ویلیام شکسپیر، یکی از بزرگترین و تأثیرگذارترین نویسندگان تاریخ، در دوران پیش از انقلاب صنعتی و در زمان سلطنت ملکه الیزابت اول زندگی میکرد. او در طول زندگیاش آثار فراوانی خلق کرد که امروزه، حتی پس از چندین قرن، همچنان تازگی و جذابیت خود را حفظ کرده و در سرتاسر جهان خوانده و اجرا میشوند.
شکسپیر، هنرمندی منحصر به فرد، تنها برای گروه نمایشی خود مینوشت و با دقت شخصیتها را متناسب با بازیگران خلق میکرد. این رویکرد باعث شد آثار او از عمق و واقعگرایی بیشتری برخوردار شوند. به همین دلیل، ویلیام شکسپیر به عنوان نابغه ادبیات انگلیس و جهان شناخته میشود. این مقاله از دانشگاه کسب و کار به بررسی زندگینامه و آثار او اختصاص دارد و تأثیرات شگرف او بر ادبیات و هنر را تحلیل میکند.
سالهای ابتدایی زندگی ویلیام شکسپیر
تولد و خانواده
ویلیام شکسپیر در 26 آوریل 1564 در استراتفورد انگلستان متولد شد و در دوران سلطنت ملکه الیزابت اول زندگی میکرد. مادرش، مری آردن، دختر یک کشاورز با موقعیت اجتماعی خوب بود و پدرش، جان شکسپیر، کارگر مزرعه بود. هر دو والدین شکسپیر بیسواد و بدون تحصیلات بودند. آنها هشت فرزند داشتند و ویلیام سومین فرزند آنها بود؛ او بزرگترین فرزند خانواده محسوب میشد زیرا دو فرزند پیشین او به دلیل بیماری جان خود را از دست داده بودند. در سن چهار سالگی، پدرش به عنوان شهردار استراتفورد انتخاب شد که به شهرت خانواده کمک کرد.
تحصیلات ویلیام شکسپیر
اطلاعات دقیقی از تحصیلات ویلیام در دست نیست، اما احتمالاً او به مدرسه کینگز نیو رفته و کتابهای کلاسیک نظیر سیسرو، ویرژیل و اوید را مطالعه کرده است. شکسپیر همچنین به کلاسهای انجیلخوانی و عشای ربانی میرفت و این موضوع در آثارش با رگههایی از نصایح انجیل مشهود است.
او هرگز به کمبریج و آکسفورد نرفت و به همین دلیل، به عنوان فردی بیسواد توسط برخی نویسندگان مورد انتقاد قرار میگرفت.

زندگی شخصی شکسپیر
شکسپیر در سال 1582 با آن هاتاوی، که هشت سال از او بزرگتر بود، ازدواج کرد. در آن زمان، عشق قبل از ازدواج و روابط عاشقانه مرسوم نبود و بیشتر ازدواجها جنبه معامله و کسب منفعت داشت. با این حال، شکسپیر زمانی ازدواج کرد که آن هاتاوی از او باردار بود. این فاصله سنی در آن دوران غیرمعمول بود، اما آثار عاشقانه شکسپیر نشان میدهد که او و هاتاوی عاشق یکدیگر بودهاند. ازدواج قانونی آنها در 28 نوامبر 1582 انجام شد و پنج ماه بعد، دخترشان سوزی به دنیا آمد.
پس از ازدواج، اطلاعات دقیقی از زندگی شکسپیر و نحوه کسب درآمدش در دسترس نیست. به نظر میرسد او با کار در مغازه پدرش یا مشاغل پارهوقت روزگار میگذرانید، زیرا در شهر کوچکی مانند استراتفورد، نویسندگی و فروش کتاب رونقی نداشت. سه سال بعد، در زمستان 1585، شکسپیر و آن هاتاوی صاحب دو فرزند دوقلو شدند که نام آنها را همنت و جودیت گذاشتند.
مسیر زندگی نمایشی
در روزگار شکسپیر، نمایش تنها سرگرمی مردم بود. گروه نمایشی به نام مردان ملکه از طرف ملکه موظف بودند که پیامهای او را به شیوهای سرگرمکننده به مردم عادی انتقال دهند. این گروهها شهر به شهر میگشتند و عقاید و اطلاعات مختلف را به مردم نمایش میدادند.
