نظر استیون هاوکینگ درباره بیگانگان فضایی چه بود؟+ بیوگرافی

این روزها کمتر کسی وجود دارد که نام استیون هاوکینگ را نشنیده باشد. هاوکینگ یکی از بزرگترین، مشهورترین و موفق‌ترین فیزیکدانان عصر حاضر بود. او دانشمندی بود که به خاطر کار با سیاه‌چاله‌ها و نسبیت شناخته می‌شد و نویسنده کتاب‌های علمی مشهوری مانند «تاریخ مختصر زمان» بود.

در این مقاله از دانشگاه کسب و کار تصمیم داریم تا به بررسی مسیر پر فراز و نشیب زندگی هاوکینگ بپردازیم و بیوگرافی این دانشمند بزرگ را مطالعه کنید. با ما همراه شوید تا تا بخش‌هایی عجیب از زندگی استون هاوکینگ آشنا شوید.

استیون هاوکینگ که بود؟

استیون هاوکینگ دانشمند، پروفسور و نویسنده بریتانیایی بود که کارهای پیشگامانه‌ای در فیزیک و کیهان شناسی انجام داد و با کتاب‌هایش کمک کرد تا علم برای همه قابل دسترس باشد.

در سن 21 سالگی، در حالی که در دانشگاه کمبریج مشغول به تحصیل در رشته کیهان شناسی بود، تشخیص داده شد که او مبتلا به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS) است. بخشی از داستان زندگی او در فیلم تئوری همه چیز در سال 2014 به تصویر کشیده شد.

سال‌های ابتدایی زندگی

استیون هاوکینگ در 8 ژانویه 1942 در آکسفورد انگلستان به دنیا آمد. تولد او همچنین مصادف با سیصدمین سالگرد مرگ گالیله بود که مدت‌ها منبع غرور این فیزیکدان برجسته بود. هاوکینگ، بزرگ‌ترین فرزند از چهار فرزند فرانک و ایزوبل هاوکینگ، در خانواده‌ای متفکر به دنیا آمد.

مادر اسکاتلندی او در دهه 1930 به دانشگاه آکسفورد راه یافت، زمانی که تعداد کمی از زنان می‌توانستند به کالج بروند. پدرش که یکی دیگر از فارغ التحصیلان دانشگاه آکسفورد بود، یک محقق معتبر پزشکی بود.

زمان نامناسب تولد هاوکینگ

تولد هاوکینگ در زمان نامناسبی برای والدینش اتفاق افتاد. آن‌ها از مشکلا مالی رنج می‌بردند و جو سیاسی نیز متشنج بود؛ زیرا انگلستان با جنگ جهانی دوم و هجوم بمب‌های آلمانی در لندن درگیر بود. این زوج در محل زندگی خود مشغول انجام تحقیقات در زمینه پزشکی بودند.

در تلاش برای جستجوی مکانی امن‌تر، ایزوبل به آکسفورد بازگشت تا اولین فرزند این زوج را به دنیا آورد. هاوکینگ‌ها دو فرزند دیگر به نام‌های مری و فیلیپا داشتند و پسر دوم آن‌ها، ادوارد، در سال 1956 به فرزندی پذیرفته شد.

هاوکینگ‌ها، همان‌طور که یکی از دوستان نزدیک خانواده آن‌ها را توصیف کرد، یک مجموعه‌ی “عجیب‌وغریب” بودند. شام اغلب در سکوت صرف می‌شد و هر یک از هاوکینگ‌ها به شدت مشغول خواندن یک کتاب بودند. ماشین خانواده یک تاکسی قدیمی لندن بود و خانه آن‌ها در سنت آلبانز یک دستگاه سه طبقه بود که هیچ‌گاه درست نشد. هاوکینگ‌ها همچنین در زیرزمین زنبور نگهداری می‌کردند و در گلخانه وسایل آتش‌بازی تولید می‌کردند.

