش، پولین نی کوچ نام داشت.
جالب است بدانید آلبرت در هنگام تولد به خاطر ناهماهنگی سایز سر و بدنش دارای بیماری سربزرگی خوش خیم بوده است. هر چند که با رشد او، کم کم بزرگی سرش کمتر به چشم می آمد؛ اما از عکس های او معلوم است که سر او نسبت به بدنش بزرگتر بوده است.
آلبرت انیشتین هرگز کودک اعجوبه‌ای نبود و حتی مدت زیادی طول کشید تا بتواند حرف بزند، در ابتدا احساس خجالت می‌کرد و فن بیان ضعیفی داشت. او حتی توانایی حل مسئله ریاضی را نداشت و همین پدر و مادرش را بسیار نگران کرده بود.
آلبرت بسیار به نوازندگی و موتزارت علاقمند بود و نواختن ساز ویولون را از ۵ سالگی آغاز کرد و تا باقی عمرش به نواختن آن ادامه داد.
دوران جوانی آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین در کارخانه الکتروشیمیایی پدرش مشغول به کار شد؛ اما به دلیل ورشکستگی و نداشتن انگیزه برای شروع کار، آن‌ها مجبور به ترک شهر و دیار خود شدند و به شمال ایتالیا نقل مکان کردند. در آن‌جا بود که انیشتین نوجوان مقاله‌ای نوشت که اکنون به عنوان اولین مقاله‌ی علمی او شناخته می‌شود.
در این مقاله او به بررسی فرضیه‌ای بر اساس توصیف چگونگی حرکت نور در فضا پرداخته بود، البته انیشتین بعدها آن را رد کرد. جالب است بدانید آلبرت انیشتین تا پایان عمر خود بیش از 300 مقاله‌ی علمی منتشر کرد.
انیشتین از همان ابتدای تحصیلات و مطالعات علمی، نظریه‌های سنتی را به چالش می‌کشید. او معتقد بود فیزیک نیوتونی برای توضیح بسیاری از وقایع طبیعی کافی نیست.
نقاط عطف کودکی آلبرت
انیشتین در گفت وگوهایش از ۲ اتفاق دوران کودکی به‌عنوان نقطه عطف زندگی یاد می‌کند که راز موفقیت او در قدم برداشتن در راه علم فیزیک هستند.
اتفاق نخست در پنج سالگی و با یک قطب‌نما رخ داد. او مجذوب نیرویی نامرئی شد که سوزن قطب‌نما را به حرکت درمی‌آورد و تا پایان عمر برای کشف این نیرو تلاش کرد.
اتفاق بعدی، مطالعه کتابی درباره هندسه بود که در ۱۲ سالگی او رخ داد. او کتاب را با تمام جزئیات مطالعه کرد و در خاطراتش از عنوان «کتاب کوچک مقدس هندسه» برای آن استفاده کرده است. این امر نشان دهنده اهمیت مطالعه است.
آلبرت در همان سنین نوجوانی درک می‌کرد که نور در صورت حرکت به‌صورت موجی، باید تأثیری ثابت و بدون حرکت داشته باشد. در صورتی که نور ثابت تا آن زمان کشف نشده بود. او توانست در دانشکده پلی‌تکنیک فدرال سوئیس پذیرفته شود.
شرط پذیرفته شدن او بدون داشتن مدرک دیپلم دبیرستان، قبولی در امتحانات ورودی بود. آلبرت در امتحانات ریاضی و فیزیک نمره ممتاز را کسب کرد؛ اما در زبان فرانسه، شیمی و زیست‌شناسی بسیار ضعیف بود.
در نهایت به خاطر نمرات عالی در ریاضی و فیزیک، او به شرط ادامه تحصیلات علوم پایه، در دانشکده پلی‌تکنیک پذیرفته شد. او در ۱۹۰۰ میلادی از دانشگاه فارغ‌التحصیل و با یکی از بزرگترین بحران‌های زندگی‌اش روبه‌رو شد.