طبق نظریهای، یکی از این گروههای نمایشی در سال 1587 به استراتفورد رفت. یکی از بازیگران این گروه در درگیری کشته شده بود، بنابراین شکسپیر برای جایگزینی آن پیشقدم شد. بازیگری و عدم پیشرفت و شهرت در شهر کوچک استراتفورد، ویلیام را به فکر سفر انداخت. او سرانجام در سال 1592، همسر و فرزندانش را ترک کرد و به لندن، که مرکز هنرهای نمایشی انگلستان بود، نقل مکان کرد.
نمایشنامهنویسی ویلیام شکسپیر در لندن
در دوران شکسپیر، لندن شهر تجاری و بزرگی محسوب میشد و پایتخت انگلستان و محل سکونت ملکه الیزابت بود. نویسندگان و شاعران بسیاری که جویای نام و شهرت بودند به این شهر مهاجرت میکردند. ویلیام شکسپیر نیز از همین دسته بود. در آن زمان، لندن سه تماشاخانه بزرگ داشت و شکسپیر از همان سال به عرصه بازیگری وارد شد.
اما نمایشنامهنویسی از اجرا و بازیگری برای او سادهتر بود. او در سال 1592 هم بازیگری میکرد و هم نمایشنامه مینوشت. از آن پس، دوران اوج نویسندگی شکسپیر آغاز شد.

ویلیام شکسپیر و نمایشنامههای تاریخی
در آن دوران، نمایشنامههای تاریخی رونق بسیاری داشت. مردم علاقه زیادی به تماشای شکوه و جلال پادشاهان، قتلهای درباری و اتفاقات تاریخی داشتند. بنابراین، ویلیام شکسپیر به نوشتن نمایشنامههای تاریخی پرداخت. نوشتههای او با سایر نویسندگان تفاوتهایی داشت؛ چنانچه تاکنون اثر تاریخیای خوانده باشید، به خشکی و بیاحساسی آنها پی میبرید. اما نمایشنامههای شکسپیر چنین نبود.
او به خوبی عواطف و احساسات پادشاهان و تأثیرات آن بر سرنوشت مردم را نشان میداد و مشخص میکرد که یک خطا یا تصمیم کوچک چگونه مسیر تاریخ را دگرگون میکند.
دوره ابتدایی نمایشنامهنویسی ویلیام شکسپیر
نمایشنامههای ابتدایی ویلیام شکسپیر که از سال 1590 تا 1594 نوشته شد، عمدتاً در ژانر تاریخی بودند. اکثر این نمایشنامهها بر اساس زندگی پادشاهان رومی نوشته میشدند. اگرچه شکسپیر در دورههای بعدی نیز از سنت الیزابت پیروی کرده و آثار تاریخی-ادبی مینوشت.
دورهی اول نمایشنامههای شکسپیر شامل سه نمایشنامه درباره شاه انگلستان هنری ششم بود. این دوره سرشار از جنگ و خونریزی و جنایت بود که آثار شکسپیر آنها را به تصویر کشید. در سالهای بعد، چهار نمایشنامه دیگر به این دوره اضافه شد که دربارهی هنری چهارم، پنجم و هشتم بودند. او در این دوره چند نمایشنامه کمدی نیز نوشت، از جمله نمایشنامههای رام کردن زن سرکش، ریچارد سوم و دو آقای اهل ورونا.
مشکلات چاپ آثار شکسپیر
تا سال 1592، شکسپیر ۵ یا ۶ نمایشنامه نوشت، هر چند تاریخ دقیق نگارش آنها مشخص نیست، زیرا او تا آن زمان به فکر جمعآوری و انتشار آثارش نبود. در قرن شانزدهم، نمایشنامهها آثار مهمی محسوب نمیشدند و تنها برای سرگرمی نوشته و اجرا میشدند. هزینه چاپ و قیمت کاغذ بسیار گران بود و برای نویسندگان و شاعران صرفه اقتصادی و سود چندانی نداشت.
علاوه بر این، گروه نمایشی شکسپیر مخالف چاپ آثارش بودند؛ آنها عقیده داشتند که با چاپ اثر، سایر گروههای نمایشی از آنها تقلید و کپی میکنند و بازار آنها از رونق میافتد.
رواج طاعون در لندن
در سال 1591، بیماری طاعون در لندن شیوع پیدا کرد و به سرعت گسترش یافت. پایتخت انگلستان حتی برای ثروتمندان و خانوادههای مرفه نیز قابل سکونت نبود. برخی از مذهبیان افراطی، طاعون را پاسخ گناهان انسان میدانستند و یکی از این گناهها را دیدن نمایش میدانستند.