مسیر پدر استیون هاوکینگ

در سال 1950، پدر استیون هاوکینگ برای مدیریت بخش انگل‌شناسی در موسسه ملی تحقیقات پزشکی مشغول به کار شد. او ماه‌های زمستان را در آفریقا به انجام تحقیقات می‌گذراند. پدر استیون می‌خواست فرزند ارشدش به رشته پزشکی برود؛ اما در سنین پایین، هاوکینگ علاقه خود را به علم مطالعه آسمان نشان داد.

این برای مادرش مشهود بود که همراه با فرزندانش، اغلب عصرهای تابستان در حیاط خانه دراز می‌کشید تا به ستاره‌ها خیره شود. او به یاد آورد: استیون همیشه حس شگفتی قوی داشت. او می‌گفت می‌توانستم ببینم که ستاره‌ها او را می‌کشند.

استیون هاوکینگ نیز اغلب در حال حرکت بود. هاوکینگ که عاشق کوهنوردی بود، همراه با خواهرش مری، مسیرهای مختلف ورود به خانه خانواده را ابداع کرد. او عاشق رقصیدن و همچنین به قایقرانی علاقه‌مند بود و در کالج به یک گاوچران در تیم تبدیل شد.

تحصیلات

هاوکینگ در اوایل زندگی آکادمیک خود، اگرچه به عنوان دانش آموز باهوش شناخته می‌شد؛ اما دانش آموز استثنایی نبود. در اولین سال تحصیلی خود در مدرسه سنت آلبانز، او سومین رتبه در کلاس خود بود.

اما هاوکینگ بر روی کارهای خارج از مدرسه تمرکز کرد. او عاشق بازی‌های رومیزی بود. استیون و چند دوست صمیمی‌اش بازی‌های جدیدی ساختند. هاوکینگ در دوران نوجوانی خود به همراه چند تن از دوستانش کامپیوتری از قطعات بازیافتی برای حل معادلات ریاضی ابتدایی ساخت.

هاوکینگ در سن 17 سالگی وارد کالج دانشگاهی در دانشگاه آکسفورد شد. اگرچه او تمایل داشت در رشته ریاضیات تحصیل کند، اما آکسفورد مدرکی در این تخصص ارائه نکرد. بنابراین هاوکینگ به سمت فیزیک و به طور خاص کیهان شناسی گرایش پیدا کرد.

استیون هاوکینگ در کالج خیلی مطالعه نمی‌کرد

به گفته خودش، هاوکینگ زمان زیادی را برای مطالعاتش اختصاص نداد. او بعداً محاسبه کرد که به طور متوسط ​​حدود یک ساعت در روز روی مدرسه تمرکز می‌کند و با این حال او واقعاً مجبور نبود بیش از این کار کند. در سال 1962، او با درجه ممتاز در رشته علوم طبیعی فارغ التحصیل شد و او در دانشگاه کمبریج برای Ph.D در کیهان شناسی شرکت کرد.

در سال 1968، هاوکینگ به عضویت موسسه نجوم در کمبریج درآمد. چند سال بعد زمان پرباری برای هاوکینگ و تحقیقاتش بود. در سال 1973، او اولین کتاب بسیار فنی خود را با نام «ساختار بزرگ فضا-زمان» منتشر کرد. همچنین در سال 1979 بود که هاوکینگ خود را در دانشگاه کمبریج یافت، جایی که به یکی از مشهورترین پست‌های تدریس که قدمت آن به سال 1663 برمی‌گردد، برگزیده شد: پروفسور ریاضیات لوکاسی.

همسر و فرزندان استیون هاوکینگ

در یک مهمانی سال نو در سال 1963، هاوکینگ با جوانی به نام جین وایلد، دانشجوی کارشناسی زبان آشنا شد. آن‌ها در سال 1965 ازدواج کردند. این زوج در سال 1967 یک پسر به نام رابرت و در سال 1970 یک دختر به نام لوسی به دنیا آوردند. فرزند سوم به نام تیموتی در سال 1979 به دنیا آمد.