او همیشه به خاطر مطالعات فوق برنامه از شرکت در کلاس‌های دانشگاه طفره می‌رفت. به همین دلیل، اساتید آلبرت و به خصوص هاینریش وبر، علاقه چندانی به او نداشتند. بروز این مشکلات، باعث شد، انیشتین نتواند توصیه‌نامه‌ای از اساتید دریافت کند و در نهایت موفق به یافتن هیچ شغل دانشگاهی نشد.
ازدواج آلبرت انیشتین
آلبرت انیشتین در طی دوران تحصیل با یکی از هم‌کلاسی‌هایش به نام میلوا آشنا شد، متاسفانه میلوا هیچ گاه نتوانست از دانشگاه فارغ‌التحصیل شود. آن‌ها در سال 1903 با هم ازدواج کردند. اما پس از مدتی انیشتین دانشمند معروف به دلیل سرد بودن با همسرش و عدم احساس خوشحالی و حال خوب در کنار یکدیگر از هم جدا شدند و انیشتین با دخترعموی خود به نام السا ازدواج کرد.
اولین پسر آن‌ها هانس آلبرت اینشتین نام داشت. جالب است بدانید او یک دختر نامشروع از میلوا ماریک داشت. (کسی که بعدها با وی ازدواج کرد.) در 1902 و یک سال قبل از ازدواج آن‌ها، میلوا دختری به نام لیزرل به دنیا آورد که انیشتين هرگز او را ندید و سرنوشت او نامعلوم باقی ماند.
تحول بزرگ در زندگی آلبرت انیشتین
آلبرت در سال 1903 به عنوان کارمند اداره‌ی ثبت مالکیت معنوی اختراعات در برن آلمان مشغول به کار شد. بسیاری از مورخان، ۱۹۰۵ میلادی را سال معجزه انیشتین می‌دانند. او در این سال و در سن 26 سالگی چهار مقاله علمی مهم خود را منتشر کرد که پایه‌های فیزیک مدرن را شکل دادند.
مقالات انیشتین در ۱۹۰۵ میلادی، ابتدا توسط جامعه علمی فیزیک پذیرفته نشد. البته یکی از تأثیرگذارترین فیزیکدانان آن زمان و مؤلف نظریه کوانتوم یعنی ماکس پلانک، از انیشتین حمایت کرد.
این حمایت و دعوت از آلبرت جوان برای سخنرانی در مجامع عام، سیل پیشنهادات برای تدریس را به طرف او روانه کرد. از دانشگاه‌های زوریخ و پراگ و برلین گرفته تا مؤسسه فناوری فدرال سوئیس، همگی او را دعوت به تدریس کردند.
نظریه نسبیت عام
در نوامبر ۱۹۱۵ میلادی، نظریه نسبیت عام به وسیله انیشتین تألیف شد. او از این نظریه به‌عنوان با ارزش‌ترین اثر خود یاد می‌کرد. نخستین معرفی‌های عام این نظریه، در ۶ جلسه سخنرانی ۲ ساعته در دانشگاه گوتنگن انجام شد. البته نظریه اولیه ایراداتی داشت و جزئیات ریاضیاتی آن کامل نبود.
یکی از تحقیقات اساسی انیشتین که نتیجه نظریه نسبیت بود، مطالعه همگرایی گرانشی نام داشت. او معتقد بود، جاذبه خورشید می‌تواند نور ستاره‌های دیگر را خم کند. این نظریه بر پایه نظریه نسبیت عام تدوین شده بود.
در می ۱۹۱۹ در زمان خورشیدگرفتگی، سِر آرتور ادینگتون از منجمان و فیزیکدانان مشهور آن زمان، پیش‌بینی انیشتین را تأیید کرد. این مساله به‌صورت عمومی در رسانه‌ها چاپ شد و به‌عنوان نمادی از همکاری دانشمندان آلمانی و انگلیسی پس از جنگ جهانی اول شناخته شد.
انیشتین در راستای تحقیقات خود در خصوص نظریه نسبیت عام، مطالعات دقیقی روی کیهان داشت و علمی جدید با نام کیهان‌شناسی را ابداع کرد. او اعتقاد داشت که جهان هستی در حال انبساط یا انقباض است. آلبرت برای توضیح ایده‌های خود از اصطلاحات و ثابت‌های کیهانی استفاده می‌کرد.
