توماس ادیسون یکی از بزرگترین مخترین جهان بود که خدمات بسیاری به بشریت کرد. در این مقاله از دانشگاه کسب و کار به بررسی مسیر موفقیت این انسان بزرگ خواهیم پرداخت.
توماس ادیسون را معمولاً با معروف ترین اختراعش یعنی لامپ رشتهای به خاطر میآورند؛ اما مجموعه اختراعات و ابتکارات او آنقدر متعدد و متنوع بود که میتوان گفت ادیسون بهترین مثال برای واژهی مخترع است.
ادیسون در مقطع دبستان از مدرسه اخراج شد؛ زیرا مدیر و معلم او اعتقاد داشتند توماس کندذهن است و باید به مدارس استثنایی برود.
اما جالب است بدانید همین کودک به ظاهر کندذهن توانست در طول حیات علمی خویش ۲۵۰۰ امتیاز اختراع را در ایالات متحده آمریکا، بریتانیا، فرانسه و آلمان به نام خود ثبت کند که رقمی حیرتانگیز و عجیب به نظر میرسد.
واقعیت این است که بیشتر اختراعات وی تکمیل شدهی کارهای دانشمندان پیشین بودند و ادیسون کارمندان و متخصصان زیادی در کنار خود داشت که در پیشبرد تحقیقات و به سرانجام رساندن نوآوریها یاریش میکردند.
از جمله نکات جالب درمورد توماس ادیسون شنوایی ضعیف او بود. توماس در کودکی گرفتار بیماری مخملک شد و قوای شنوایی خود را تا مقدار زیادی از دست داد. در حدی که میتوانستند او را ناشنوا در نظر بگیرند. بنابراین توماس ادیسون اعتماد به نفس و قدرت بیان کمی داشت.
به پاس خدمات و اختراعاتی که توماس ادیسون در پیشرفت علم در راه رفاه زندگی بشر امروزی داشته است، دانشگاه کسب و کار تصمیم دارد یکی از مقالات خود را به این نابغهی آمریکایی اختصاص دهد. پس تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.
آنچه در این مقاله خواهید خواند:
- بیوگرافی توماس ادیسون
- اختراع گرامافون
- جادوگر قرن
- حقایقی درمورد توماس ادیسون و نیکولا تسلا
- مرگ توماس ادیسون
بیوگرافی توماس ادیسون
توماس آلوا ادیسون در ۱۱ فوریه ۱۸۴۷ (۲۲ بهمن ۱۲۲۵ شمسی) در ایالت اوهایو در آمریکا متولد شد. نام او را به یاد عموی بزرگش، توماس گذاشتند. پدرش، ساموئل اوگدن ادیسون فردی مستعد و مادرش، نانسی متیوز الیوت معلم بود.
او در سن ۴ سالگی به همراه خانواده خود به ایالت میشیگان نقل مکان کردند. توماس هفتمین و آخرین عضو خانواده ادیسون بود.
دوران کودکی ادیسون
او دوران سختی را در مقطع ابتدایی گذراند. در این زمان که به کم شنوایی هم مبتلا شده بود، مدیر مدرسه اعتقاد داشت که توماس شاگرد ضعیف و کودنی است به همین دلیل او را از مدرسه اخراج کردند.
ادیسون مجبور شد تحصیل را در خانه و تحت نظر مادرش ادامه دهد. ادیسون در ایالت میشیگان به مدرسه عمومی رفت و ۵ سال تحصیل کرد؛ اما به دلیل اینکه اغلب آموزشهای مدارس شفاهی بودند و توماس هم از مشکل شنوایی رنج میبرد، به سرعت از مدرسه خسته شد و برای جبران این ضعف به مطالعه و خواندن کتابهای متعدد روی آورد.
مادرش به او در راه اندازی یک آزمایشگاه کوچک شیمی در خانه کمک کرد و همچنین او را تشویق کرد تا در دوازده سالگی، روزنامهای را بنویسد و نسخههای آن را در ایستگاه راهآهن به مسافران بفروشد.
او موفق شد با استفاده از ابزار چاپی کوچک و قدیمی کتاب قاصد گراندترانک در ماشین زبالهای را بنویسد و در سال ۱۸۶۲ آن را روانه بازار کند.
ازدواج ادیسون
همسر اول توماس ادیسون، ماری استیل ول در سال ۱۸۸۷ از دنیا رفت. آنها سه فرزند به نامهای ماریون استل ادیسون، توماس آلوا ادیسون جنیور و ویلیام لزلی ادیسون داشتند.
ادیسون برای بار دوم با یک خانم 20 ساله ازدواج کرد . او با همسر دوم خود تا پایان عمر زندگی کرد.