در سال 1990، هاوکینگ همسرش جین را به خاطر یکی از پرستارانش یعنی الین میسون ترک کرد. این دو در سال 1995 ازدواج کردند. این ازدواج روابط استیون هاوکینگ با فرزندانش را تحت فشار قرار داد؛ چرا که ادعا کردند الین پدرشان را از آن‌ها گرفته است.

در سال 2003، پرستارانی که از هاوکینگ مراقبت می‌کردند، سوء ظن خود را به پلیس گزارش دادند که الین شوهرش را مورد آزار فیزیکی قرار داده است. هاوکینگ این اتهامات را رد کرد و تحقیقات پلیس متوقف شد. در سال 2006، هاوکینگ و الین درخواست طلاق دادند.

در سال‌های بعد، این فیزیکدان به خانواده‌اش نزدیک‌تر شد. او با جین که دوباره ازدواج کرده بود آشتی کرد و پنج رمان با مضمون علمی برای کودکان به همراه دخترش لوسی منتشر کرد.

کتاب‌های استیون هاوکینگ

 در طول سال‌ها، هاوکینگ در مجموع 15 کتاب نوشت. چند مورد از قابل‌توجه‌ترین عبارت‌اند از:

• “تاریخ مختصر زمان”

در سال 1988 هاوکینگ با انتشار کتاب «تاریخ مختصر زمان» به شهرت جهانی دست یافت. این کتاب کوتاه و آموزنده به شرحی از کیهان شناسی برای توده‌ها تبدیل شد و نمای کلی از مکان و زمان، وجود خدا و آینده را ارائه کرد.

این کار فوراً به موفقیت رسید و بیش از چهار سال را در صدر فهرست پرفروش‌ترین‌های ساندی تایمز لندن قرار گرفت. از زمان انتشار، میلیون‌ها نسخه در سراسر جهان فروخته شده و به بیش از 40 زبان ترجمه شده است.

• “کیهان به طور خلاصه”

درک تاریخچه مختصر زمان نیز آن‌طور که برخی انتظار داشتند آسان نبود؛ بنابراین در سال 2001، استیون هاوکینگ کتاب خود را با «جهان به طور خلاصه» منتشر کرد. کتابی که راهنمای مصور بیشتری برای نظریه‌های بزرگ کیهان‌شناسی ارائه داد.

• “تاریخ مختصر زمان”

در سال 2005، هاوکینگ کتاب قابل دسترس‌تر به نام تاریخ مختصر زمان را نوشت که مفاهیم اثر اصلی را ساده‌تر کرد و جدیدترین پیشرفت‌ها در این زمینه مانند نظریه ریسمان را ارائه کرد.

این سه کتاب همراه با تحقیقات و مقالات خود استیون هاوکینگ، جستجوی شخصی فیزیکدان را برای جام مقدس علم بیان کردند: یک نظریه واحد که می‌تواند کیهان شناسی (مطالعه بزرگ) را با مکانیک کوانتومی (مطالعه کوچک) ترکیب کند تا توضیح دهد چگونه جهان آغاز شد.

این نوع تفکر جاه‌طلبانه به استیون هاوکینگ که ادعا می‌کرد می‌تواند در 11 بعد فکر کند، اجازه داد تا امکانات بزرگی را برای نوع بشر ارائه دهد. او متقاعد شده بود که سفر در زمان امکان‌پذیر است و انسان‌ها ممکن است در آینده سیارات دیگر را مستعمره کنند. با ادامه این مقاله در دانشگاه کسب‌وکار همراه ما باشید.

• “طراحی بزرگ”

در سپتامبر 2010، هاوکینگ کتابی با عنوان طراحی بزرگ را منتشر کرد. او در این کتاب مخالف این ایده بود که خدا می‌تواند جهان را خلق کند. استیون هاوکینگ قبلاً استدلال می‌کرد که اعتقاد به خالق می‌تواند با نظریه‌های علمی مدرن سازگار باشد.