این موضوع برای مدتی تماشاخانهها را به تعطیلی کشاند و بازار نمایش از رونق افتاد. با این حال، شکسپیر همچنان در لندن ماند و به نوشتن آثارش ادامه داد، هرچند در آن زمان مخاطبی نداشت.

اشعار شکسپیر
مردم قرن شانزدهم به شعر و رمان بیشتر از نمایشنامه اهمیت میدادند. هنگامی که طاعون و عقاید مذهبی، تماشاخانهها را از کار انداخت، شکسپیر راه دیگری برای نوشتن و قصهگویی پیدا کرد. او دو شعر بلند به نامهای ونوس و آدونیس و تباهی لوکوس نوشت که اولی را در سال 1593 و دومی را در سال 1594 منتشر کرد.
مضمون این اشعار قصههایی از اسطوره و تاریخ بود. شکسپیر این دو شعر را پس از پایان، به لُرد نوزده سالهی ساوت همپتون تقدیم کرد تا جایزه نقدی دریافت کند. ظاهراً او موفق شد نظر لرد جوان را به خود جلب کند و از او دستمزد بگیرد. او با همین پول توانست بعدها برای گروه نمایشیاش سرمایهگذاری کند.
دوره دوم نمایشنامههای ویلیام شکسپیر
شیوع طاعون در سال 1594 پایان یافت و تماشاخانهها دوباره گشوده شدند. به عقیده بسیاری از پژوهشگران، با بازگشایی مجدد تماشاخانهها، دومین دوره نمایشنامهنویسی شکسپیر آغاز شد. او از سال 1594 تا 1600 چندین نمایشنامه تاریخی و کمدی نوشت؛ از جمله رویای نیمه شب تابستان، تاجر ونیزی، شب دوازدهم، رومئو و ژولیت، و ژولیوس سزار.
مرگ همنت، پسر شکسپیر
در یازده اوت 1596، همنت، پسر ویلیام در سن یازده سالگی درگذشت. منبع موثقی درباره علت مرگ او وجود ندارد و مشخص نیست آیا به علت بیماری فوت شد یا دچار مرگ ناگهانی شد. این واقعه تأثیر زیادی بر زندگی و آثار شکسپیر گذاشت، چنانکه بسیاری از آثار تراژدی و غمگین خود را پس از مرگ همنت نوشت.
نمایشنامه هملت که خود شکسپیر نقش روح پدر هملت را در آن بازی کرده بود، یکی از همین آثار است. پژوهشگران ادبی معتقدند که شکسپیر در این نقش بازی کرد تا برای مرگ پسرش سوگواری کند.
دوره سوم نمایشنامههای ویلیام شکسپیر
برترین آثار نمایشی شکسپیر در تماشاخانه گِلاب و در دوره سوم فعالیت او اجرا شد. این دوره از سال 1601 تا 1608 طول کشید و مشهورترین تراژدیهای شکسپیر در آن منتشر شد. آثاری مانند هملت، شاه لیر، اُتللو، مکبث، و آنتونی و کلئوپاترا.
مشهورترین آثار شکسپیر در این دوران، سه نمایشنامهی هملت، مکبث و شاه لیر بودند که از پیچیدهترین آثار او محسوب میشوند. در این نمایشنامهها، اندیشههای درونی و عواطف شخصیتها به گونهای خلق شدهاند که هر مخاطبی با آنها احساس همدردی میکند.

حکومت پادشاه جیمز اول
در فوریه 1606، ملکه در سن 69 سالگی درگذشت و جیمز، پسرعموی او، با عنوان جیمز اول به سلطنت رسید. شاه جدید علاقه زیادی به نمایشنامههای شکسپیر داشت و به همین دلیل به گروه بازیگری ویلیام، پروانه سلطنتی و لقب مردان شاه داد. آنها لباسهای مخصوصی گرفتند که شبیه خلعت بود و مرتباً برنامههایی برای سرگرم کردن شاه در دربار برگزار میکردند.
پشتیبانیهای شاه انگلستان موجب موفقیت بیش از پیش شکسپیر و گروه نمایشیاش شد.
مردان شاه برجستهترین گروه نمایشی لندن شد و شکسپیر برخی از بهترین آثار خود را در همین دوره منتشر کرد.