اختراع گرامافون
ادیسون آخرین گواهی ثبت اختراع را در هشتاد سالگی دریافت کرد. او در مجموع ۱۰۹۳ اختراع رسمی ثبت شده، داشته است.
ادیسون از لحاظ فکری بسیار پیشرو بود و در شرایطی که جهان با اختراع برق سرمست و راضی بود، برای استفاده از انرژیهای نوین و سوختهای غیرفسیلی تلاش میکرد.
ادیسون در سال ۱۸۶۸ زمانی که تنها ۲۱ سال داشت، دستگاه الکتریکی ثبت و شمارش آرا را به عنوان نخستین اختراعش ثبت کرد.
درخصوص دستگاه گرامافون میتوان گفت توماس ادیسون این دستگاه را اختراع کرد؛ اما آن را نساخت. هنگامی که بر روی دو اختراع دیگرش کار میکرد یعنی تلگراف و تلفن، ایدهی گرامافون به ذهنش رسید.
چگونگی اختراع گرامافون
او به عنوان سرپرست فنی راه آهن موفق شد نوعی تلگراف چاپی را اختراع کند. این تلگراف برخلاف انواع رایج که علائم مورس را به صورت صداهای کوتاه و کشیده به گوش اپراتور میرساندند، آنها را مانند خط و نقطه بر روی نوار کاغذی چاپ میکرد و سپس توسط تلگراف ارسال میشد.
او در هنگام این کار این فرضیه را مطرح کرد که پیامها به سادگی میتوانند ضبط شوند. با این حال او میخواست این ایده را فراتر ببرد و نه تنها صدای افراد بلکه صدای موسیقی را نیز ضبط کند.
توماس ادیسون با استفاده از یک دیافراگم که یک قلم استایلوس را فشار میداد و باعث تولید خطوطی بر روی یک استوانهی پوشیده شده از موم میشد و توسط یک دسته میچرخید، توانست طرح اولیه گرامافون را بدهد.
ادیسون این ایده را روی کاغذ پیاده کرد و سپس از جان کروئسی که یک ماشینساز بود برای ساختش کمک گرفت. گرامافون در سال ۱۸۷۷ خلق شد و در تنها ۳۰ ساعت کامل شد.
گرامافون نه تنها فناوری برجستهای داشت بلکه باعث افزایش اعتبار ادیسون به عنوان یک مخترع شد. این تاجر دستگاه را به مشتاقان فروخت و به آنها گفت که گرامافون به آنها در نوشتن نامه، تولید موسیقی، پخش موسیقی و حفظ زبانها کمک خواهد کرد. همچنین به افراد کمبینا یا نابینا در مطالعه کمک میکند.
از مهمترین اختراعات دیگر توماس ادیسون میتوان به لامپ ، باتری، کینتو گراف، دستگاه ضبط صدا و موتور جهانی که با جریان متناوب یا مستقیم برق کار میکند اشاره کرد.
در این میان جالب است بدانید برخی صندلی الکتریکی را نیز به ادیسون نسبت میدهند؛ اما حقیقت این است که ادیسون هرگز این وسیلهی کشتار را اختراع نکرده است.
جادوگر قرن
برای مردم قرن نوزدهم توماس ادیسون یک جادوگر بود. اختراعات او مظهری از جملهی معروف آرتور سی کلارک بود که میگفت: “فناوریهایی که به اندازهی کافی پیشرفته هستند را نمیتوان از سحر و جادو تمیز داد.”
در حقیقت اختراع گرامافون در سال ۱۸۷۷ باعث شد او به عنوان “جادوگر منلو پارک” شناخته شود. جالب است بدانید برخی از مخالفان او معتقدند توماس هیچ اختراعی نداشته است؛ اما تاریخ چه میگوید؟ هیچ کدام از اینها لزوما درست نیستند.
سهم ادیسون در جامعه به همان اندازه که فوقالعاده است بحثبرانگیز نیز هست. بیش از ۱۰۰۰ اختراع او زندگی ما را شکل داده است. اگرچه او آنطور که معلمهای مدرسه میگویند فردی پاک و مقدس نیست.
فروش اختراعات توماس ادیسون
ادیسون، سرمایه اولیهی فعالیتهایش را از فروش یکی از اختراعاتش به دست آورد. او دستگاهی ساخت که میتوانست در بازار بورس مورد استفاده قرار بگیرد و قیمت سهمها را به همراه نماد شرکتها، روی یک نوار طولانی چاپ کند.
این دستگاه با هر بار چاپ، تیک تیک میکرد و به همین علت به Ticker یا Stock Ticker معروف شد. البته دستگاههای تیکر، قبل از ادیسون هم وجود داشتند؛ اما او توانست آنها را بهینه سازی کند و یک دستگاه را با قیمت ۴۰ هزار دلار به بورس بفروشد.