اما در این کار او به این نتیجه رسید که انفجار بزرگ پیامد اجتناب‌ناپذیر قوانین فیزیک است و نه چیزی بیشتر. هاوکینگ می‌گوید: از آنجایی که قانونی مانند گرانش وجود دارد، جهان می‌تواند خود را از هیچ بسازد و خواهد ساخت. “آفرینش خود به خودی دلیل وجود چیزی است؛ چرا جهان وجود دارد یا چرا ما وجود داریم.”

طرح بزرگ اولین نشریه مهم هاوکینگ در تقریباً یک دهه اخیر بود. هاوکینگ در اثر جدید خود تصمیم گرفت تا باور اسحاق نیوتن را به چالش بکشد که جهان باید توسط خدا طراحی شده باشد، صرفاً به این دلیل که نمی‌توانست از هرج و مرج زاده شده باشد. هاوکینگ می‌گوید: «لازم نیست خدا را بخوانیم تا کاغذ لمسی آبی و کیهان را روشن کند.»

بیماری استیون هاوکینگ

هاوکینگ در سن 21 سالگی به اسکلروز جانبی آمیوتروفیک (ALS یا بیماری لو گریگ) مبتلا شد. به یک معنی بسیار ساده، اعصابی که ماهیچه‌های او را کنترل می‌کردند، در حال خاموش شدن بودند. در آن زمان پزشکان به او دو سال و نیم عمر وعده دادند.

استیون هاوکینگ برای اولین بار در حالی که در آکسفورد بود متوجه مشکلاتی در سلامت جسمانی خود شد. گاهی اوقات زمین می‌خورد و یا صحبتش را به سختی به زبان می‌آورد؛ اما او تا سال 1963، در طول اولین سال تحصیلش در کمبریج، به این مشکل توجه نکرد. در بیشتر موارد، هاوکینگ این علائم را برای خود نگه‌داشته بود.

اما وقتی پدرش متوجه این وضعیت شد، استیون هاوکینگ را نزد پزشک برد. برای دو هفته بعد، این دانشجوی 21 ساله به یک کلینیک پزشکی رفت و در آنجا تحت یک سری آزمایشات قرار گرفت.

نحوه آزمایشات

او یک‌بار گفت: «آن‌ها یک نمونه عضله از بازوی من گرفتند، الکترودها را به من چسباندند و مقداری مایع رادیویی مات را به ستون فقراتم تزریق کردند. بالا و پایین شدن آن را با اشعه ایکس تماشا کردند، در حالی که تخت را کج می‌کردند. بعد از همه این‌ها به من نگفتند چیزی نگفتند، جز اینکه بیماری ام اس نیست و من یک مورد غیر معمول هستم.»

با این حال، در نهایت پزشکان هاوکینگ را در مراحل اولیه ALS تشخیص دادند. این خبر ویرانگری برای او و خانواده‌اش بود؛ اما چند اتفاق مانع از آن شد که کاملاً مأیوس شود.

اولین مورد زمانی رخ داد که هاوکینگ هنوز در بیمارستان بود. در آنجا، او با پسری که از سرطان خون رنج می‌برد، در یک اتاق مشترک بود. هاوکینگ بعداً بیان کرد که نسبت به آنچه که هم اتاقی‌اش تجربه می‌کرد، وضعیت او قابل تحمل‌تر به نظر می‌رسید. امید به زندگی همیشه همراه استیون بود.