مقالات آلبرت انیشتین
همان‌طور که کمی قبل گفتیم آلبرت پس از 2 سال کارمند بودن تصمیم گرفت در یک مجله معتبر علمی مقالات خود را به ثبت برساند، پس با فاصله بسیار کمی او 3 مقاله را منتشر کرد.
مقاله ی اول به تششع و خصوصیات نور از لحاظ انرژی می پردازد.
مقاله ی دوم به تعیین اندازه ی واقعی اتم می پردازد.
سومین مقاله در حال حاضر هنوز یک پیش نویس اولیه بیشتر نیست و نسخه‌ای از نظریه‌ی فضا و زمان را در خود دارد.
در اواخر سال 1905 بود که آلبرت چهارمین نظریه خود را منتشر کرد. سال 1905. او پیش از پایان این سال مقاله‌ی چهارمی منتشر کرد که الحاقیه‌ای بر مقاله‌ی قبل از خود در مورد نظریه‌ی نسبیت خاص بود. این الحاقیه رابطه‌ای تازه میان جرم و انرژی را تعریف می‌کرد که در نهایت شناخته شده ترین معادله‌ی دنیا را رقم زد: E=mc2
بدون شک نام انیشتین هم رده نام دانشمندان بزرگی در طول تاریخ باقی خواهد ماند.
فیزیکدانِ فیلسوف
تأثیر انیشتین بر فلسفه علم سده بیستم قابل مقایسه با تأثیر او بر فیزیک سده بیستم است و نقش او در فلسفه چندان کم اهمیت‌تر از نقشش در فیزیک نبود. فلسفه شخصی و خاص او در علم، ترکیب اصیلی بود از عناصری کـه از مـنابعی مـانند مکتب نوکانتی، قراردادگرایی و تجربه گرایی منطقی استخراج کرده بود.
ویژگی بارز ایـن دیـدگاه او، تـرکیب نوینی بود که از واقع گرایی و شکلی از تجربه گرایی الهام می گرفت. از نکات مهم در ایـن خصوص ایـن است که شیوه تفکر فلسفی انیشتین ابتدا خود را در کارها و دست آوردهای فیزیکی وی نشان مـی دهد.
و از طرف دیگر این تعاملات از آنجایی اهمیت دارند که بر اندیشه های دیگر فـلاسفه عـلم سده بیستم و به ویژه موریس شلیک و هانس رایشنباخ تأثیر داشته اند. این مسئله را می‌توان به کمک شواهدی از گفته‌های خود او که کم و بـیش هـمین موارد را تکرار کرده است، دریـافت.
انیشتین این گونه توضیح می‌دهد: “مفاهیمی که ثابت می‌شود در نظم بخشی مسائل کارآمد هستند به سادگی آنچنان مرجعیت و قدرت تأثیر گذاری و اتوریت‌های پیدا می‌کنند که گاه فراموش می‌کنیم آن‌ها منشأ زمینی دارند و آن‌ها را به عنوان پدیده‌هایی غیر قابل جایگزینی به شمار می آوریم.”
جوایز و افتخارات
اینشتین جایزه‌ها و افتخارات بسیاری کسب کرد. او در سال ۱۹۲۲ موفق به کسب جایزه نوبل در فیزیک برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به‌ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک که گامی اساسی در توسعه مکانیک کوانتومی به‌حساب می‌آید، شد.
هیچ‌یک از نامزدها در سال ۱۹۲۱ واجد شرایط تعیین شده توسط آلفرد نوبل نبودند، بنابراین در همان روزی که نیلز بور جایزه نوبل سال ۱۹۲۲ را به خاطر پژوهش‌هایش در ساختار اتم و تابش گسیل شده از آن‌ها دریافت کرد جایزه نوبل سال ۱۹۲۱ به اینشتین داده شد.
علاوه بر جایزه نوبل، او موفق به کسب افتخاراتی مانند مدال ماتئوچی، مدال کاپلی، مدال طلائی انجمن اختر شناسان، مدال ماکس پلانک، عضویت در آکادمی ملی علوم آمریکا و جایزه شخصیت قرن تایمز نیز شد.