توماس ادیسون این پول را سرمایه اولیه کارش در نظر گرفت و تصمیم گرفت به یک مخترع تمام وقت تبدیل شود.
جالب است درخصوص این مخترع بزرگ این مطلب را بدانید که جنرال الکتریک یکی از مهمترین شرکتهایی است که توماس ادیسون آن را در سال ۱۸۹۲ تأسیس کرد. این شرکت در زمینه تولید تجهیزات پزشکی، تأسیسات توزیع برق، توربینهای گازی و بادی، لوازم خانگی و.. فعالیت میکند.
مهم ترین اختراع ادیسون یعنی لامپ رشتهای
تاریخچه اختراع لامپ دارای فراز و نشیبهای بسیاری بوده است که در طی آنها، فناوریهای بیشماری اختراع شده و بعد از مدتی منسوخ شدند. بیش از ۱۵۰ سال از زمانی که اولین وسیلهی روشنایی توسط توماس ادیسون اختراع شد میگذرد.
قبل از ادیسون، دانشمندان دیگری از کشورهای مختلف، برای روشنایی مصنوعی تلاش کرده و زحمت بسیار کشیدند. برای مثال بوهم آلمانی هم در اختراع لامپ نقش اساسی داشت. چارلز باتلر، در اختراع تنگستن نقش اساسی داشت. باتلر برای روشنایی چندین مواد دیگر را هم امتحان کرد.
اگرچه اختراع لامپ رشتهای نبوغ ادیسون را نشان میدهد؛ اما این تاجر در حقیقت مخترع آن نبوده است. از سال ۱۷۶۱ افراد با استفاده از رشتهها نور تولید میکردند و تعداد انگشتشماری از مخترعین نه تنها این مفهوم را اجرا میکردند بلکه انواع مختلفی از لامپهای رشتهای را ثبت کردند با این حال این لامپهای اولیه دو مولفهی اصلی ادیسون را کم داشت: سودمند و کاربردی بودن.
مدتها پیش از آن که ادیسون اولین لامپ خود را ثبت اختراع کند و تبلیغات آن را در سال ۱۸۸۰ آغاز کند، مخترعان انگلیسی در حال نشان دادن این موضوع بودند که تولید چراغ الکتریکی در لامپ قوسی امکان پذیر است.
سرانجام لامپ رشتهای
در سال ۱۸۳۵ اولین لامپ به وجود آمد و محققان سراسر جهان تلاش میکردند تا مناسبترین رشته را برای ساخت لامپی پایدار بسازند. مشکل این بود که لامپهایی که تولید میشدند عمر بسیار کوتاهی داشتند و هزینهی تولید آنها بالا بود. ادیسون و گروهش تغییری اساسی در این لامپها ایجاد کردند.
ادیسون گروههای متخصصین را بهکار گرفت تا با تلاشی فراوان نمونهها را یکی پس از دیگری آزمایش کنند و بفهمند چه مادهای به عنوان رشتهی لامپ بهترین عملکرد را دارد.
پس از سالها آزمایش در سال ۱۸۷۹ گروه ادیسون بالاخره توانستند با استفاده از رشتهی کربندار از یک نخ بدون روکش لامپی تولید کنند که ۱۴.۵ ساعت دوام بیاورد. ادامهی آزمایشها بر روی طراحی و مواد لامپ به ساخت لامپی ختم شد که ۱۲۰۰ ساعت عمر میکرد.
تجارت با لامپ رشتهای
ادیسون و گروهش مخترعین لامپ نبودند؛ اما آنها اولین لامپ با عمر طولانی مدت و کاربردی را تولید کردند و مورد استفادهی تجاری قرار دادند. ادیسون همچنان میدانست که اختراعاتی مثل لامپ به صورت مجزا کاربرد کمی دارند و باید به صورت یک سیستم کاربردی به فروش برسند.
اختراع لامپ و تولید سیستم انتقال نیروی الکتریکی باید همزمان انجام میشد و به همین دلیل او زمان و انرژی زیادی صرف تولید یک سیستم انتقال نیرو کرد.
او میدانست تا زمانی که مردم در خانهها و دفترهایشان برق نداشته باشند نمیتواند لامپهایش را بفروشد. در سال ۱۸۸۰ در منلوپارك – نخستين كارخانه لامپ سازى- شروع به كار كرده و در كنار اين كار به اختراعات ديگر خود از جمله فيوز الكتريكى، دستگاه هاى اندازه گيرى و تكامل ديناموهاى ماشين هاى بخار پرداخت.
در سال۱۸۸۳ اثر اديسون كه بعدها به اختراع رشتههاى درخشان و لامپهاى الكتريكى منجر شد، رسماً به نام او ثبت گرديد.