خوابی عجیب

چندی پس از مرخص شدن از بیمارستان، هاوکینگ خواب دید که قرار است اعدام شود. او گفت که این رؤیا باعث شد متوجه شود که هنوز کارهایی برای انجام دادن در زندگی او وجود دارد. به یک معنا، بیماری هاوکینگ به او کمک کرد تا به دانشمند برجسته‌ای تبدیل شود. قبل از تشخیص، هاوکینگ بر مطالعات خود تمرکز نکرده بود. او گفت: پیش از اینکه وضعیتم تشخیص داده شود، از زندگی بسیار خسته شده بودم. “فکر می‌کردم به نظر نمی‌رسید کاری ارزش انجام دادن داشته باشد.”

استیون هاوکینگ با درک ناگهانی این که ممکن است حتی به اندازه کافی عمر نکند تا مدرک دکترای خود را بگیرد، خود را وارد کار و تحقیقاتش کرد. با کاهش کنترل فیزیکی روی بدن او (او مجبور بود تا سال 1969 از ویلچر استفاده کند)، تأثیرات بیماری او شروع به کاهش کرد. با گذشت زمان، زندگی حرفه‌ای هاوکینگ در حال گسترش با یک وضعیت فیزیکی بدتر از همیشه همراه شد.

استیون هاوکینگ چگونه صحبت می‌کرد؟

در اواسط دهه 1970، خانواده هاوکینگ یکی از دانشجویان فارغ التحصیل هاوکینگ را برای کمک به مدیریت مراقبت و کار او پذیرفتند. او هنوز هم می‌توانست خودش تغذیه کند و از رختخواب بلند شود؛ اما تقریباً در هر چیز دیگری نیاز به کمک داشت.

علاوه بر این، سخنان او به طور فزاینده‌ای مبهم شده بود، به طوری که تنها کسانی که او را به خوبی می‌شناختند می‌توانستند او را درک کنند. در سال 1985 صدای خود را به دنبال تراکئوتومی برای همیشه از دست داد. وضعیت به وجود آمده نیاز به مراقبت 24 ساعته پرستاری برای این فیزیکدان داشت.

اختراع جالب و کمک به تکلم استیون

کاهش توانایی استیون هاوکینگ انجام کارش را به خطر انداخت. این مخمصه توجه یک برنامه نویس کامپیوتر کالیفرنیایی را به خود جلب کرد، او برنامه‌ای برای گفتار ایجاد کرده بود که می‌توانست با حرکت سر یا چشم هدایت شود. این اختراع به هاوکینگ اجازه داد تا کلماتی را بر روی صفحه کامپیوتر انتخاب کند که سپس از طریق یک ترکیب کننده گفتار عبور داده می‌شد.

در زمان معرفی، هاوکینگ که هنوز از انگشتان خود استفاده می‌کرد، کلمات خود را با یک کلیک دستی انتخاب کرد. در نهایت، با از بین رفتن تمام کنترل بدن، هاوکینگ برنامه را از طریق عضله گونه متصل به یک حسگر هدایت کرد. کنترل ذهن در این راستا به او کمک زیادی کرد.

از طریق این برنامه و کمک دستیاران، هاوکینگ با سرعت بسیار بالایی به نوشتن ادامه داد. البته کار او شامل مقالات علمی متعدد و همچنین اطلاعاتی برای جامعه غیر علمی بود.

سلامتی استیون هاوکینگ یک نگرانی دائمی باقی ماند. نگرانی که در سال 2009 هنگامی که او به دلیل عفونت قفسه سینه در کنفرانسی در آریزونا حاضر نشد، تشدید شد. در ماه آوریل، هاوکینگ که پیش از این اعلام کرده بود پس از 30 سال از سمت پروفسور ریاضیات لوکاسیان در کمبریج بازنشسته می‌شود، به دلیل آنچه که مقامات دانشگاه به عنوان “بیماری شدید” توصیف کردند، به سرعت به بیمارستان منتقل شد، اگرچه بعداً بهبودی کامل پیدا کرد. عزت نفس او همیشه باورنکردنی بود.