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه میکنیم مقالات انوشه انصاری، بیل گیتس، ویلیام شکسپیر و ارنست همینگوی را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
بازگشت به استراتفورد و بازنشستگی
شکسپیر تا چند سال در لندن نمایشنامه نوشت و به اجرای آن در میان مردم و درباریان پرداخت تا اینکه کمکم به فکر بازنشستگی و ترک لندن افتاد. او در سال 1611 به زادگاهش استراتفورد بازگشت. در آن زمان، ویلیام 47 سال و همسرش آن هاتاوی، 54 سال داشت. شکسپیر دیگر در زادگاهش نمایشنامهای ننوشت؛ در استراتفورد همچنان نمایش، گناه و عملی شیطانی به شمار میرفت.
در سال 1616، دختر ویلیام با تاجری به نام توماس کوئینی ازدواج کرد. شش هفته بعد از مراسم ازدواج، شکسپیر با خط لرزان و ضعیفی وصیتنامهای نوشت که حکایت از دوران ضعف و بیماریاش میکرد. او در وصیتش از گرانبهاترین داراییاش یعنی آثارش نامی نبرد؛ او هرگز تصور نمیکرد که قرنها بعد، مردم همچنان آثار او را بخوانند و نامش در تمام جهان مشهور شود.
پایان زندگی شکسپیر
ویلیام شکسپیر در 23 آوریل 1616 در خانهاش درگذشت و او را در کلیسای ترینیتی مقدس در استراتفورد به خاک سپردند. ویلیام نوشتهای برای سنگ قبرش سفارش داده بود: “خداوند شکیبایی دهد به آن دوست خوبی که این خاک را حفر کرد و نفرین بر آنکه استخوانهای مرا از این مکان جابهجا کند.” سنگتراش او قیرارت یانسین بود که علاوه بر این نوشته، مجسمه نیمتنهای از ویلیام ساخت که آن را بر مقبرهاش در کلیسا نصب کردند. همسر او، آن هاتاوی نیز هفت سال پس از مرگ همسرش درگذشت؛ اما اطلاعات دقیقی از محل دفن و مقبره او وجود ندارد.
لیست کامل آثار ویلیام شکسپیر
نمایشنامههای تاریخی
- هنری ششم (قسمت اول)
- هنری ششم (قسمت دوم)
- هنری ششم (قسمت سوم)
- ریچارد سوم
- هنری چهارم (قسمت اول)
- هنری چهارم (قسمت دوم)
- هنری پنجم
- ریچارد دوم
- هنری هشتم
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه میکنیم مقالات مارک زاکربرگ،استاد شهریار،مارتین لوتر کینگ و چارلز دیکنز را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
نمایشنامههای تراژدی
- رومئو و ژولیت
- هملت
- مکبث
- شاه لیر
- اوتللو
- تیمون آتنی
- ترویلوس و کریسیدا
- ژولیوس سزار
- کوریولانوس
- آنتونی و کلئوپاترا
- پرکلز
- لیر شاه
- کوریولانوس
نمایشنامههای کمدی
- کمدی اشتباهات
- دو نجیبزاده ورونایی
- رویای نیمه شب تابستان
- تاجر ونیزی
- شب دوازدهم
- رام کردن زن سرکش
- همسران خوشوین زور
- هر طور شما دوست دارید
- ملاقات در کالی
- مردان گلی
- کمدیهای فانتزی
- نیروانا یا آرامش
نمایشنامههای دیگر
- هیاهوی بسیار برای هیچ
- نیک آن باشد که انجامش نیکوست
- هیاهوی بسیار برای هیچ
- سروانخوشچهره
- اودیسه
- چشم در چشم
- ماهیگیری در دریاچه
اشعار
- ونوس و آدونیس
- تباهی لوکرس
- سونتهای شکسپیر
معرفی مهمترین آثار
ویلیام شکسپیر در روزگار امروز با نمایشنامههایش مشهور است؛ اما او ثروت و درآمدش را از طریق آنها به دست نیاورد. گروه نمایشی او و نجیبزادگانی که برایش شعر مینوشتند، موجب ثروتمند شدن شکسپیر شدند. او گاهی اشعار روایی خود را میفروخت و از این طریق درآمدی به دست میآورد. با این حال، آثار او پس از چند قرن شهرت و جایگاه شایسته خود را کسب کردند و امروزه در تمام جهان شناختهشده هستند. ما در ادامه به معرفی چند اثر شکسپیر میپردازیم؛
مکبث
- موضوع: اساس تراژدی مکبث، وقایع تاریخی اسکاتلند است؛ اما شکسپیر تغییراتی در آن داده و آن را به شکل نمایشنامهای اخلاقی – تاریخی درآورده است.