نامگذاری به افتخار انیشتین
علاوه بر جایزه‌هایی که انیشتین موفق شد در طول زندگی کسب کند برخی جایزه‌ها نیز به افتخار او نامگذاری شده‌اند.
جایزه آلبرت انیشتین، مدال آلبرت انیشتین، جایزه انیشتین در علوم لیزر، جایزه انیشتین انجمن فیزیک آمریکا، جایزه جهانی علمی آلبرت اینشتین و جایزه صلح اینشتین از جمله این موارد هستند.
کالج پزشکی آلبرت انیشتین یکی از کالج‌های دانشگاه یشیوا است که در نیویورک واقع است. این کالج به افتخار آلبرت نامگذاری شده‌است.
رصدخانه اینشتین، نخستین تلسکوپ تصویربرداری کاملاً مبتنی بر پرتو ایکس و دومین تلسکوپ رصدخانه نجومی انرژی بالای ناسا بود. سیارک ۲۰۰۱ به افتخار او، اینشتین ۲۰۰۱ نامگذاری شده‌است. بر روی ماه نیز دهانه‌ای به‌نام دهانه اینشتین به او اختصاص داده شده است .
ملاقات دکتر محمود حسابی و آلبرت انیشتین
پروفسور حسابی چند نظریه مهم در علم فیزیک داشتند که مهم‌ترین و آخرین آن‌ها نظریه بی نهایت بودن ذرات بود. در این ارتباط با چندین دانشمند اروپایی مکاتبه و ملاقات می‌کنند و همه آن‌ها توصیه می‌کنند که بهتر است که بطور مستقیم با دفتر پروفسور انیشتین تماس بگیرد.
بعد از مدتی ایشان به این دانشگاه دعوت می‌شوند و وقت ملاقاتی با پروفسور انیشتین تعیین می‌شود. پروفسور حسابی این ملاقات را چنین توصیف می‌کنند: “وقتی برای اولین بار با بزرگترین دانشمند فیزیک جهان آلبرت انیشتین روبه رو شدم ایشان را بی اندازه ساده، آرام و متواضع یافتم و البته فوق العاده مودب و صمیمی!”
زودتر از من در اتاق انتظار دفتر خودش، به انتظار من نشسته بود و وقتی من وارد شدم با استقبالی گرم مرا به دفتر کارش برد و بدون اینکه پشت میزش بنشیند کنار من روی مبل نشست. نظریه خود را در ارتباط با بی نهایت بودن ذرات برای ایشان توضیح دادم.
بعد از اینکه نگاهی به برگه‌های محاسباتی من انداختند، گفتند: من به عنوان کسی که در فیزیک تجربه‌ای دارم می‌توانم به جرات بگویم نظریه شما در آینده‌ای نه چندان دور علم فیزیک را متحول خواهد کرد.
انیشتین و حضور در جلسه‌ی دفاع حسابی
بعد از مدت‌ها تحقیق بالاخره نظریه دکتر حسابی آماده شد و درخواست جلسه دفاعیه را به دانشگاه پرینستون فرستادند و بالاخره روز دفاع مشخص شد. با تشویق حاضرین در جلسه، وارد سالن شدند و با کمال شگفتی دیدند انیشتین در مقابل ایشان ایستاده است.
پرفسور حسابی در خصوص روز دفاع گفتند: من کاملا مضطرب شده و دست و پای خود را گم کرده بودم با اشاره انیشتین و نشتستن در کنار ایشان کمی آرام تر شدم، سپس به پای تخته رفتم شروع کردم به توضیح معادلات و محاسباتم و سعی کردم که با عجله نظراتم را بگویم.
پروفسور انیشتین من را صدا کرده و گفتند که چرا این‌همه با عجله و استرس؟ گفتم نمی‌خواهم وقت شما و اساتید را بگیرم ولی ایشان با محبت گفتند خیر، الان شما پروفسور حسابی هستید و من و دیگران الان دانشجویان شما هستیم و وقت ما کاملا در اختیار شماست، با آرامش ادامه دهید.