تحقیق در مورد کیهان و سیاهچاله‌ها

در سال 1974، تحقیقات استیون هاوکینگ او را به یک فرد مشهور در دنیای علمی تبدیل کرد، زمانی که او نشان داد سیاهچاله‌ها آن خلاء اطلاعاتی نیستند که دانشمندان تصور می‌کردند.

به عبارت ساده، هاوکینگ نشان داد که ماده، به شکل تابش، می‌تواند از نیروی گرانشی یک ستاره فروپاشیده بگریزد. کیهان‌شناس جوان دیگر، راجر پنروز، پیشتر یافته‌های پیشگامانه‌ای در مورد سرنوشت ستارگان و ایجاد سیاه‌چاله‌ها کشف کرده بود که به شیفتگی هاوکینگ نسبت به چگونگی شروع جهان کمک کرد.

سپس این زوج شروع به همکاری با یکدیگر کردند تا کارهای قبلی پنروز را گسترش دهند و استیون هاوکینگ را در مسیر شغلی قرار دهند که با جوایز، نامدار شدن و عناوین برجسته مشخص شده بود که طرز تفکر جهان در مورد سیاهچاله‌ها و جهان را تغییر داد.

• نظریه تابش

زمانی که نظریه تابش هاوکینگ متولد شد، شوک هیجان انگیزی را در سراسر جهان علمی ایجاد کرد. هاوکینگ در سن 32 سالگی به عنوان عضو انجمن سلطنتی انتخاب شد و بعدها جایزه معتبر آلبرت انیشتین را در کنار سایر افتخارات به دست آورد. او همچنین در Caltech در پاسادنا، کالیفرنیا، جایی که به عنوان استاد مدعو خدمت می‌کرد و در کالج Gonville و Caius در کمبریج به تدریس مشغول شد.

در آگوست 2015، هاوکینگ در کنفرانسی در سوئد حاضر شد تا در مورد نظریه‌های جدید در مورد سیاه‌چاله‌ها و «پارادوکس اطلاعاتی» آزاردهنده بحث کند. استیون هاوکینگ با پرداختن به این موضوع که جسمی که وارد سیاهچاله می‌شود چه می‌شود، پیشنهاد کرد که اطلاعات مربوط به وضعیت فیزیکی جسم به شکل دوبعدی در یک مرز بیرونی به نام “افق رویداد” ذخیره می‌شود. او با اشاره به اینکه سیاهچاله‌ها «زندان‌های ابدی نیستند که قبلاً تصور می‌شد»، احتمال انتشار این اطلاعات در جهان دیگری را باز گذاشت.

• آغاز جهان

استیون هاوکینگ در مصاحبه‌ای در مارس 2018 در گفتگوی ستاره‌ای نیل دگراس تایسون، با بیان اینکه چیزی در اطراف وجود ندارد، به موضوع “آنچه قبل از انفجار بزرگ وجود داشت” پرداخت. او گفت با اعمال رویکرد اقلیدسی به گرانش کوانتومی که زمان واقعی را با زمان خیالی جایگزین می‌کند، تاریخ جهان مانند یک سطح منحنی چهاربعدی بدون مرز می‌شود.

او پیشنهاد کرد که این واقعیت را با اندیشیدن به زمان موهومی و زمان واقعی در قطب جنوبی زمین، نقطه‌ای از فضا-زمان که در آن قوانین عادی فیزیک برقرار است، به تصویر بکشیم. همان‌طور که هیچ چیز “جنوبی” از قطب جنوب وجود ندارد، قبل از انفجار بزرگ نیز چیزی وجود نداشت.

• استیون هاوکینگ و سفر فضایی

هاوکینگ در سال 2007، در سن 65 سالگی، گام مهمی به سمت سفرهای فضایی برداشت. هنگام بازدید از مرکز فضایی کندی در فلوریدا، به او این فرصت داده شد تا محیطی بدون گرانش را تجربه کند. در طول دو ساعت بر فراز اقیانوس اطلس، هاوکینگ، مسافر یک بوئینگ 727 اصلاح شده، از روی صندلی چرخ‌دار خود رها شد تا انفجارهای بی وزنی را تجربه کند. تصاویر این فیزیکدان آزادانه در سراسر روزنامه‌های سراسر جهان پخش شد.