- شخصیت اصلی: داستان این نمایشنامه، شرح زندگی سردار دلیری به نام مکبث است که پادشاه اسکاتلند او را از میان هواخواهانش انتخاب میکند.
- کنش اصلی: مکبث با وسوسه نفس سرکش خود و همسرش، پادشاه را در شبی که در خانهاش خواب است، به قتل میرساند.
- عذاب وجدان: این قتل جهنم بزرگی برای او ایجاد میکند و از آن پس گرفتار عذاب وجدان شدیدی میشود.
- تأثیر فرهنگی: نمایشنامه مکبث به شرح وقایع پس از قتل و سرانجام زندگی این سردار میپردازد و سریال زخم کاری که اخیراً از شبکه نمایش خانگی پخش شد، بر اساس این نمایشنامه به تصویر درآمده است.
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه میکنیم مقالات رابرت کیوساکی،لئوناردو داوینچی، ابوعلی سینا وبیژن پاکزاد را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
اُتلِّلو
- موضوع: اُتلّلو یک فرمانده نظامی مغربی در ارتش ونیز است که به تازگی و برخلاف میل پدرش با دزدمونا که زنی بسیار زیبا و ثروتمند است ازدواج میکند.
- شخصیت اصلی: یاگو افسر اُتلّلو، از سر بدخواهی، حسادت اُتلّلو را نسبت به همسرش دزدمونا برمیانگیزد.
- کنش اصلی: اُتلّلو در نهایت از عصبانیت کور شده و دزدمونا را به قتل میرساند.
- مضامین: این نمایشنامه به علتِ داشتن مضامینی چون عشق و حسادت، جایگاه بالایی در میان آثار شکسپیر دارد و تاکنون اقتباسهای متعددی از آنها شده است.
غزلیات ویلیام شکسپیر
- موضوع: شکسپیر 154 غزل سرود. 126 غزل ابتدایی او خطاب به یک نجیبزاده ثروتمند است.
- محتوا: موضوع دوازدهغزل آن، ترغیب نجیبزاده به ازدواج و بچهدار شدن است و عدهای عقیده دارند شاید شکسپیر این اشعار را به سفارش مادر آن فرد سرود.
- شخصیتپردازی: غزلهای بعدی او بسیار زیبا و صمیمی هستند؛ بهطوریکه انگار رابطه دوستانه یا حتی عاشقانه خاصی بین نجیبزاده و شکسپیر برقرار بوده است.
- انتشار: در سال 1609، مجموعه غزلیات شکسپیر منتشر شد و او علاقهای به چاپ اشعارش نداشت زیرا شعر را مقولهای شخصی و خصوصی میدانست.
زندگینامه خودنوشت ویلیام شکسپیر
- موضوع: برخی از محققان ادبی عقیده دارند که آثار اندکی از شکسپیر، زندگینامه خودش است.
- شخصیت اصلی: او اغلب درباره مردمی مینوشت که با آنها ارتباط داشت و درباره خودش چیزی نمیگفت.
- کنش اصلی: در نمایشنامه ‘طوفان’، شخصیت اصلی پراسپرو دارای قدرتهای جادویی است که از آنها در نمایشهایش بهره میبرد تا خطاهای آدمیان را اصلاح کند.
- پایاننامه: در پایان نمایش که همهچیز در جای خود قرار میگیرد، پراسپرو قدرتش را رها میکند و به نوعی اعلام میکند که نیروهای جادویی نویسندگیاش در حال ترک او هستند.
- تأثیر فرهنگی: منتقدین عقیده دارند که شکسپیر با انتخاب شخصیت پراسپرو قصد داشته پایان نویسندگی و کنار گذاشتن قلمش را اعلام کند.
مضامین آثار ویلیام
ویلیام شکسپیر جملهی معروفی در یکی از نمایشنامههایش داشت که از افکار و عقایدش سرچشمه میگرفت:
“دنیا یک تماشاخانهی بزرگ است.”