ساخت بمب اتم
در سال ۱۹۰۵ اینشتین نظریه‌ی نسبیت خاص خود را منتشر کرد. بخشی از این نظریه در مورد رابطه ماده و انرژی است. بر اساس این نظریه، از مقدار بسیار ناچیزی ماده می‌توان مقادیر بسیاری زیادی انرژی آزاد کرد. در بمب اتم هم دقیقا همین رابطه صادق است.
انیشتین جوان صلح‌جویی بود و بمب اتم چیزی نبود که زمان چاپ این مقاله در سر داشت. حتی در سال ۱۹۲۹ میلادی انیشتین به طور عمومی اعلام کرد اگر جنگ بیش از این گسترش یابد تحت هر شرایطی و بدون در نظر گرفتن علت جنگ و اینکه چطور در مورد آن قضاوت می‌شود، بی قید و شرکت از انجام خدمت سربازی، مستقیم و غیر مستقیم، سر باز خواهد زد.
در سال ۱۹۳۸ میلادی پخش بسته‌های اورانیوم در مراکز تحقیقاتی آلمان و فشار بیشتر آلمان بر سایر کشورهای منطقه و احتمال ساخت اولین بمب اتم به دست آلمان‌ها بسیاری از فیزیکدان‌های آلمان را ترسانده بود.
در سال ۱۹۳۹ با توجه به خطر ساخت چمبر واکنش اتمی، برخی از دانشمندان از انیشتین درخواست کردند تا جلوی ساخت بمب اتم را بگیرد. قرار شد نامه‌ای به منظور مذاکره در مورد احتمال دست‌یافتن آلمان به بمب اتم به رئیس جمهور وقت ایالات متحده آمریکا فرانکلین روزولت با امضای انیشتین ارسال شود.
در سال ۱۹۴۱ ابتدا به نظر می‌رسید که فناوری استفاده از بمب اتمی خیلی پیچیده و حداقل در جنگ کنونی غیر قابل استفاده است؛ اما در ماه‌های ابتدایی پاییز کمیته «کاربرد نظامی انفجار هسته‌ای» بریتانیا به روزولت گزارشی ارسال کرد که طبق آن تا سال ۱۹۴۳ یعنی میانه‌ی جنگ! بشر به دانش ساخت بمب اتم دست خواهد یافت.
آزمایش بمب اتم در ژاپن و بیانیه انیشتین
در سال ۱۹۴۵ انفجار بمب اتم در ژاپن سه ماه پس از تسلیم آلمان آزمایش شد، متاسفانه اشخاصی که از آلبرت انیشتین خواستند جلوی ساخت بمب اتم توسط نازی‌ها را بگیرند، راه را برای ساخت بمب اتم متفقین باز کردند. انیشتین تا یک سال پس از انفجار بمب اتم هیچ نظری در این واقعه نداد.
تا اینکه مقاله‌ی کوتاهی در صفحه اول روزنامه نیویورک تایمز منتشر شد که ترجمه‌ی ساده‌ی آن از این قرار است:
“مطمئن بودم که رئیس جمهور روزولت تا روزی که زنده است استفاده از بمب اتم در هیروشیما را ممنوع خواهد کرد و تا زمانی که روسیه وارد جنگ اقیانوس آرام نشده بود بر عهد خود وفا کرد… و من همواره استفاده از بمب اتم علیه ژاپن را محکوم کرده‌ام.”
در سال ۱۹۵۴ پنج ماه پیش از فوت انیشتین ، او خلاصه‌ی حس خود در مورد نقشش در ساخت بمب اتم را چنین بیان می‌کند:
“بزرگترین اشتباه من در زندگی‌ام ارسال نامه‌ای با امضاء خودم به رئیس جمهور روزولت بود که در آن به او اخطار دادم بمب اتم در آلمان ساخته شده است. اما الان باید پرسید اگر آلمان‌ها پیش از متفقین به این فناوری دست پیدا می‌کردند چه خطری دنیا را تهدید می‌کرد؟”
سال‌های پایانی زندگی آلبرت انیشتین
اگر چه انیشتین در سال‌های بعدی تلاش‌های متعددی برای پیشرفت نظریه نسبیت عام داشت از بقیه جامعه فیزیک دور ماند. او مطالعات دقیقی روی کرم‌چاله‌ها، فوق ابعادها، احتمال سفر در زمان و وجود سیاه‌چاله‌ها و پیدایش جهان انجام داد.