“قسمت zero-G فوق‌العاده بود و قسمت high-G هیچ مشکلی نداشت. می‌توانستم ادامه دهم. فضا من آمدم!”

هاوکینگ قرار بود به عنوان یکی از گردشگران فضایی پیشگام سر ریچارد برانسون به فضا پرواز کند. او در بیانیه‌ای در سال 2007 گفت: “زندگی روی زمین در معرض خطر فزاینده‌ای است که ممکن است توسط یک فاجعه از بین برود، مانند گرم شدن ناگهانی کره زمین، جنگ هسته‌ای، یک ویروس دست‌کاری شده ژنتیکی یا سایر خطرات. من فکر می‌کنم نژاد بشر اگر در آینده به فضا نرود، نجات پیدا نخواهد کرد؛ بنابراین می‌خواهم علاقه عمومی به فضا را تشویق کنم.”

حضور استیون هاوکینگ در فیلم و تلویزیون

اگر چیزی به نام دانشمند راک استار وجود داشته باشد، هاوکینگ آن را مجسم کرده است. هجوم او به فرهنگ عامه شامل حضور مهمان در The Simpsons، Star Trek: The Next Generation، یک جعلی کمدی با کمدین جیم کری در Late Night با Conan O’Brien و حتی یک صدای ضبط شده در آهنگ Pink Floyd “Keep Talking” بود. “

در سال 1992، ارول موریس، فیلم‌ساز برنده اسکار، مستندی درباره زندگی هاوکینگ منتشر کرد که به درستی عنوان تاریخچه مختصری از زمان را داشت. دیگر حضورهای تلویزیونی و سینمایی عبارت‌اند از:

• “تئوری انفجار بزرگ”

در سال 2012، هاوکینگ جنبه شوخ طبعی خود را در تلویزیون آمریکا نشان داد و به عنوان مهمان در The Big Bang Theory ظاهر شد.

• “نظریه همه چیز”

نوامبر 2014 فیلمی درباره زندگی استیون هاوکینگ و جین وایلد منتشر شد. در The Theory of Everything ادی ردمین در نقش هاوکینگ بازی می‌کند و شامل اوایل زندگی و روزهای مدرسه، خواستگاری و ازدواج با وایلد، پیشرفت بیماری فلج‌کننده و پیروزی‌های علمی او می‌شود.

• “نابغه”

در ماه مه 2016، استیون هاوکینگ مجری و روایتگر نابغه یک مجموعه تلویزیونی شش قسمتی بود که داوطلبان را برای رسیدگی به سؤالات علمی که در طول تاریخ پرسیده شده است، دعوت می‌کند. هاوکینگ در بیانیه‌ای در رابطه با سریال‌های خود گفت که Genius پروژه‌ای است که هدف مادام‌العمر من برای ارائه علم به عموم را پیش می‌برد. این یک نمایش سرگرم کننده است که سعی می‌کند دریابد آیا مردم عادی آن‌قدر باهوش هستند که مانند بزرگ‌ترین ذهن‌هایی که تا به حال زندگی کرده‌اند فکر کنند. من فکر می‌کنم که آن‌ها خوش‌بین هستند.

نقش استیون هاوکینگ در آزمایش iBrain

در سال 2011، هاوکینگ در آزمایشی روی یک دستگاه جدید به سبک پیشانی‌بند به نام iBrain شرکت کرده بود. بر اساس مقاله‌ای در نیویورک تایمز، این دستگاه به گونه‌ای طراحی شده است که افکار کاربر را با دریافت امواج سیگنال‌های الکتریکی مغز که سپس توسط یک الگوریتم خاص تفسیر می‌شود، “قابل‌خواندن” کند. این دستگاه می‌تواند کمکی انقلابی برای مبتلایان به ALS باشد.