با ما در ادامه ی مقاله همراه باشید تا به بررسی رقابت عجیب و نزدیک تسلا و ادیسون بپردازیم.
حقایقی درمورد توماس ادیسون و نیکولا تسلا
در آن زمان، یکی از بزرگترین نبردها، نبرد الکتریسیته بود که دو فرد پیشرو در این زمینه، نیکولا تسلا و توماس ادیسون بودند. همانطور که کمی قبل گفتیم توماس ادیسون برای فروش لامپهای خود باید ابتدا جریان برق را به خانههای مردم میرساند.
ادیسون به این دلیل که چندین سال زودتر از نیکولا تسلا فعالیت خودش را شروع کرده بود، در میان مردم محبوبتر و معروفتر بوده و همچنین به دلیل اختراع لامپ توانست محبوبیتش را بیش از پیش کند.
تسلا طرفدار جریان متناوب (AC) و ادیسون طرفدار جریان مستقیم (DC) بود؛ همین آغازی برای شروع یک جنگ تمام عیار بود!
البته اگر بخواهم خیلی خلاصه وار درباره AC و DC بگویم این است که AC نسبت به DC امنیت بالاتری دارد و همچنین در آن به عایق کمتری هم نیاز میشود و چندین مزیت دیگر که DC از آنها بی بهره است.
تسلا توانست ثابت کند که جریان DC گران و ناکارآمد است و از آنجایی که ادیسون هم کلی بودجه از طرف سرمایه گذاران دریافت کرده بود، نمیتوانست به همین راحتی پا پس بکشد. بنابر این جنگ شروع شد!
شروع جنگ توماس ادیسون و تسلا
توماس ادیسون با “جی پی مورگان” که یکی از سرمایه داران آن زمان ایالات متحده بود، شریک شد و از آن طرف هم تسلا شرکت خودشان را به همراهی “جرج وستینگهاوس” بنا نهاد.
از آنجایی که طرح AC خیلی بهتر از طرح مورد حمایت ادیسون بود، تسلا توانست قراردادهای زیادی را به سمت خودش بکشد؛ اما متاسفانه چند نفر بر اثر استفاده از جریان AC جانشان را از دست دادند.
همین اتفاق کافی بود تا تبلیغاتهای گسترده ادیسون بر علیه نیکولا تسلا شروع شود. تظاهرات عمومی، پیاده سازی ولتاژ بالا بر روی حیواناتی مانند فیل و در عجیبترین آن، اختراع صندلی الکتریکی! همین موضوع باعث شد تا خیلی از قراردادهایی که تسلا بسته بود، فسخ شود. مشتریان از او دور شوند، دیگر کسی با او همکاری نکند و هزاران مشکل دیگر. درنهایت ادیسون شکست را به نحوه خودش پذیرفت؛ ولی چیزی نصیب نیکولا تسلا نشد.
تسلا درنهایت حق اختراع جریان متناوب را به وستینگهاوس واگذار کرد و ادیسون هم که بعدا نام شرکتش به جنرال الکتریک تغییر پیدا کرد، حق استفاده از این اختراع را از وستینگهاوس خواست. این میتواند به این معنا باشد که ادیسون فهمید (که البته از قبل میدانسته) اختراع رقیبش از او بهتر است و شکست را درنهایت پذیرفت.
این یک نمونه کوچکی بود از رقابت تنگا تنگ بین دو دانشمند بزرگ آن زمان یعنی نیکولا تسلا و توماس ادیسون.
مرگ توماس ادیسون
توماس در ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ (۲۵ مهر ۱۳۱۰) براثر بیماری دیابت در خانهاش در گلنمونت از دنیا رفت. او در طول عمر ۸۴ ساله خود موفق به ثبت بیش از 1000 اختراع و کسب جوایز و افتخارات زیادی شد.
جالب است بدانید که هنری فورد آخرین نفسهای پیش از مرگ او را در لوله آزمایشگاهی ذخیره کرده است. پس از درگذشت وی چراغهای الکتریکی آمریکا به مدت یک دقیقه خاموش شدند.
کلام آخر
در این مقاله از سری مقالات دانشگاه کسب و کار سعی داشتیم با معرفی یکی از بزرگترین مخترعین تاریخ بشریت یعنی توماس ادیسون و توضیحاتی مختصر درخصوص زندگی و عملکرد او در ساخت و به نوعی اختراع لامپ رشتهای، شما عزیزان را با این مخترع بزرگی که جهان را برای همه روشن کرد، آشنا کنیم . خوشحال میشویم اگر شما نیز نظرات خود را راجع به این انسان بزرگ با ما در میان بگذارید.