نکته اصلی انزوای انیشتین در سال های پایانی عمرش، تمرکز بیش از حد بقیه جامعه جهانی فیزیک روی نظریه کوانتوم بود. آن‌ها از اکتشافات جدید این علم در زمینه اتم‌ها و مولکول‌ها شگفت‌زده بودند و علاقه‌ای به کار در زمینه نسبیت نداشتند.
او در سال‌های پایانی عمر خود مقاومت در برابر نظریه کوانتوم را رها کرد و تلاش کرد با اضافه کردن آن به نظریات نور و گرانش، نظریه میدانی وسیع‌تری توسعه دهد.
انیشتین علاقه شدیدی به موسیقی داشت. او از پنج سالگی و با توصیه مادرش ویولن می‌نواخت و از نوجوانی به فراگیری هرچه بیشتر این هنر علاقه‌مند شد. موتزارت یکی از موسیقی‌دانان تأثیرگذار در زندگی انیشتین بود.
او قطعات مختلف این اسطوره موسیقی را می‌نواخت و در تمام کشورهایی که زندگی می‌کرد، ویولن را به‌عنوان ابزاری جدانشدنی با خود به همراه داشت. انیشتین در جایی گفته بود که اگر فیزیک نمی‌خواند به طور قطع موسیقی‌دان می‌شد.
مرگ آلبرت انیشتین
در ۱۷ آوریل ۱۹۵۵ اینشتین دچار خون‌ریزی داخلی ناشی از پارگی آنوریسم آئورت شکمی شد. این مشکل در سال ۱۹۴۸ هم برای او پیش آمده بود که توسط جراحی به‌نام رودولف نیسنحل شده بود. او پیش‌نویسی را که برای سخنرانی تلویزیونی خود به مناسبت هفت سالگی اسرائیل، آماده کرده بود با خود به بیمارستان برد؛ اما آنقدر زنده نماند که آن را کامل کند.
انیشتین از پذیرش جراحی خودداری کرد و گفت من وقتی می‌روم که بخواهم. طولانی کردن زندگی به‌صورت مصنوعی، بی‌مزه است. من سهم خودم را انجام داده‌ام، الان وقت رفتن است. من این کار را به زیبایی انجام خواهم داد.
صبح روز بعد او در بیمارستانی در پرینستون و در سن ۷۶ سالگی درگذشت؛ در حالی‌که تقریباً تا واپسین روزهای زندگی نیز مشغول کار بود.
در طول کالبدشکافی، آسیب‌شناس دانشگاه پرینستون، توماس استولتز هارویبدون اجازه خانواده اینشتین، مغز او را خارج کرد به این امید که علم عصب‌شناسی در آینده بتواند علت نبوغ او را کشف کند. بقایای آلبرت اینشتین سوزانده و خاکستر او نیز در مکانی نامعلوم پراکنده شد.
در مراسم بزرگ‌داشت او در ۱۳ دسامبر ۱۹۶۵ در مقر یونسکو، فیزیک‌دان هسته‌ای، رابرت اوپنهایمر تصور خود را از اینشتین به‌عنوان یک شخص خلاصه کرد: او تقریباً انسانی بدون هیچ پیچیدگی و عاری از دلبستگی به دنیا بود. یک خلوص فوق‌العاده همواره با او بود به‌طوری که به‌یکباره به کودکی عمیقاً سرسخت تبدیل می‌شد.
کلام آخر
در این مقاله از سری مقالات دانشگاه کسب و کار سعی داشتیم با معرفی یکی از بزرگترین دانشمندان تاریخ بشریت یعنی آلبرت انیشتین و توضیحاتی مختصر درخصوص زندگی و عملکرد او در ساخت بمب اتم، شما عزیزان را با اسطوره مانای علم فیزیک آشنا کنیم. خوشحال می‌شویم اگر شما نیز نظرات خود را راجع به این انسان بزرگ با ما در میان بگذارید.