استیون هاوکینگ و هوش مصنوعی

در سال 2014 هاوکینگ در میان دانشمندان برتر، در مورد خطرات احتمالی هوش مصنوعی یا AI صحبت کرد و خواستار انجام تحقیقات بیشتر در مورد همه پیامدهای احتمالی هوش مصنوعی شد. نظرات آن‌ها از فیلم جانی دپ یعنی Transcendence الهام گرفته شده بود که درگیری بین بشریت و فناوری را نشان می‌دهد.

دانشمندان نوشتند: “موفقیت در ایجاد هوش مصنوعی، بزرگ‌ترین رویداد در تاریخ بشر خواهد بود.” متأسفانه، ممکن است آخرین مورد نیز باشد، مگر اینکه یاد بگیریم چگونه از خطرات اجتناب کنیم. این گروه در مورد زمانی هشدار داد که این فناوری: «بازارهای مالی را پیشی می‌گیرد، محققان انسانی را اختراع می‌کند، رهبران انسانی را دست‌کاری می‌کند و سلاح‌هایی را تولید می‌کند که حتی نمی‌توانیم آن‌ها را درک کنیم».

هاوکینگ در نوامبر 2017 هنگام سخنرانی در کنفرانس فناوری در لیسبون پرتغال، این موضع را تکرار کرد. وی با اشاره به اینکه چگونه هوش مصنوعی می‌تواند به طور بالقوه در از بین بردن فقر و بیماری دستاوردهایی داشته باشد و همچنین می‌تواند به اقدامات تئوریک مخربی مانند توسعه سلاح‌های خودمختار منجر شود، این موضع را تکرار کرد.

استیون هاوکینگ و بیگانگان فضایی

در جولای 2015، هاوکینگ یک کنفرانس خبری در لندن برگزار کرد تا راه اندازی پروژه‌ای به نام Breakthrough Listen را اعلام کند. این پروژه که توسط کارآفرین روسی، یوری میلنر، تأمین مالی شد، برای اختصاص منابع بیشتر به کشف حیات فرازمینی ایجاد شد.

سال‌های پایانی زندگی استیون هاوکینگ

در 14 مارس 2018، هاوکینگ سرانجام بر اثر بیماری ALS درگذشت، بیماری که قرار بود بیش از 50 سال قبل او را کشته باشد. سخنگوی خانواده تائید کرد که این دانشمند در خانه خود در کمبریج انگلستان درگذشت.

این خبر خیلی‌ها را در حوزه کاری او و فراتر از آن تحت تأثیر قرار داد. لارنس کراوس، فیزیکدان نظری و نویسنده همکار، در توییتی نوشت: “ستاره‌ای به تازگی در کیهان خاموش شد. ما یک انسان شگفت‌انگیز را از دست دادیم. هاوکینگ 76 سال شجاعانه جنگید و کیهان را رام کرد و به همه ما چیز مهمی در مورد معنای واقعی جهان آموخت. درباره انسان بودن.”

فرزندان استیون هاوکینگ در ادامه بیانیه‌ای نوشتند: “ما عمیقاً متأسفیم که پدر عزیزمان امروز درگذشت. او دانشمندی بزرگ و مردی خارق‌العاده بود که آثار و میراث او برای سال‌های طولانی زنده خواهد ماند. شجاعت و پشتکار او با درخشش و شوخ طبعی او الهام‌بخش بود. ما برای همیشه دل‌تنگ او خواهیم شد.”

دانشگاه کسب‌وکار با ارائه بهترین و به‌روزترین مقالات در خصوص تقویت اراده، خودآگاهی، موفقیت، توسعه فردی، کسب‌وکار و… همراه شماست. حتماً ما را با نظرهای سازنده خود همراهی کنید.