او معتقد بود تمام آدمها در نمایش بزرگ زندگی نقشی دارند. بر همین اساس، شکسپیر شخصیتهایی خلق میکرد که مانند انسانهای واقعی رفتار و عمل میکنند. حتی در داستانهایی که شخصیت آنان پادشاه یا ملکه بودند، سعی میکرد از قدرت مطلق بیبهره باشند و شبیه انسانهایی با مشکلات عادی و خطاهای معمولی شوند. این ویژگی موجب شهرت و محبوبیت شکسپیر در میان مردم شده بود.

حکومت و اسطوره
ویلیام شکسپیر در برخی از آثارش از سنتهای قرون وسطایی و تاریخ روم باستان و انگلستان استفاده میکرد.
- استعداد ترکیب تاریخ و نمایش: او استعداد بالایی در تلفیق نمایش و تاریخ داشت و در این میان، آثار کمدی نیز مینوشت و در آنها به انتقاد از حکومتهای فاسد و تصمیمات مخرب میپرداخت.
- نقش خانوادهها: در کتاب رویای نیمه شب تابستان و رومئو و ژولیت، از دخالت خانوادهها در ازدواج فرزندان نوشت و نتایج مخرب آن را نشان داد. عدهای عقیده دارند شکسپیر و آن هاتاوی با مخالفت خانوادهها برای ازدواجشان مواجه شدند، به همین علت از این موضوع در نمایشنامههایش استفاده میکرد.
- جایگاه آثار: امروزه نمایشنامههای ویلیام شکسپیر در زمره آثار کلاسیسم محسوب میشوند.
اشعار معروف ویلیام شکسپیر
“آیا میتوانم تو را با یک روز تابستانی مقایسه کنم؟
تو زیباتر و لطیفتر از آنی،
و زمان به خاطر زیباییات نمیتواند بگذرد،
زیرا در این شعر همیشه زنده خواهی بود.”
“وقتی در غم و اندوه هستم و به خود مینگرم،
و به یاد میآورم که چهگونه از زندگی دور شدم،
به یاد تو میآیم و خوشحالی به قلبم بازمیگردد،
زیرا تو به من یادآوری میکنی که زندگی هنوز زیباست.”
“محبت واقعی نمیلغزد و نمیتند،
محبت واقعی تا ابد پایدار است،
اگر عشق بتواند تغییر کند یا از بین برود،
هرگز نمیتوانم بگویم که من عاشق بودم.”
“وقتی به یاد روزهای گذشته میافتم،
اشکهایم چون باران بر زمین میریزد،
و در دل من دردهای فراموششدهای وجود دارد،
که یادآور تلخیهای زندگی است.”
“در این سن و سال، وقتی که برگهای درختان زرد میشوند،
میدانم که عمرم به پایان نزدیک است،
و محبت من به تو همچنان به یادگار میماند،
چون درختانی که در زمستان تنهایند.”
زندگینامه دیگر افراد موفق: اگر به مطالعه زندگینامه افراد موفق علاقه دارید توصیه میکنیم مقالات جبران خلیل جبران، فرانتس کافکا و عبدالحسین زرین کوب را در رسانۀ دانشگاه کسب و کار بخوانید.
سخن پایانی
ویلیام شکسپیر بهعنوان پدر نمایشنامهنویسی انگلستان شناخته میشود. با اینکه او سواد بالایی نداشت و متنهایش در سطح دستور زبان پایه بودند، آثارش به دلیل عمق معانی و شخصیتهای پیچیده، به یکی از ارکان ادبیات جهانی تبدیل شدهاند. امروزه، آثار شکسپیر در دانشگاهها تدریس میشوند و بسیاری از بازیگران و کارگردانان اجرای این آثار را چالشی بزرگ میدانند.
اگر به هر فهرستی از بهترین کتابهای دنیا مراجعه کنید، نام شکسپیر و آثارش حتماً به چشم میخورد. او با ایجاد هزاران واژه و اصطلاح نو، زبان انگلیسی را متحول کرد و تأثیر عمیقی بر فرهنگ و هنر معاصر گذاشت. نمایشهای او هنوز هم در کشورهای مختلف، از جمله ایران، اجرا میشوند.
شکسپیر نماد تحولی در ادبیات و تفکر بشری است. آیا شما تاکنون اثری از او مطالعه کردهاید؟ چگونه تأثیرات او را در دنیای امروز حس میکنید؟
منبع: Wikipedia